یه اتفاق عجیب و باورنکردنی توی چین افتاده که واقعاً آدم رو شگفت‌زده می‌کنه! یه مرد بیچاره، سر کار (احتمالاً توی یه کارخونه یا همچین جایی) ناگهان با یه بازوی رباتیک (یعنی بازوی مکانیکی اتوماتیک که معمولاً توی کارخونه‌ها برای کارهای سنگین استفاده میشه) برخورد می‌کنه و این بازو تقریباً گردنشو قطع می‌کنه!
ماجرا اینطوری بوده که روز ۳۱ می، این آقا یه ضربه محکم از روباتی می‌خوره، همون لحظه فلج میشه و حتی قلبش هم می‌ایسته! مهره‌های گردنش (یعنی همون استخوان‌هایی که گردن رو سر جاش نگه می‌دارن) کامل از هم جدا میشن و رگ‌های خیلی مهمی که خون به مغز می‌رسونن هم آسیب جدی می‌بینن. یعنی فقط یه مقدار خیلی کم بافت نرم باعث میشه سرش کامل جدا نشه!
جالب اینجاست که دکترهای بیمارستان چانگ‌ژنگ شانگهای که مسئولیت درمانش رو داشتن، گفتن نخاعش (یعنی اون سیم رابط عصبی که اطلاعات بین بدن و مغز رو می‌بره و میاره) شدیداً کوبیده شده ولی پاره نشده بود و فقط همین باعث شد شانس زنده بودنش باقی بمونه.
یکی از مدیرای بخش جراحی ستون فقرات بیمارستان، دکتر چن هواجیانگ، گفته: هر چی تو کتاب‌های پزشکی داخلی و خارجی گشتیم، موردی به این شدت از جدایی مهره‌های گردن ندیدیم؛ چه برسه به اینکه طرف زنده بمونه!
وضعیت بدن این بنده خدا واقعاً خطرناک بوده؛ هر دو تا شریان مهره‌ای گردنش (یعنی رگ‌هایی که خیلی مهم هستن برای خون‌رسانی به مغز) بسته میشن، فشار خونش می‌ریزه پایین و مجبور میشن کلی داروی قوی بدن تا اصلاً خون توی بدنش حرکت کنه!
تصاویر پزشکی نشون می‌داده یکی از رگ‌ها کامل ترکیده و استخوان و لخته خون جاشو گرفته بوده، و اون یکی هم به زور داره کار می‌کنه!
خلاصه، دکترها میگن تنها راه، عمل جراحی فوق‌العاده سخت و پُرریسکه. مثلاً اگه اون لخته خونی سر جاش نمی‌موند، می‌تونست تو چند ثانیه تا دو لیتر (!) خون بره و عملاً شانس زنده بودن صفر می‌شد. جالب اینجاست که به خاطر زخم خیلی شدید پشت گردنش، اگه زخم رو بیشتر باز می‌کردن، احتمال پخش شدن عفونت توی مایع مغزی-نخاعی بود و ممکن بود عفونت مغزی بدی بگیره، که کشنده‌ست.
بدتر از همه این بود که وضعیتش انقدر حساس بوده که حتی نمی‌تونستن چکاپ ساده کنن؛ یه تکون کوچیک ممکن بود باعث مرگش بشه!
با وجود همه این خطرها، تیم پزشکی یه عمل سه ساعته (۱۸ ژوئن) انجام می‌دن که طی اون لخته رو درمیارن، مهره‌های گردن رو سر جاشون می‌ذارن و با دوتا پلیت کمکی (پلیت: همون صفحاتی که برای نگه داشتن استخوان می‌ذارن) ستون فقرات رو ثابت می‌کنن. این روش برای اولین بار توی همچین شرایط وحشتناکی استفاده شده بود.
دکتر چن می‌گه توی عمل، تیم جراحی مجبور بوده مدام تصمیمای جدید بگیره، مثلاً پیچ‌ها رو کجا بذارن یا چطور استخونای خرد شده رو ثابت کنن. چون با هربار تکون خوردن مهره‌ها، عروق خونی و اعصاب خطر پاره شدن داشتن و باید فوق‌العاده دقیق کار می‌کردن تا آسیب بیشتری نزنه.
خبر خوب اینکه بعد از عمل، بیمار نسبتاً زود به هوش میاد و علائم اصلی بدنش تثبیت میشن. الان می‌تونه با کمک بنشینه و دست‌ها و شونه‌هاشو کمی حرکت بده، ولی دکترها میگن راه دراز و پر چالشی رو برای بهبودی کامل پیش رو داره و هنوز امکان عوارض هست.
این ماجرا هم نشون میده که تصادفات صنعتی (یعنی همون حوادثی که سر کار و با ماشین‌آلات سنگین اتفاق می‌افتن) چقدر می‌تونن جدی و خطرناک باشن، هم اینکه چقدر پیشرفت‌های جراحی و درمان‌های چندتخصصی می‌تونه شانس برگشت فرد رو از شرایطی که به ظاهر ناامیدکننده‌ست بیشتر کنه.
دکتر چن همچنین تاکید کرده که موفقیت این عمل نتیجه همکاری نزدیک بین جراحان ارتوپد (یعنی متخصصان استخوان و مفاصل)، مراقبت‌های ویژه و بیهوشی بوده؛ کار گروهی توی پزشکی وقتی با یه چالش بی‌سابقه روبرو میشن، خیلی تعیین‌کننده‌ست!
خلاصه که این ماجرا خودش یه معجزه پزشکی حساب میشه و نشون میده امید رو نباید هیچ‌وقت از دست داد!
منبع: +
