با ظهور هوش مصنوعی (AI) و مدل‌های زبانی بزرگ (LLM)، آینده توسعه نرم‌افزار و مشاغل برنامه‌نویسی موضوع بحث‌های داغی شده است. مدیرعامل گوگل اخیراً فاش کرد که هوش مصنوعی اکنون ۲۵٪ از کدهای این شرکت را تولید می‌کند.
این عدم قطعیت هم بر توسعه‌دهندگان تازه‌کار که در حال بررسی تحصیل در رشته مهندسی نرم‌افزار هستند و هم بر متخصصان باتجربه‌ای که قصد ورود به حوزه برنامه‌نویسی را دارند، تأثیر می‌گذارد. این تنش با توجه به افزایش استفاده از ابزارهای کدنویسی مبتنی بر هوش مصنوعی در شرکت‌های بزرگ فناوری، اهمیت ویژه‌ای دارد.
با این حال، دلایل یادگیری برنامه‌نویسی فراتر از نقش‌های سنتی توسعه نرم‌افزار است. حتی با وجود اینکه هوش مصنوعی وظایف بیشتری در تولید کد بر عهده می‌گیرد، درک اصول برنامه‌نویسی و تفکر محاسباتی همچنان برای کار مؤثر با این ابزارهای جدید ضروری است.
نکته کلیدی:
اگرچه هوش مصنوعی تأثیر قابل توجهی بر نحوه نوشتن و نگهداری کد خواهد داشت، دانش برنامه‌نویسی همچنان مرتبط خواهد ماند – هرچند شاید به روش‌هایی متفاوت از نقش‌های سنتی توسعه نرم‌افزار. تمرکز ممکن است از نوشتن دستی هر خط کد به سمت درک چگونگی هدایت و همکاری مؤثر با ابزارهای توسعه مبتنی بر هوش مصنوعی تغییر کند.
اگر به خواندن کامل این مطلب علاقه‌مندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: medium
