یه خبر داغ از شرق تنسی! همین چند وقت پیش، بازوی یه پرینتر سه‌بعدی رو بردن وسط کار ساخت قطعات بتنی برای محافظ راکتور هسته‌ای. یعنی قراره دیگه ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای هم با این تکنولوژی‌های خفن انجام بشه. همه چیز زیر نظر پروژه Hermes Low-Power Demonstration Reactor داره پیش میره که وزارت انرژی آمریکا هم حمایتش کرده.
داستان اینه که توی آزمایشگاه Oak Ridge National Laboratory (یا ORNL)، بخش خیلی زیادی از ساخت این راکتور رو ظرف فقط ۱۴ روز تموم کردن. یعنی این حجم کار، قدیم‌ها هفته‌ها طول می‌کشید. پس خیلی‌ها هیجان‌زده شدن که سرعت ساخت واقعاً داره میره بالا.
حالا این پرینترهای سه‌بعدی چیکار می‌کنن؟ خیلی ساده بگم: میان قالب‌های پیچیده‌ی بتن رو خیلی سریع و دقیق درست می‌کنن که با روش‌های معمولی ساختشون خیلی زمان‌بر و گرون درمیاد. با این روش، حتی قطعاتی با شکل‌های عجیب و خاص هم راحت ساخته میشن و وابستگی به نیروی کار و مواد خارجی هم کم میشه.
اما فقط پرینتر سه‌بعدی نیست، هوش مصنوعی هم تو این داستان نقش مهمی داره. مثلاً AI اومد به طراحی و حتی بخش‌هایی از پروسه ساخت کمک کرد. حالا AI یا همون هوش مصنوعی یعنی فناوری‌ای که می‌تونه مثل یه مغز دوم عمل کنه و مثلاً تو تصمیم‌گیری یا حل مسئله سریع‌تر و دقیق‌تر باشه.
خیلی‌ها میگن این کار باعث میشه خطای انسانی کم بشه و مراحل سخت و پیچیده خیلی راحت‌تر و سریع‌تر پیش بره. اما از اون طرف یه سوال مهم پیش میاد: اگه قرار باشه خیلی به سیستم‌های خودکار و هوشمند تکیه کنیم، اگه این سیستم‌ها جایی اشتباه کنن یا باگی داشته باشن کی حواسش هست؟ کی می‌فهمه چه تصمیم‌هایی داره خودکار گرفته میشه و آیا همه چیز درست پیش میره یا نه؟
یه نکته جالب هم اینه که کل این پروژه داره به خاطر افزایش نیاز به برق انجام میشه! چون این روزا که همه چیز داره دیجیتال‌تر میشه و دیتاسنترها و همین سیستم‌های AI هر روز بیشتر برق مصرف می‌کنن، خیلی‌ها هسته‌ای رو آینده انرژی می‌دونن. حتی بعضیا میگن شاید روزی AI با برقی کار کنه که خودش نقشش رو تو تولیدش داشته، یعنی مدام این حلقه داره تکرار میشه!
در کل با این پرینترهای سه‌بعدی، ساخت سازه‌های دقیق خیلی سریع‌تر انجام میشه، اما یه اما بزرگ این وسط هست: هنوز کسی نمی‌دونه این قطعات سه‌بعدی چاپ‌شده تو بلند مدت چقدر دوام میارن. نیروگاه‌های هسته‌ای باید دهه‌ها سالم بمونن و اگه یه قسمت خراب شه، فاجعه درست میشه! پس تست و کنترل کیفیت باید با همین سرعت بالا پیش بره وگرنه ایمنی به خطر میفته. اینجا همون جاییه که همه میگن: آره، سرعت مهمه اما امنیت و سلامت اولویته.
خلاصه، الان چاپ سه‌بعدی و AI دارن یه عصر جدید تو صنعت هسته‌ای راه می‌ندازن. البته همه هنوز با دیده احتیاط بهش نگاه می‌کنن و منتظرن ببینن تو واقعیت این سرعت بالا با امنیت بلندمدت چطور کنار میاد.
پ.ن: اگه دنبال بهترین لپ‌تاپ‌های کاری یا صندلی اداری هم می‌گردی یا دوست داری خبرهای بیشتری بخونی، حتماً یه سر به سایت TechRadar بزن!
منبع: +
