تا حالا فکر کردی نیروگاه هستهای رو بذارن رو آب و برق تمیز بدن به کارخونهها و صنایع؟ نروژیها دقیقاً دارن همین کار رو بررسی میکنن! دوتا شرکت خفن تو نروژ به اسم Norsk Kjernekraft و Ocean-Power AS اومدن دست به دست هم دادن تا یه راهحل جدید و دریایی برای تولید برق پیدا کنن. اینا گفتن میخوایم نیروگاههای هستهای کوچیک (SMRها) رو روی بارجها (یه جور قایق تخت که موتور نداره و معمولاً رو آب شناوره) بذاریم و ازش برق تمیز بگیریم!
داستان از اونجایی شروع شد که این دوتا شرکت همین هفته پیش با هم یادداشت تفاهم امضا کردن تا این ایده رو جدیتر دنبال کنن. SMR مخفف Small Modular Reactorه، یعنی راکتور هستهای کوچیک و جمعوجور. اینا باعث میشن تولید برق هستهای خیلی امنتر و راحتتر از نیروگاههای بزرگ سنتی باشه؛ مثلاً میشه راحتتر جابجاشون کرد یا دستهدسته ازشون استفاده کرد.
آقای Jonny Hesthammer، مدیر Norsk Kjernekraft، گفته: “این partnership یه قدم مهم واسه آینده هستهای نروژه و قراره بهترین امکانات صنعتی نروژ رو پای کار بیاره.” ایدهشون اینه که با گذاشتن SMR روی بارج، برن سراغ جاهایی که به برق مطمئن و بدون آلایندگی نیاز دارن؛ مثلاً سکوهای نفتی یا مناطق صنعتی دور از شهر.
حالا چرا شناور؟ چون با این روش اصلاً نیازی به اشغال زمین ندارن و میتونن مثل یه ایستگاه برق متحرک هرجا لازمه برن. تازه مهارتهای دریایی و مهندسی قوی که نروژ داره رو هم حسابی به کار میگیرن.
یه نکته باحال اینه که توی طرح Ocean-Power، قراره این نیروگاههای شناور یه سیستم ترکیبی هم داشته باشن، یعنی از توربینهای گازی و بخار هم برق بگیرن تا مصرفکنندهها برق پایدار و ارزون داشته باشن. هر کدوم از این واحدها ۲۰۰ تا ۲۵۰ مگاوات توان دارن – برای یه مقایسه کوچیک، این قدرت میتونه برق کلی کارخونه یا یه منطقه کامل رو تامین کنه، یا به شبکه پخش برق شهر وصل بشه. اینطوری برق مطمئن و سبز به همه جا میرسته.
یه توضیح کوچیک: توربین گازی یه جور موتور بزرگه که با سوزوندن گاز برق تولید میکنه و توربین بخار هم با استفاده از بخار آب داغ کارشو انجام میده.
طبق برنامه، دیاکسید کربنی که از سوخت گاز تولید میشه، یا قراره بره زیر خاک تزریق بشه (که بهش میگن کربنگیری یا Carbon Capture)، یا با لوله و کشتی جابجا و یا برای همیشه ذخیرهاش کنن. یعنی حتی اگه آلایندگی جزئی هم داره، مثل برق سنتی تو هوا پخش نمیشه!
مدیر عامل Ocean-Power، یعنی ارلینگ رونگلن، هم گفته: “ما میخوایم صنعت تأمینکنندههای نوردیک رو جمع کنیم تا راهحلهایی درست کنیم که تو دنیا نمونه نباشه! برق هستهای روی بارج یعنی انرژی مطمئن و پاک برای همه، از صنعت گرفته تا دریانوردی.”
هدفشون اینه که اول همه جوانب فنی، اقتصادی، مدل کسبوکار و تطابق با قوانین نروژ رو بررسی کنن. اگه پروژه جواب بده، نیروگاههای شناور هستهای صادر هم میشه و برق مطمئن و کمکربن نه فقط تو نروژ، بلکه در کشورهای دیگه هم استفاده میشه.
این حرکت میتونه یه قدم خیلی مهم تو مسیر کاهش انتشار گازهای گلخانهای باشه و به اهداف اقلیمی کمک کنه. تازه ارزش اقتصادی برای آینده هم میسازه و کلی اشتغال ایجاد میشه.
یه نکته جالب دیگه: همین Ocean-Power قبل از این با یه شرکت دانمارکی به اسم Copenhagen Atomics قرارداد بسته بودن که با همدیگه، استفاده از راکتورهای نمک مذاب بر پایه توریم رو تو نروژ بررسی کنن. توریم یه جور سوخت هستهایه که کلی مزیت نسبت به اورانیوم داره، مثلاً ایمنتره و زبالههای هستهای کمتری تولید میکنه.
در کل، نروژیها دارن واسه بعد از دوران نفت فکرای خلاقانه میکنن و انرژی هستهای، اونم شناور روی آب، یکی از جذابترین گزینههاست! اگه موفق بشن، ممکنه یه الگوی جدید برای تأمین برق جهان رو هم رقم بزنن.
منبع: +