بیا یکم با هم روراست باشیم؛ خیلی از دانشجوها این روزا با مشکلاتی مثل کم‌تحرکی و نداشتن دل و دماغ برای ورزش دست و پنجه نرم می‌کنن. از طرف دیگه، خیلی وقتا وقتی صحبت از ورزش تو دانشگاه میشه، فوری یاد همون درسای خشک و بی‌حالِ تربیت بدنی میفتیم که نه انگیزه‌ای میده، نه حوصله آدم سر جاش می‌مونه. حالا این وسط یه سوال اساسی: میشه کاری کرد که هم بدنمون قوی‌تر شه، هم حرکاتمون قشنگ‌تر و باحال‌تر شه؟ محقق‌ها گفتن چرا که نه؛ بیاید سراغ رقص بریم!
تو این تحقیق خیلی جالب، اومدن ۹۰ دختر دانشجوی تربیت بدنی رو انتخاب کردن و اتفاقاً تقسیم‌شون کردن به سه گروه: یه گروه فقط رقص رومبا تمرین می‌کردن (رومبا یه سبک رقص لاتین هست که حرکاتش همش با احساس و موزون انجام میشه)، یه گروه سراغ والس رفتن (والس همون رقص کلاسیک که تو فیلم‌ها می‌بینیم با چرخش‌ها و حرکتای نرم و شیک)، و یه گروه هم به جای رقص، تمرینات یوگا داشتن (یوگا کلی حرکات کششی و آرامش‌بخش داره). همه این بچه‌ها ۱۶ هفته حسابی تمرین کردن و بعدش حسابی ازشون تست گرفتن، هم از نظر جسمانی، هم از لحاظ مهارت و زیبایی حرکات.
نتایج واقعا جالب بودن! هر سه گروه، هم قدرت مرکزی بدنشون (core strength یعنی ماهیچه‌های شکم و کمر و پهلو)، هم قدرت پائین‌تنه‌شون، چابکی و انعطاف بدنشون بهتر شده بود. ولی حالا بیاید ببینیم هر گروه تو کدوم بخش گل کاشته بود:
- گروه رومبا تو پرش عمودی (یعنی قدرت پریدن رو به بالا) خیلی بهتر از گروه والس بودن. مثلاً اختلاف پیشرفت این دو گروه حدود ۴.۵ سانت بود و از لحاظ آماری هم معنی‌دار بود (عدد p که اگه زیر ۰.۰۵ باشه یعنی واقعاً تفاوت‌ها شانسی نیست!).
- اما گروه والس تو بخش انعطاف بدن از گروه یوگا جلو زد! جالبه بدونید که معمولاً فکر می‌کنیم یوگا باید بیشتر به انعطاف کمک کنه، اما تکنیک‌ها و چرخش‌های والس باعث شده که بچه‌های این گروه حسابی بدنشون باز شه.
- تحقیق رو از نظر زیبایی و مهارت‌های حرکتی هم بررسی کردن. گفتن مثلاً kinesthetic awareness یعنی اینکه آدم بدونه هر بخش بدنش دقیقاً کجاست و چجوری حرکت می‌کنه (یه جورایی آگاهی بدنی). تو این بخش، والس ترکوند و نسبت به بقیه حسابی بهتر عمل کرد، احتمالاً چون والس پره از حرکات چرخشی و جاگیری‌های خاص تو فضا.
- در مقابل، گروه رومبا تو قدرت تفسیر زیبایی حرکات (aesthetic interpretation یعنی اینکه حرکات رو چقدر قشنگ و با احساس انجام بدن) خیلی درخشیدن. خب رومبا خودش رقصی‌یه که حسابی باید احساس رو توش نشون بدی.
در کل تحقیق نشون داد که بسته به سبک رقص، میشه رو بخش‌های مختلف بدن و مهارت‌ها تاثیر گذاشت. این یعنی اگه تو دانشگاه جای ساعتای تکراری ورزش، رقص وارد برنامه‌ها شه، هم بدن قوی میشه، هم حرکات و هماهنگی بدنمون حسابی خوشگل‌تر میشه، و حتی احساس و ابراز وجودمون هم تقویت میشه.
تهش اینو بدون: این تحقیق دست روشنی گذاشته روی این که ترکیب ورزش و هنر، مخصوصاً از راه رقص، می‌تونه هم بدن آدمو بسازه، هم روح و حرکاتشو قشنگ کنه! پس اگه فرصت داشتی، چرا امتحانش نکنی؟
منبع: +
