خب بچه‌ها، یه خبر خیلی باحال از چین دارم که قطعاً برای دوستای طرفدار انرژی‌های پاک و تکنولوژی، جذابه! مهندس‌های چینی یه توربین بادی شناور ساختن که فعلاً رکورد تولید برق رو تو این زمینه زده و به قول خودشون، ممکنه کل صحنه انرژی‌های تجدیدپذیر رو عوض کنه. توربین بادی شناور یعنی توربینی که تهش به زمین یا کف دریا وصل نیست و روی آب می‌مونه و همین باعث میشه بتونه تو عمق‌های زیاد هم کار کنه.
این پروژه بزرگ توسط دو شرکت دولتی غول‌پیکر چین یعنی “China Huaneng Group” و “Dongfang Electric Corporation” انجام شده. هر کدوم از این توربین‌ها می‌تونن ۱۷ مگاوات برق تمیز تولید کنن. بذار اینطوری بگم؛ یه توربین تو طول یک سال، چیزی حدود ۶۸ میلیون کیلووات‌ساعت برق تولید میکنه که کفایت میکنه برای تأمین برق ۶۳۰۰ تا خونه آمریکایی!
حالا این توربین غول‌پیکر چطوری ساخته شده؟ بخش اصلیش که بهش می‌گن nacelle (این همون قسمتیه که ژنراتور و قطعات اصلی توشه) بالای یه دکل ۱۵۲ متری قرار داره. پره‌هاش هم اگه در نظر بگیریم قطرشون ۲۶۲ متره، یعنی تقریباً اندازه هشت تا زمین فوتبال رو با هر بار چرخشش روبه‌رو میشه! باور نمی‌کنی؟ هر دور چرخش کامل پره‌ها کل فضای ۵۳ هزار متر مربع رو طی میکنه.
حال سوال: چرا اصلاً باید این‌قدر به بزرگ شدن توربین‌ها اهمیت بدیم؟ جواب ساده‌س؛ چون هرچی برق بیشتری از یه توربین دربیاد، دیگه مجبور نیستیم تعداد زیادی توربین بسازیم و هزینه و زمان نصب پایین‌تر میاد. یعنی به‌نفع جیب و محیط زیسته!
ولی داستان فقط به همین‌جا ختم نمیشه. استفاده از توربین تو دریا (اونم از نوع شناور) کار خیلی خفنیه، چون اونجا باد شدیدتر و ثابتی داریم. البته راه انداختن توربین‌ها تو دریا، هم گرون‌تر درمیاد، هم انرژی خروجی به نسبت مقدارش گرون‌تر از مدل های روی خشکی درمیاد. ولی می‌دونی چیه؟ می‌صرفه! چون وسط دریا معمولاً باد همیشه هست و توقف تولید برق خیلی کمتره.
ولی اگه بخوای توربین رو تو دریا ببندی، معمولاً یا باید به کف دریا وصل باشه (بهش می‌گن fixed bottom یعنی پایه ثابت)، یا مثل این مدل جدید که شناوره. بیشتر توربین‌های بادی دریایی الان همون مدل پایه‌ثابتن و تو آب‌های کم‌عمق نصب می‌شن. مثلاً تو دریای شمال که عمقش معمولاً ۹۰ متره.
یه نمونه جالب: توربین‌هایی مثل Haliade-X برند GE تو مزرعه بادی Dogger Bank انگلیس، ۱۳ مگاواتی هستن. همین Dongfang Electric چین هم تازگیا توربین ۲۶ مگاواتی پایدار ساخته! امریکا هم تو پروژه South Fork از توربین‌های ۱۲ مگاواتی استفاده کرده. اما مشکل چیه؟ بیشتر اقیانوس‌های دنیا عمقشون به‌طور میانگین حدود ۳۶۸۲ متره! یعنی اصلاً نمی‌تونی بری اونجا توربین پایه ثابت بذاری. حتی عمیق‌ترین توربین پایدار جهان رو که تو آب‌های کنار اسکاتلند نصب کردن، تو عمق ۵۸/۶ متر بوده. و آمار Energy Sector Management Assistance Program (یه برنامه جهانی مربوط به انرژی) میگه اگه عمق بالای ۵۰ متر باشه، دیگه پایه‌ثابت جواب نمی‌ده.
طبق گفته Global Wind Energy Council (مثل شورای جهانی انرژی بادی)، حدود ۸۰ درصد پتانسیل تولید برق دریایی دنیا تو عمق‌های بالای ۶۰ متره که اونجا فقط باید توربین شناور بذاری. کشورهای مثل ژاپن هم قبلاً نمی‌تونستن از آب‌های عمیقشون بهره ببرن، اما حالا با این تکنولوژی توربین‌های شناور، می‌تونن برن تو دل دریا و از باد انرژی دربیارن! ژاپن حتی تا سال ۲۰۴۰ هدف‌گذاری کرده که ۳۰ تا ۴۵ گیگاوات برق بادی تولید کنه و حسابی روی توربین‌های شناور حساب باز کرده.
یه نکته خفن دیگه: توربین چینی ادعا شده می‌تونه موج‌هایی با ارتفاع بالای ۲۴ متر و بادهایی با سرعت بالای تایفون (همون گردبادهای وحشی دریایی که سرعتشون بالای ۱۱۷ کیلومتر بر ساعته!) رو هم تحمل کنه. بزودی قراره این توربین رو کنار سواحل یانگ‌جیانگ چین تست کنن و ببینن واقعاً این شاخ بودنش رو تأیید میکنه یا نه.
در کل، اگر این توربین‌ها جواب بدن، یعنی دریچه‌ای جدید برای انرژی پاک تو سراسر دنیا باز میشه و حتی کشورهای کم خاک و پرآب هم می‌تونن برق تمیز و ارزان تولید کنن. خلاصه آینده انرژی داره هیجان‌انگیزتر میشه!
منبع: +
