سبک رهبری غیرمتعارف جنسن هوانگ در انویدیا: مسیر موفقیت یک مدیرعامل متفاوت

با استفاده از راهکارهای علمی و کاربردی، دوستی‌های خود را به روابطی معنادار و پربار تبدیل کنید. این نکات شامل فعالیت‌های مشترک، گفتگوهای صمیمانه و ایجاد حس تعلق است که به شما کمک می‌کند روابط اجتماعی عمیق‌تری بسازید و از همراهی دوستان خود لذت بیشتری ببرید.

چگونه روابط دوستانه‌ی پایدار و علمی بسازیم؟

دوستی برای حال خوب ما ضروری است. اما بسیاری از افراد احساس تنهایی و بی‌کسی می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که تقریباً نیمی از مردم، با وجود اینکه دوستی اساس سلامت روان و شادی است، احساس تنهایی می‌کنند. دوستان، به خصوص در زمان‌های سخت و نامطمئن، به ما احساس تعلق، امنیت و شادی می‌دهند. چه درون‌گرا باشید و چه برون‌گرا، داشتن چند رابطه‌ی نزدیک برای یک زندگی رضایت‌بخش بسیار مهم است.

در پژوهشی که توسط مرکز تحقیقاتی پیو (Pew Research Center) انجام شده، ۶۱٪ از شرکت‌کنندگان دوستی را برای رضایت از زندگی بسیار مهم دانسته‌اند — این اهمیت بسیار بیشتر از داشتن فرزند (۲۶٪)، پول (۲۴٪) یا ازدواج (۲۳٪) است. با این حال، بسیاری از افراد احساس می‌کنند به دوستان بیشتری نیاز دارند و نسل‌های جوان‌تر تعداد کمتری از روابط دوستانه را گزارش می‌دهند. پس چطور می‌توانیم آگاهانه روابط دوستانه‌ی پرباری ایجاد کنیم؟ در اینجا پنج راهکار علمی ارائه می‌دهیم.

۱. از سطحی‌نگری فراتر بروید

برای تبدیل آشنایی به دوستی، باید از محدوده‌ی اولیه‌ی آشنایی فراتر رفت. مثلاً دعوت کردن یک همکار برای تفریح آخر هفته یا دعوت یک همکلاسی یوگا برای صرف قهوه، نشان‌دهنده‌ی علاقه‌ی شما به عمیق‌تر کردن رابطه است.

این اقدامات کوچک اما هدفمند، می‌تواند روابط معمولی را به ارتباطات معنادار تبدیل کند. تجربه‌های مشترک در خارج از محیط‌های روزمره، راهی مؤثر برای شکوفایی دوستی‌هاست.

۲. در فعالیت‌های مشترک شرکت کنید

دوستی‌ها اغلب از طریق تجربیات مشترک، به خصوص آنهایی که خودمان انتخاب می‌کنیم نه آنهایی که مجبوریم، رشد می‌کنند. در حالی که کار کردن روی یک پروژه‌ی اجباری با کسی می‌تواند به ایجاد رفاقت کمک کند، همکاری داوطلبانه در یک کار سرگرم‌کننده یا مفید، مانند تشکیل یک گروه کتابخوانی یا یک تیم ورزشی، پیوندهای عمیق‌تری ایجاد می‌کند.

لذت بردن از اوقات فراغت در کنار هم، روابط را مستحکم‌تر می‌کند. بر اساس تحقیقات، فعالیت‌های مشترک اغلب نقطه‌ی عطفی هستند که آشنایی‌ها به دوستی‌های واقعی تبدیل می‌شوند. چه یک سرگرمی باشد، چه ورزش یا فعالیت هنری، شرکت در فعالیت‌های مشترک باعث ایجاد اعتماد و ارتباط می‌شود.

۳. گفتگوهای صمیمانه داشته باشید

با هم بودن تنها بخشی از ماجراست. گفتگوهای صمیمانه نیز به همان اندازه اهمیت دارند. مطالعات علمی نشان می‌دهد که عمق و تعداد دفعات گفتگوهای شما، تأثیر زیادی بر کیفیت و دوام دوستی‌هایتان دارد.

برای ایجاد ارتباطات قوی‌تر از طریق گفتگو، این نکات را رعایت کنید:
– در مورد موضوعات مهم صحبت کنید: افکار، چالش‌ها و آرزوهای خود را به اشتراک بگذارید تا پیوند عمیق‌تری ایجاد شود.
– به طور منظم با هم در تماس باشید: از حال هم باخبر باشید تا درک و حمایت متقابل را تقویت کنید.
– شوخی کنید و بخندید: حس شوخ طبعی مشترک، روابط را تقویت می‌کند، زیرا خنده باعث ترشح هورمون‌های شادی می‌شود که ارتباط را افزایش می‌دهد.
– قدردانی خود را ابراز کنید: تحسین و قدردانی از دوستان می‌تواند پیوند عاطفی بین شما را عمیق‌تر کند.

خودافشاگری نیز بسیار مهم است. وقتی شما به تدریج و در طول زمان خودتان را آشکار می‌کنید، دوستان شما هم احتمالاً همین کار را می‌کنند و جریانی متقابل از اعتماد و صمیمیت ایجاد می‌شود. اما با سرعتی پیش بروید که طبیعی به نظر برسد— اشتراک‌گذاری بیش از حد اطلاعات در مراحل اولیه ممکن است طرف مقابل را معذب کند و مانع از پیشرفت رابطه شود.

۴. به حس اولیه توجه کنید

گاهی اوقات، دوستی‌ها به طور طبیعی و به دلیل یک حس اولیه‌ی ارتباط یا «کلیک» شکل می‌گیرند. این پدیده توسط تحقیقاتی تأیید شده است که نشان می‌دهد حس اولیه نقش مهمی در روابط دارد. وقتی با کسی احساس هماهنگی طبیعی می‌کنید، سرمایه‌گذاری زمان و تلاش برای پرورش آن ارتباط می‌تواند منجر به دوستی عمیق و واقعی شود.

۵. در انتخاب دوستان خود دقت کنید

در حالی که داشتن تعداد زیادی دوست وسوسه‌انگیز است، کیفیت اغلب مهم‌تر از کمیت است. حفظ روابط زیاد می‌تواند عمق ارتباطات شما را کم کند و آنها را سطحی کند. ایجاد تعادل مناسب بین تعداد دوستان و کیفیت هر رابطه، تعاملات رضایت‌بخش‌تری را تضمین می‌کند.

علاوه بر این، هدفمند بودن در مورد اینکه با چه کسی وقت می‌گذرانید، حیاتی است. تحقیقات Harris Poll نشان می‌دهد که بسیاری از مردم در مورد دوستی‌های خود گزیده‌تر شده‌اند و به کسانی که به آنها انرژی و نشاط می‌دهند اولویت می‌دهند و در عین حال روابط کم‌ارزش‌تر را کنار می‌گذارند.

قانون طلایی: برای داشتن دوست، دوست باشید

در نهایت، ایجاد دوستی‌های پایدار نیازمند تلاش و عمل متقابل است. با برقراری ارتباط، شروع فعالیت‌های مشترک، اشتراک‌گذاری آزادانه و ارائه حمایت، می‌توانید دوستی‌هایی را پرورش دهید که زندگی شما را غنی‌تر و حال شما را بهتر کند.

سرمایه‌گذاری در ارتباطات معنادار نه تنها شادی شخصی را افزایش می‌دهد، بلکه به مقابله با احساس تنهایی نیز کمک می‌کند و حس تعلق قوی‌تری را در دنیای امروزی که افراد از هم دورتر شده‌اند، ایجاد می‌کند.

اگر به خواندن کامل این مطلب علاقه‌مندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: forbes

مربیگری تنها یک فرآیند آموزشی نیست، بلکه ابزاری قدرتمند برای رشد حرفه‌ای و تقویت مهارت‌های رهبری است. با تمرکز بر کمک به دیگران، می‌توانید توانایی‌های خود را ارتقا دهید، انطباق‌پذیری بیشتری نشان دهید و در مسیر شغلی‌تان اعتبار بیشتری کسب کنید.

قدرت تحول‌آفرین مربیگری در مسیر شغلی شما

اغلب به مربیگری به عنوان یک عمل خیرخواهانه نگاه می‌شود. فرصتی برای انتقال دانش و راهنمایی دیگران در مسیر شغلی‌شان. این مزایا قطعا تاثیرگذارند. اما مربیگری مزایای شگفت‌انگیزی برای خود مربی نیز دارد. مربیگری رابطه‌ای یک‌طرفه نیست. بلکه تبادل پویایی است که رشد، تقویت مهارت‌ها و افزایش فرصت‌های شغلی را برای همه افراد درگیر به ارمغان می‌آورد.

مربیگری: مسیری دوطرفه برای رشد

این ضرب‌المثل که “بهترین راه یادگیری، آموزش دادن است” در مربیگری کاملا مصداق پیدا می‌کند. وقتی کسی را راهنمایی می‌کنید، دانش خود را مرور و درباره توصیه‌ها و فرآیندهایی که به اشتراک می‌گذارید، عمیق‌تر فکر می‌کنید. این پدیده که به عنوان اثر شاگردی شناخته می‌شود، نشان می‌دهد که چگونه مربیگری درک شما از مفاهیم پیچیده را افزایش می‌دهد. توضیح ایده‌ها باعث می‌شود آن‌ها را از زوایای مختلف ببینید و تسلط خود را محکم‌تر کنید.

به علاوه، مربیگری مهارت‌های حرفه‌ای کلیدی مانند گوش دادن فعال، انطباق‌پذیری و ارائه بازخورد سازنده را تقویت می‌کند. این ویژگی‌ها در هر محیط کاری ارزشمند هستند. اثربخشی شما را به عنوان یک رهبر و همکار بهبود می‌بخشند. با یادگیری نحوه ارتباط موثر با افراد مختلف و سبک‌های متفاوت حل مسئله، مجموعه‌ای از مهارت‌ها را کسب می‌کنید که شما را در نقش خود پویاتر و توانمندتر می‌سازد.

ارتقای شغل شما از طریق مربیگری

مربیگری علاوه بر توسعه فردی، بر پیشرفت شغلی نیز تاثیر قابل توجهی دارد. مربیان اغلب به عنوان رهبرانی دست‌یافتنی و با دانش دیده می‌شوند. این ویژگی‌ها اعتبار شما را در سازمان افزایش می‌دهد. مطالعات نشان می‌دهد افرادی که مربیگری می‌کنند در مدیریت مسئولیت‌ها و پیچیدگی‌ها توانمندتر به نظر می‌رسند و به عنوان کاندیداهای قوی برای نقش‌های رهبری مطرح می‌شوند.

مربیگری همچنین جایگاه شما را در محل کار ارتقا می‌دهد. با ورود به نقش مربی، شبکه ارتباطی خود را گسترش می‌دهید و روابط خود را در سطوح مختلف سازمان تقویت می‌کنید. این ارتباطات می‌تواند به فرصت‌های جدیدی مانند ارتقا یا تغییر شغل منجر شود که با اهداف شما همسو هستند. مربیگری نشان‌دهنده سخاوت و تخصص است؛ ویژگی‌هایی که برای تصمیم‌گیرندگان بسیار ارزشمند است.

کنجکاوی: کاتالیزوری غیرمنتظره برای رشد

یکی از نگرانی‌های رایج در مورد مربیگری، زمان مورد نیاز آن است. با این حال، مشارکت در مربیگری می‌تواند حس کنجکاوی شما را دوباره برانگیزد. کنجکاوی محرکی حیاتی برای نوآوری و حل مسئله است. این فرآیند اغلب نیازمند کاوش در زمینه‌های ناآشنا، پرسیدن سوالات جدید و یافتن راه‌حل‌های خلاقانه برای چالش‌های شاگرد شماست. این تجربیات شما را از منطقه امن خود خارج و ذهنیت یادگیری مداوم را در شما تقویت می‌کند.

کنجکاوی، حس علاقه و اشتیاق شما را نسبت به کارتان افزایش می‌دهد. همچنین انعطاف‌پذیری شما را بیشتر می‌کند، زیرا یاد می‌گیرید که با شرایط و دیدگاه‌های مختلف سازگار شوید. با پرورش کنجکاوی خود از طریق مربیگری، یک چرخه بازخورد ایجاد می‌کنید که رشد شخصی و حرفه‌ای شما را به حرکت درمی‌آورد.

ایجاد انطباق‌پذیری از طریق مربیگری

در محیط کار پرتغییر امروز، انطباق‌پذیری مهارتی حیاتی است. مربیگری شما را در معرض روش‌های جدید تفکر، چالش‌های متنوع و سبک‌های یادگیری متفاوت قرار می‌دهد. همه این‌ها به انعطاف‌پذیری نیاز دارند. هر رابطه مربیگری منحصربه‌فرد، توانایی شما را برای تغییر جهت و واکنش موثر به تغییرات بهبود می‌بخشد. این شما را در زندگی شخصی و حرفه‌ای انعطاف‌پذیرتر می‌کند.

این انطباق‌پذیری فراتر از رشد فردی است. همزمان با افزایش راحتی شما با تغییرات، برای راهنمایی دیگران در طول دوره‌های گذار، چه در تیم خود و چه در کل سازمان، آماده‌تر می‌شوید. مربیانی که از تغییر استقبال می‌کنند، الگوی قدرتمندی هستند و فرهنگ چابکی و نوآوری را پرورش می‌دهند.

اثر گسترده مربیگری

مربیگری فقط به نفع مربی و شاگرد نیست. تأثیر عمیقی بر پویایی تیم و فرهنگ سازمانی دارد. وقتی افراد در روابط مربیگری شرکت می‌کنند، به ایجاد محیطی از اعتماد، همکاری و یادگیری مشترک کمک می‌کنند. این یک اثر گسترده ایجاد می‌کند که در آن دانش و حمایت به راحتی بین همکاران جریان پیدا می‌کند و تخصص جمعی تیم را تقویت می‌کند.

سازمان‌هایی که مربیگری را در اولویت قرار می‌دهند، اغلب سطح بالاتری از تعامل، بهره‌وری و نوآوری را تجربه می‌کنند. با پرورش این روابط، شما نقش کلیدی در ایجاد فرهنگ کاری قوی‌تر و انعطاف‌پذیرتر ایفا می‌کنید.

چرا مربیگری باید در اولویت باشد

مربیگری چیزی فراتر از یک عمل پسندیده است. یک حرکت استراتژیک است که می‌تواند مسیر شغلی شما را ارتقا دهد و همزمان زندگی دیگران را غنی کند. مهارت‌های ضروری مانند ارتباط و رهبری را تقویت می‌کند، شما را به عنوان یک متخصص مطمئن معرفی می‌کند و درهای فرصت‌های جدید را به روی شما باز می‌کند. در عین حال، حس کنجکاوی، انطباق‌پذیری و اشتیاق شما را به کارتان حفظ می‌کند.

دفعه بعد که فرصتی برای مربیگری به شما داده شد، فراتر از کار موجود فکر کنید. مزایای بلندمدت را در نظر بگیرید، نه فقط برای شاگردتان، بلکه برای خودتان. با سرمایه‌گذاری در مربیگری، روی رشد خود سرمایه‌گذاری می‌کنید و پتانسیل‌های نهفته خود را آشکار می‌کنید.

این گام را بردارید. کسی را مربیگری کنید. ببینید که چگونه نه تنها مسیر شغلی او، بلکه مسیر شغلی شما را نیز دگرگون می‌کند.

اگر به خواندن کامل این مطلب علاقه‌مندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: forbes

گروه سایبری APT29، که با نام Earth Koshchei نیز شناخته می‌شود، در حملات پیشرفته خود از ابزارهای تیم قرمز مانند PyRDP برای سوءاستفاده از تنظیمات RDP سرکش بهره می‌برد. این حملات، که معمولاً سازمان‌های دولتی، نظامی و دانشگاهی را هدف قرار می‌دهند، از طریق فیشینگ هدفمند فایل‌های RDP مخرب منتقل می‌شوند و امکان سرقت اطلاعات و نفوذ به سیستم‌ها را بدون نیاز به بدافزارهای خاص فراهم می‌کنند.

APT29 از RDP سرکش و PyRDP در عملیات جاسوسی سایبری بهره می‌برد

گروه APT29، یک گروه تهدید پیشرفته‌ی پایدار (APT) مرتبط با روسیه که با نام Earth Koshchei نیز شناخته می‌شود، در عملیات جاسوسی سایبری پیچیده‌ای دست دارد. کارشناسان امنیت سایبری در Trend Micro گزارش داده‌اند که APT29 تکنیکی قانونی از تیم قرمز، شامل سرورهای پروتکل دسکتاپ راه دور (RDP) سرکش، را تغییر کاربری داده است. این گروه از ابزارهای متن‌باز مانند PyRDP برای انجام حملات هدفمند، به‌ویژه علیه اهداف باارزش مانند نهادهای دولتی، سازمان‌های نظامی، اندیشکده‌ها و پژوهشگران دانشگاهی، استفاده می‌کند. نهادهای اوکراینی نیز به‌طور خاص هدف این عملیات قرار گرفته‌اند.

تکنیک RDP سرکش و سوءاستفاده از PyRDP

روش RDP سرکش مورد استفاده‌ی APT29 برگرفته از یک تکنیک تیم قرمز است که توسط Black Hills Information Security در سال ۲۰۲۲ معرفی شد. در اصل، این حمله شامل ایمیل‌های فیشینگ هدفمند حاوی فایل‌های پیکربندی RDP مخرب است. این فایل‌ها طوری طراحی شده‌اند که قربان را فریب داده و او را به برقراری ارتباط RDP با سرورهای تحت کنترل مهاجم ترغیب کنند. این سرورها از PyRDP، یک ابزار متن‌باز مبتنی بر پایتون و از نوع “مرد میانی” (Man-in-the-Middle)، برای رهگیری و دستکاری اتصالات RDP استفاده می‌کنند.

وقتی گیرندگان ناآگاه فایل مخرب RDP – با اسم رمز HUSTLECON – را اجرا می‌کنند، دستگاه‌هایشان اتصالات خروجی را به سرورهای رله‌ی PyRDP برقرار می‌کنند. این رله‌ها با تقلید از رفتار عادی RDP، ماهیت واقعی سرور تحت کنترل مهاجم را پنهان می‌کنند. پس از برقراری اتصال، مهاجمان کنترل نسبی سیستم قربانی را به دست می‌آورند و راه را برای استخراج داده‌ها، نصب بدافزار و سایر فعالیت‌های مخرب باز می‌کنند.

تحویل و مقیاس حمله پیچیده

آمادگی برای این عملیات ظاهراً از اوایل آگوست ۲۰۲۴ آغاز شده است و نهادهایی مانند CERT-UA، مایکروسافت و AWS به تلاش‌های عملیاتی آن اشاره کرده‌اند. مقیاس عملیات APT29 قابل توجه است. تخمین زده می‌شود که در یک روز، ۲۰۰ هدف سطح بالا تحت تأثیر قرار گرفته‌اند. ایمیل‌های فیشینگ هدفمند مورد استفاده در این طرح، به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که گیرندگان را به اجرای فایل‌های پیکربندی مخرب RDP فریب دهند. این امر به مهاجمان اجازه می‌دهد تا اتصالات را از طریق یکی از ۱۹۳ رله‌ی RDP خود هدایت کنند.

این روش حمله به‌طور ویژه موذیانه است زیرا مکانیسم‌های سنتی تشخیص بدافزار را دور می‌زند. APT29 با تکیه بر فایل‌های پیکربندی مخرب به جای بدافزار اختصاصی، ردپای عملیاتی خود و احتمال شناسایی شدن را کاهش می‌دهد.

ویژگی‌های کلیدی حمله

اثربخشی این عملیات به چند ویژگی متمایز آن نسبت داده می‌شود:

• PyRDP به عنوان یک ابزار پروکسی: PyRDP با امکان رهگیری و دستکاری جلسات RDP، حمله را تقویت می‌کند. این ابزار به مهاجمان اجازه می‌دهد تا عملیات مربوط به فایل‌ها را انجام دهند، تنظیمات سیستم را تغییر دهند و بارهای مخرب را با حداقل ریسک شناسایی تزریق کنند.

• استخراج داده‌ها از طریق درایوهای مشترک: PyRDP می‌تواند به‌طور خودکار داده‌ها را از درایوهای مشترک در طول جلسات RDP جمع‌آوری و استخراج کند. این محتویات به‌طور محلی در دستگاه مهاجم ذخیره می‌شوند و فرآیند استخراج را ساده می‌کنند.

• Tor و لایه‌های ناشناس‌سازی: برای حفظ ناشناس بودن، APT29 از گره‌های خروجی Tor، شبکه‌های پروکسی مسکونی و سرویس‌های VPN تجاری استفاده می‌کند. این ابزارها منشأ سرورهای RDP آنها را پنهان می‌کنند و دسترسی به سرورهای ایمیل قانونی مورد استفاده برای عملیات فیشینگ هدفمند را آسان‌تر می‌کنند.

• استقرار حداقل بدافزار: APT29 با استفاده از فایل‌های پیکربندی مخرب به جای بدافزار اختصاصی، از به‌جا گذاشتن ردپاهای قابل شناسایی در سیستم‌های آسیب‌دیده اجتناب می‌کند. این رویکرد پنهان‌کارانه، تلاش‌های شناسایی تیم‌های امنیت سایبری را پیچیده می‌کند.

پیامدهای گسترده‌تر و سازگاری

استفاده‌ی APT29 از تکنیک‌های RDP سرکش، توانایی آنها برای سازگاری و تکامل در طول زمان را نشان می‌دهد. این گروه نه تنها از آسیب‌پذیری‌های موجود سوءاستفاده می‌کند، بلکه روش‌ها و ابزارهای پیشرفته‌ای را که در ابتدا برای تمرین‌های اخلاقی تیم قرمز طراحی شده بودند، به‌کار می‌گیرد. تأکید آنها بر استفاده از ابزارهای قانونی مانند PyRDP، روند رو به رشد محو شدن مرز بین شیوه‌های امنیتی تهاجمی و سوءاستفاده‌ی مخرب را در میان بازیگران تهدید برجسته می‌کند.

این تاکتیک‌ها نشان‌دهنده‌ی یک استراتژی گسترده‌تر با هدف دستیابی به اهداف جاسوسی بلندمدت و در عین حال به حداقل رساندن ریسک شناسایی است. APT29 با تغییر کاربری ابزارها و روش‌های قانونی، از دفاع‌های سنتی امنیت سایبری پیشی می‌گیرد.

نتیجه‌گیری: نیاز به هوشیاری

عملیات APT29 نشان‌دهنده‌ی نبوغ بی‌امان بازیگران سایبری تحت حمایت دولت در سوءاستفاده از آسیب‌پذیری‌های فناوری و خطای انسانی است. سازمان‌ها باید هوشیار باشند، اقدامات امنیتی ایمیل قوی را اجرا کنند، آموزش‌های منظم برای افزایش آگاهی کارکنان در مورد فیشینگ برگزار کنند و فعالیت‌های شبکه را برای شناسایی نشانه‌های اتصالات RDP سرکش نظارت کنند. از آنجایی که بازیگران تهدید مانند APT29 به اصلاح تاکتیک‌های خود ادامه می‌دهند، اقدامات پیشگیرانه‌ی امنیت سایبری برای کاهش خطرات و حفاظت از اطلاعات حساس ضروری است.

اگر به خواندن کامل این مطلب علاقه‌مندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: the hacker news

اینترپل پیشنهاد می‌دهد به جای اصطلاح «pig butchering» از «کلاهبرداری عاشقانه آنلاین» برای توصیف کلاهبرداری‌هایی که بر روابط عاشقانه‌ی ساختگی مبتنی هستند و به سرمایه‌گذاری‌های کلاهبردارانه منجر می‌شوند، استفاده شود. این تغییر با هدف حذف انگ از قربانیان و تمرکز بیشتر بر مجرمان انجام شده است. با این رویکرد، همدلی با قربانیان افزایش یافته و آن‌ها برای افشای این جرائم تشویق می‌شوند.

اینترپل از «Romance Baiting» برای مقابله با کلاهبرداری‌های آنلاین حمایت می‌کند

اینترپل می‌خواهد نحوه‌ی صحبت درباره‌ی کلاهبرداری‌های آنلاین تغییر کند. به همین دلیل، پیشنهاد می‌دهد به جای اصطلاح بحث‌برانگیز و غیرانسانی «pig butchering»، از «romance baiting» استفاده شود. این تغییر زبانی، دستکاری‌های روانی کلاهبرداران را آشکار می‌کند. همچنین، به قربانیان احترام گذاشته و آن‌ها را تشویق می‌کند بدون ترس از سرزنش یا شرم، کمک بگیرند.

مشکل «Pig Butchering» چیست؟

اصطلاح «pig butchering» از عبارت چینی «杀猪盘» (“shā zhū pán”) گرفته شده است. این عبارت، قربانیان کلاهبرداری را به خوک‌هایی تشبیه می‌کند که برای کشتار پروار می‌شوند. این عبارت، روند کلاهبرداری را توصیف می‌کند که در آن کلاهبرداران به تدریج اعتماد قربانیان را جلب کرده و سپس از آن‌ها سوءاستفاده می‌کنند. اما به دلیل خشونت‌آمیز بودن، مورد انتقاد قرار گرفته است. این اصطلاح باعث شرمساری قربانیان می‌شود. بسیاری از آن‌ها به همین دلیل از گزارش جرم یا درخواست کمک خودداری می‌کنند.

سیریل گوت، مدیر اجرایی موقت خدمات پلیس اینترپل، بر اهمیت زبان در شکل‌دهی افکار عمومی تأکید کرد. او گفت: «کلمات مهم هستند. زمان آن رسیده که زبانمان را تغییر دهیم تا احترام و همدلی با قربانیان در اولویت باشد و کلاهبرداران به خاطر جنایاتشان پاسخگو باشند.»

کلاهبرداری‌های Romance Baiting چگونه انجام می‌شوند؟

کلاهبرداری‌های romance baiting معمولاً در شبکه‌های اجتماعی یا اپلیکیشن‌های دوست‌یابی شروع می‌شوند. کلاهبرداران هویت‌های جعلی می‌سازند تا با قربانیان احتمالی ارتباط برقرار کنند. آن‌ها به تدریج و اغلب با تظاهر به یک رابطه‌ی عاشقانه، اعتماد و ارتباط عاطفی ایجاد می‌کنند. وقتی قربانی از نظر عاطفی وابسته شد، کلاهبردار فرصت‌های سرمایه‌گذاری جعلی – معمولاً در ارزهای دیجیتال – را معرفی می‌کند. سپس قربانی را متقاعد می‌کند که پول خود را منتقل کند.

این کلاهبرداری‌ها بسیار پیچیده و دقیق اجرا می‌شوند. کلاهبرداران اغلب از اپلیکیشن‌ها و وب‌سایت‌های قانع‌کننده‌ای استفاده می‌کنند که شبیه پلتفرم‌های تجاری واقعی هستند. به همین دلیل، تشخیص کلاهبرداری برای قربانیان دشوار است و وقتی متوجه می‌شوند، دیگر خیلی دیر شده است. شرکت امنیت سایبری Sophos در تحلیل سال ۲۰۲۳ خود از کمپین‌های «CryptoRom» نشان داد که چگونه این کلاهبرداری‌ها از فناوری و نقاط ضعف انسانی سوءاستفاده می‌کنند.

ارتباط با جرایم سازمان‌یافته

کلاهبرداری‌های romance baiting حوادث جداگانه نیستند. بلکه اغلب با گروه‌های جرایم سازمان‌یافته‌ی بین‌المللی مرتبط هستند. بسیاری از این گروه‌ها در جنوب شرقی آسیا فعالیت می‌کنند. افراد با وعده‌ی شغل پردرآمد فریب خورده و به این گروه‌ها قاچاق می‌شوند. اما در عوض، در شرایط غیرانسانی قرار می‌گیرند و گذرنامه‌هایشان برای جلوگیری از فرار، ضبط می‌شود. سپس این افراد مجبور به انجام کلاهبرداری آنلاین می‌شوند و این چرخه‌ی استثمار ادامه پیدا می‌کند.

درخواست برای همدلی و پاسخگویی

اینترپل با استفاده از اصطلاح «romance baiting» می‌خواهد به جای سرزنش قربانی، مجرمان را پاسخگو بداند. این اصطلاح جدید، تاکتیک‌های روانی کلاهبرداران را تأیید می‌کند. همچنین با تلاش‌های اجتماعی گسترده‌تر برای استفاده از زبانی که به قربانیان آسیب‌های روحی – مانند خشونت خانگی یا تجاوز جنسی – احترام می‌گذارد، همسو است.

گوگل نیز برای رسیدگی به این موضوع اقداماتی انجام داده است. این شرکت از این کلاهبرداری‌ها با عنوان «طرح‌های بین‌المللی کلاهبرداری سرمایه‌گذاری آنلاین مصرف‌کننده» یاد می‌کند. گوگل در یک دعوی قضایی علیه دو توسعه‌دهنده‌ی اپلیکیشن چینی در آمریکا، مخالفت خود را با اصطلاح «pig butchering» اعلام کرد. این شرکت از حرکت به سمت زبانی همدلانه‌تر حمایت کرد.

تأثیر گسترده‌تر زبان

تلاش برای استفاده از اصطلاحات محترمانه‌تر، نشان‌دهنده‌ی اهمیت تأثیر زبان بر نگرش عمومی و رفتار قربانی است. همانطور که بیانیه‌ی اینترپل تأکید می‌کند، کلمات می‌توانند افراد را برای پیگیری عدالت توانمند کنند یا آن‌ها را به دلیل ترس از قضاوت، ساکت نگه دارند.

سازمان‌هایی مانند اینترپل با تغییر نحوه‌ی صحبت درباره‌ی کلاهبرداری‌های آنلاین، امیدوارند قربانیان بیشتری اطلاعات مهمی را که می‌تواند به نابودی این شبکه‌های جنایی کمک کند، ارائه دهند. این تغییر همچنین یادآوری می‌کند که مبارزه با جرایم سایبری نه تنها به راه‌حل‌های فنی، بلکه به تغییرات فرهنگی و زبانی که انسانیت را در اولویت قرار می‌دهند، نیاز دارد.

در نهایت، گذار از «pig butchering» به «romance baiting» به معنای ایجاد رویکردی دلسوزانه‌تر برای رسیدگی به کلاهبرداری‌های سایبری است. این گامی برای ایجاد محیطی است که در آن قربانیان احساس حمایت کنند و مجرمان به خاطر جنایاتشان پاسخگو باشند.

اگر به خواندن کامل این مطلب علاقه‌مندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: the hacker news

بیاموزید چگونه با بهره‌گیری از دانش فراشناختی، قدرت خودکنترلی خود را متحول کنید. راهکارهای عملی برای مدیریت وظایف دشوار، کنترل احساسات و تمرکز بر اهداف را کشف کنید، همگی بر پایه علم روانشناسی و شناخت فراشناختی.

علم خودکنترلی: مسیری به سوی موفقیت شخصی

خودکنترلی مهارتی ضروری است. این مهارت به ما کمک می‌کند در برابر وسوسه‌های آنی مقاومت کنیم. همچنین به ما کمک می‌کند تا کارهایمان را با اهداف بلندمدت خود هماهنگ کنیم. مثلاً برای حفظ سلامتی، از خوردن شیرینی صرف‌نظر کنیم. یا برای رسیدن به آرزوهایمان، پول پس‌انداز کنیم. یا به جای اینکه حواسمان پرت شود، روی کارمان تمرکز کنیم. خودکنترلی برای رسیدن به رضایت و موفقیت بسیار مهم است. تحقیقات نشان می‌دهد که خودکنترلی بالا با شادی بیشتر، سلامتی بهتر، روابط قوی‌تر و موفقیت‌های شغلی بیشتر در ارتباط است. اما چگونه می‌توانیم این توانایی مهم را تقویت کنیم؟

مقاله‌ای جدید در Current Opinion in Psychology توسط Hennecke و Kulkarni رویکرد جالبی را پیشنهاد می‌دهد: استفاده از دانش فراشناختی. دانش فراشناختی یعنی اینکه بدانیم خودکنترلی چگونه کار می‌کند و چه عواملی بر آن تأثیر می‌گذارند. این مقاله سه نوع دانش فراشناختی و راهکارهای عملی برای بهبود خودکنترلی در زندگی روزمره را بررسی می‌کند.

شناخت دانش فراشناختی

دانش فراشناختی به آگاهی ما از افکار و رفتارهایمان اشاره دارد. این دانش شامل سه حوزه اصلی مرتبط با خودکنترلی است:

• دانش وظیفه‌محور:
  این دانش به معنای آگاهی از سختی‌ها و الزامات یک کار خاص است. برای مثال، شاید بدانید که شروع ورزش می‌تواند از نظر جسمی سخت باشد. یا مرتب کردن اسناد و مدارک می‌تواند خسته‌کننده باشد. پیش‌بینی این سختی‌ها به شما کمک می‌کند از نظر ذهنی و احساسی برای آنها آماده شوید.

• دانش استراتژیک:
  این دانش به درک راهکارهای خودتنظیمی مربوط می‌شود. این راهکارها به شما کمک می‌کنند تا در مسیر درست بمانید. مثلاً تصور نتایج مثبت پایبندی به رژیم غذایی – مثل احساس سلامتی یا داشتن ظاهری بهتر – می‌تواند شما را ترغیب کند تا به جای بستنی شکلاتی، هویج بخورید.

• دانش شخصی:
  این دانش به باورهای شما در مورد خودکنترلی اشاره دارد، از جمله نقاط قوت و محدودیت‌های آن. آیا فکر می‌کنید خودکنترلی مثل یک منبع محدود است که تمام می‌شود؟ یا چیزی است که با تمرین می‌توان آن را تقویت کرد؟ کسانی که معتقدند خودکنترلی قابل ارتقا است، اهداف بلندپروازانه‌تری تعیین می‌کنند و برای رسیدن به آنها تلاش بیشتری می‌کنند.

به‌کارگیری فراشناخت برای تقویت خودکنترلی

با توجه به این سه جنبه از دانش فراشناختی، می‌توانید روشی مناسب برای افزایش خودکنترلی خود پیدا کنید. در اینجا چند سؤال کاربردی برای کمک به شما آورده شده است:

• دانش شخصی:
• باورهای اصلی من در مورد خودکنترلی چیست؟
• آیا می‌توانم خودکنترلی‌ام را در طول زمان بهبود ببخشم؟

• آیا خودکنترلی را منبعی محدود می‌دانم یا نامحدود؟

• دانش وظیفه‌محور:

• چه چیزی این کار را دشوار می‌کند؟ آیا تکراری، از نظر ذهنی سنگین یا از نظر احساسی طاقت‌فرسا است؟

• چگونه می‌توانم این چالش‌ها را از قبل پیش‌بینی و برطرف کنم؟

• دانش استراتژیک:

• آیا می‌توانم کار یا محیط را تغییر دهم تا انجام آن آسان‌تر شود؟
• آیا می‌توانم از تکنیک‌های تمرکز یا راهکارهای انگیزشی برای متعهد ماندن استفاده کنم؟

بهینه‌سازی خودکنترلی با تکنیک‌های استراتژیک

بعد از اینکه چالش‌ها و فرصت‌های بهبود را شناسایی کردید، می‌توانید راهکارهای خاصی را برای بهینه‌سازی خودکنترلی خود به کار بگیرید. دو رویکرد مؤثر شامل راهکارهای موقعیتی و تکنیک‌های توجهی/شناختی است.

راهکارهای موقعیتی

این روش‌ها شامل تغییر محیط یا تنظیم خود کار برای مدیریت‌پذیرتر کردن خودکنترلی هستند:

• غنی‌سازی وظیفه:
  برای کارهای ساده و تکراری – مثل تا کردن لباس‌ها یا شستن ظرف‌ها – اضافه کردن یک عامل لذت‌بخش می‌تواند به حفظ تمرکز کمک کند. گوش دادن به موسیقی یا یک پادکست جذاب می‌تواند این فعالیت‌ها را کمتر یکنواخت کند.

• کاهش عوامل حواس‌پرتی بیرونی:
  برای کارهای پیچیده‌ای که نیاز به تمرکز کامل دارند، مثل مطالعه یا نوشتن، به حداقل رساندن محرک‌های بیرونی بسیار مهم است. استفاده از هدفون‌های حذف نویز یا کار در یک فضای آرام می‌تواند به شما کمک کند متمرکز بمانید.

تکنیک‌های توجهی و شناختی

این راهکارها بر تغییر طرز فکر شما و حفظ انگیزه تمرکز دارند:

• حواس‌پرتی و ارزیابی مجدد:
  حواس‌پرتی می‌تواند در مقاومت در برابر وسوسه‌ها مفید باشد. ارزیابی مجدد یعنی اینکه دیدگاه خود را نسبت به یک موقعیت تغییر دهید تا واکنش احساسی شما تغییر کند. مثلاً اگر از یک مکالمه دشوار با فرزندتان می‌ترسید، آن را به عنوان فرصتی برای درک متقابل بیشتر در نظر بگیرید، نه نشانه‌ای از شکست شما به عنوان والدین. این تغییر دیدگاه می‌تواند اضطراب را کاهش دهد و اعتماد به نفس ایجاد کند.

• تعیین هدف و پاداش:
  تقسیم وظایف به اهداف کوچک‌تر و عملی و پاداش دادن به خود برای پیشرفت می‌تواند انگیزه را افزایش دهد. چه با یک لذت کوچک بعد از اتمام تمرین به خودتان هدیه دهید، چه از نقاط عطف در یک پروژه بلندمدت تجلیل کنید، این پاداش‌ها عادات مثبت را تقویت می‌کنند.

قدرت دگرگون‌کننده فراشناخت

با درک الزامات وظایف مختلف، شناخت باورهای شخصی خود در مورد خودکنترلی و به‌کارگیری تکنیک‌های استراتژیک، می‌توانید توانایی خود را برای نظم و رسیدن به اهدافتان به طور قابل توجهی افزایش دهید. فراشناخت نه تنها به ما نشان می‌دهد که چرا برخی از وظایف دشوار به نظر می‌رسند، بلکه ابزارهایی برای غلبه بر این دشواری‌ها را نیز در اختیار ما قرار می‌دهد.

خودکنترلی یک ویژگی ذاتی نیست – مهارتی است که می‌توان آن را با تفکر و تمرین هدفمند پرورش داد. با به‌کارگیری این نکات علمی در زندگی روزمره خود، می‌توانید در برابر وسوسه‌های کوتاه‌مدت مقاومت کنید و با آرزوهای بلندمدت خود هماهنگ بمانید.

اگر به خواندن کامل این مطلب علاقه‌مندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: psychology today

Anauralia، پدیده‌ای که در آن فرد توانایی تصور صداها را ندارد و ذهنش کاملاً در سکوت است، حدود ۱٪ از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این وضعیت که با Aphantasia ارتباط دارد، می‌تواند راه‌های جدیدی برای درک خلاقیت و شناخت باز کند. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که Anauralia ممکن است مزایای بالقوه‌ای در تمرکز و توجه برای افراد مبتلا به همراه داشته باشد.

دنیای بی‌صدای Anauralia: درک ذهن‌های بی‌صدا

بعضی افراد نمی‌توانند صدای پارس سگ یا ملودی آهنگی را در ذهنشان تجسم کنند. برای آن‌ها، «صدای درونی» مفهومی غریب و ناآشناست. این پدیده که anauralia نامیده می‌شود، تجربه ذهنی بی‌صدا و ناتوان از خلق تصاویر شنیداری را توصیف می‌کند. Anauralia که اولین بار در سال ۲۰۲۱ توسط پژوهشگران دانشگاه اوکلند معرفی شد، هنوز پدیده‌ای نسبتاً ناشناخته است، اما بینش‌های جذابی در مورد شناخت و خلاقیت انسان ارائه می‌دهد.

Anauralia چیست؟

Anauralia به ناتوانی در تصور صداها در ذهن، مانند موسیقی، صداهای مختلف یا دیگر تجربیات شنیداری گفته می‌شود. این حالت اغلب با آفانتازیا (aphantasia)، یعنی فقدان تخیل بصری، همراه است. با اینکه تنها حدود ۱٪ از مردم Anauralia را تجربه می‌کنند، پیامدهای آن عمیق است، به ویژه در مقایسه با افرادی که هایپرآورالیا دارند – کسانی که تصاویر شنیداری بسیار واضحی تجربه می‌کنند.

برای مثال، برخی از افراد مبتلا به هایپرآورالیا می‌توانند یک سمفونی کامل را با جزئیات دقیق در ذهن خود بازسازی کنند. در مقابل، افراد مبتلا به Anauralia حتی نمی‌توانند یک نت یا یک صدای ساده را در ذهنشان تداعی کنند. نکته‌ی جالب اینجاست که به نظر نمی‌رسد این فقدان تجربیات شنیداری درونی آسیب‌زا باشد. در واقع، پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد که ممکن است با آزاد کردن منابع شناختی که معمولاً صرف تصاویر شنیداری می‌شوند، موجب افزایش توجه شود.

خلاقیت بدون صدای درونی

اینکه یک نوازنده یا نویسنده بتواند با ذهنی بی‌صدا به موفقیت برسد، ممکن است گیج‌کننده به نظر برسد. اصلاً چطور می‌توان موسیقی یا دیالوگ نوشت، بدون آنکه صدای آن را در ذهن شنید؟ با این حال، تاریخ و شواهد نشان می‌دهد که افراد با جهان‌های درونی بی‌صدا، نقاط قوت منحصر به فردی در فعالیت‌های خلاقانه‌ی خود دارند.

نویسندگان مشهوری مانند چارلز دیکنز و آلیس واکر گفته‌اند که صدای شخصیت‌های خود را هنگام نوشتن «شنیده‌اند». برای دیگران، مانند سانگ هیون کیم، دانشجوی دانشگاه اوکلند با Anauralia، تصور شنیدن صداهای خیالی می‌تواند «ترسناک» باشد. با این وجود، این تفاوت در تجربیات ذهنی، زمینه‌هایی مانند ادبیات و موسیقی را با ارائه دیدگاه‌های متنوع غنی می‌سازد.

پروفسور تونی لمبرت از دانشگاه اوکلند بر این باور است که نوازندگان مبتلا به Anauralia ممکن است به جای بازآفرینی حسی صدا، به بازنمایی‌های انتزاعی موسیقی تکیه کنند. این می‌تواند مانند خواندن نت‌های موسیقی بدون شنیدن صدای آن‌ها باشد. اگرچه سازوکار دقیق آن هنوز مشخص نیست، چنین تفاوت‌هایی، انعطاف‌پذیری مغز و روش‌های متنوع پردازش خلاقیت در انسان را نشان می‌دهد.

پژوهش درباره‌ی ذهن بی‌صدا

با وجود جذابیت تصاویر شنیداری، این موضوع در مقایسه با تصاویر بصری توجه علمی کمتری را به خود جلب کرده است. پژوهشگران دانشگاه اوکلند با آگاهی از این کمبود، تلاش‌هایی را برای درک بهتر Anauralia آغاز کرده‌اند. یک Anauralia Lab اختصاصی با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته مانند EEG با چگالی بالا و fMRI عملکردی، در حال انجام مطالعات تصویربرداری عصبی است تا نحوه‌ی عملکرد ذهن‌های بی‌صدا را بررسی کند.

سوالات کلیدی این پژوهش عبارتند از:
– فقدان تصاویر شنیداری چگونه بر شناخت و ادراک تأثیر می‌گذارد؟
– پیامدهای روانشناختی تجربه‌ی یک دنیای درونی بی‌صدا چیست؟
– آیا ذهن‌های بی‌صدا می‌توانند در کارها یا حرفه‌های خاص مزایایی داشته باشند؟

در حالی که پاسخ برخی از این سوالات در حال روشن شدن است، هنوز نکات زیادی برای کشف وجود دارد. برای مثال، پژوهشگران تاکنون شیوع Anauralia و ارتباط مکرر آن با Aphantasia را مشخص کرده‌اند. با این حال، درک تأثیر گسترده‌تر آن بر شناخت و زندگی روزمره چالشی بزرگ‌تر و مستمر است.

گفتگوی جهانی درباره‌ی صداهای درونی

برای بررسی بیشتر این سوالات، دانشگاه اوکلند میزبان کنفرانسی بین‌رشته‌ای با عنوان “گوش ذهن و صدای درونی” از ۱۴ تا ۱۶ آوریل در اوکلند خواهد بود. هدف این رویداد گرد هم آوردن دانشمندان، فیلسوفان، نوازندگان، شاعران و نویسندگان برای بحث در مورد نقش صداهای خیالی در شناخت و خلاقیت است.

یکی از اهداف این کنفرانس، گنجاندن روایت‌های شخصی افراد مبتلا به Anauralia و هایپرآورالیا است. این تجربیات دست اول، بینش‌های ارزشمندی در مورد چگونگی تعامل افراد با جهان با تصاویر شنیداری غایب یا بسیار واضح ارائه می‌دهد. همچنین، سخنرانان اصلی به موضوعات مرتبط مانند توهمات کلامی شنیداری و مطالعات ادبی شناختی خواهند پرداخت و به عمق بحث خواهند افزود.

تصویر بزرگتر

پژوهش در مورد Anauralia به گفتگوهای گسترده‌تر در مورد شناخت انسان و تنوع ذهنی کمک می‌کند. با بررسی شرایطی مانند Aphantasia و هایپرآورالیا در کنار ذهن‌های بی‌صدا، دانشمندان می‌توانند بهتر درک کنند که چگونه اشکال مختلف تصاویر ذهنی، ادراک، خلاقیت و توجه را شکل می‌دهند.

برای افراد مبتلا به Anauralia، فقدان موسیقی متن درونی ممکن است برای دیگران نوعی محدودیت به نظر برسد. با این حال، شواهد جدید نشان می‌دهد که می‌تواند در زمینه‌های خاص یک مزیت باشد. برای مثال، یک ذهن بی‌صدا ممکن است به افراد اجازه دهد تا به طور کامل‌تر بر محرک‌های خارجی تمرکز کنند یا عمیق‌تر با وظایفی که نیاز به توجه پایدار دارند، درگیر شوند.

همانطور که پروفسور لمبرت اشاره می‌کند، مطالعه‌ی تصاویر شنیداری در مقایسه با تصاویر بصری هنوز در مراحل ابتدایی خود است. با این حال، این کاوش‌های اولیه در حال حاضر فرضیات مربوط به نحوه‌ی تفکر، تخیل و خلق انسان را به چالش می‌کشند. چه از طریق مطالعات تصویربرداری عصبی یا کنفرانس‌های بین‌رشته‌ای، سفر به ذهن بی‌صدا نویدبخش آشکار کردن ابعاد جدیدی از پتانسیل انسان است.

اگر به خواندن کامل این مطلب علاقه‌مندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: neuroscience news

گاهی اوقات، کارهای کوچک ما حقیقتِ بزرگی را در مورد شخصیت‌مان آشکار می‌کند. انسانِ خوب بودن، فقط انجام کارهای بزرگ نیست. خوبی، اغلب در لحظاتِ آرامِ همدلی، صداقت و از خودگذشتگی پیدا می‌شود. اگر این هشت ویژگی را در خودتان می‌بینید، احتمالاً بدون اینکه خودتان بدانید، به‌عنوان یک انسانِ خوب تأثیر مثبتی بر دیگران می‌گذارید.

قدرتِ آرامِ همدلی

همدلی، یکی از نشانه‌های بارزِ یک انسانِ خوب است. همدلی به معنای حلِ مشکلات یا نصیحت کردنِ دیگران نیست. همدلی یعنی درکِ واقعی و شریک شدن در احساساتِ دیگران. افرادِ با همدلی، به دیگران این حس را می‌دهند که دیده می‌شوند و ارزشمند هستند. آن‌ها اغلب در مواقعِ ضروری با حرفی مهربانانه یا عملی دلسوزانه، به کمکِ دیگران می‌شتابند.

این ویژگی نیازی به کارهای بزرگ ندارد. همدلی در لحظاتِ کوچک خودش را نشان می‌دهد: گوش دادنِ دقیق، دلداری دادن، یا حتی حضور داشتن در کنارِ دیگران. اگر به طورِ غریزی خودتان را جای دیگران می‌گذارید و برای تجربیات‌شان ارزش قائل هستید، به طورِ نامحسوس، مهربانی را به شیوه‌ای مؤثر گسترش می‌دهید.

انتخابِ صداقت، حتی در شرایطِ دشوار

صداقت، نشانه‌ی دیگری از درستی و خوبی است. راست گفتن همیشه آسان نیست، مخصوصاً وقتی ممکن است باعثِ رنجشِ دیگران شود. اما انتخابِ صمیمیت به جای راحتی، نشانه‌ی احترام به دیگران و پایبندی به اصالت است.

مثلاً، صادق بودن با یک دوست در موردِ انتخاب‌هایش (در حالی که با ملاحظه، احساساتش را در نظر می‌گیرید)، می‌تواند رابطه‌تان را محکم‌تر کند و نشان دهد که برایش ارزش قائل هستید. اگر حتی در شرایطِ سخت، صداقت را اولویت قرار دهید، نشانه‌ی روشنی از شخصیتِ والای شماست.

مهربانی بی‌منت

مهربانیِ واقعی وقتی درخشان‌تر می‌شود که نسبت به کسانی باشد که نمی‌توانند چیزی در عوض به شما بدهند. این از خودگذشتگی، نه تنها دلسوزی را نشان می‌دهد، بلکه تمایلِ ذاتیِ شما را برای بهتر کردنِ دنیا ثابت می‌کند.

جالب است بدانید که تحقیقات نشان می‌دهد نوع‌دوستی (altruism) باعثِ ایجادِ حسِ خوشایندی می‌شود و اندورفین‌هایی آزاد می‌کند که شادی را افزایش می‌دهند. بنابراین، وقتی از رویِ سخاوت به کسی کمک می‌کنید – چه کمک به یک غریبه باشد، چه دلداری دادن به یک دوست – نه تنها روزِ آن‌ها را بهتر می‌کنید، بلکه روزِ خودتان را هم زیباتر می‌کنید.

پذیرفتنِ اشتباهات

اعتراف به اشتباه کارِ ساده‌ای نیست. این کار نیاز به فروتنی، خودشناسی و هوشِ هیجانی دارد. اما تواناییِ پذیرفتنِ اشتباهات، نشانه‌ی احترامِ عمیق به دیگران و اشتیاق برای پیشرفت است.

کسانی که نقص‌های خود را می‌پذیرند و از آن‌ها درس می‌گیرند، روابطِ قوی‌تری ایجاد می‌کنند و باعثِ اعتمادِ دیگران می‌شوند. اگر به طورِ فعال برای اصلاحِ اشتباهات‌تان تلاش می‌کنید، نشانه‌ی ارزش قائل شدنِ شما برای رشدِ شخصی و درستی است – ویژگی‌هایی که در افرادِ واقعاً خوب وجود دارد.

حضور در لحظاتِ سخت

چالش‌های زندگی اغلب نشان می‌دهد چه کسی واقعاً برایتان مهم است. اگر شما کسی هستید که دیگران در شرایطِ سخت به او مراجعه می‌کنند، به این دلیل است که به حمایت و حضورِ شما اعتماد دارند. حضور در کنارِ کسی همیشه به معنای حلِ مشکلات نیست؛ گاهی اوقات، تنها دلداری دادن، گوش دادن یا در سکوت کنارشان بودن کافی است.

این از خودگذشتگی – یعنی اولویت دادن به نیازهای دیگران – نشانه‌ی عمیقی از دلسوزی و مراقبت است. با حضور در کنارِ کسانی که بیشتر از همه به شما نیاز دارند، به بهبودِ حالِ آنها کمک می‌کنید و دنیای اطرافتان را کمی روشن‌تر می‌کنید.

تلاش برای خودسازی

افرادِ خوب به وضعیتِ فعلی راضی نمی‌شوند – آنها به طورِ فعال به دنبالِ رشد و بهبودِ خود هستند. چه تلاش برای کمتر قضاوت کردن باشد، چه بهبودِ نحوه‌ی برخورد با دیگران، این تلاشِ مداوم نشانه‌ی میل به ایجادِ تغییرِ مثبت است.

خودسازی یک سفرِ مداوم است، نه یک مقصد. اگر متعهد به تبدیل شدن به نسخه‌ی بهتری از خودتان برای منافعِ اطرافیانتان هستید، این نشانه‌ی قویِ خوبیِ ذاتیِ شماست.

بخشیدن و رها کردن

بخشش یکی از سخت‌ترین، اما رهایی‌بخش‌ترین کارهایی است که می‌توانید انجام دهید. بخشش به معنیِ توجیهِ رفتارِ بد نیست، بلکه به معنیِ رها کردنِ خودتان از بارِ کینه است.

انتخابِ بخشش، نشانه‌ی قدرت، درک و بلوغِ عاطفی است. اگر کینه‌ها را رها کنید و با متانت به جلو حرکت کنید، یکی از عمیق‌ترین جنبه‌های خوب بودن را به نمایش می‌گذارید.

زندگی بر اساسِ قانونِ طلایی

در اصل، خوب بودن یعنی با دیگران طوری رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار شود. این اصلِ ساده اما قدرتمند، نشانه‌ی انصاف، همدلی و احترام است.

اگر با هدایتِ این روحیه در زندگی حرکت کنید، فقط از یک قانون پیروی نمی‌کنید – بلکه موجی از مهربانی و نجابت را در دنیای اطرافتان ایجاد می‌کنید.

سخنِ پایانی

شناختِ این ویژگی‌ها در خودتان، می‌تواند یادآوریِ خوبی باشد که نیکی همیشه نیازی به تأیید ندارد. لحظاتِ کوچک و روزمره – گوش دادنِ همدلانه، حضور در کنارِ دیگران، پذیرفتنِ اشتباهات – اغلب مهم‌ترین چیزها هستند. بنابراین، اگر هر یک از این نشانه‌ها با شما همخوانی داشت، به خودتان افتخار کنید که اعمالِ آرامِ شما تأثیرِ معناداری بر زندگیِ اطرافیانتان می‌گذارد.

اگر به خواندن کامل این مطلب علاقه‌مندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: the blog herald

گوگل ۱۶ دوره رایگان مبتنی بر فضای ابری ارائه می‌کند تا به یادگیرندگان در توسعه مهارت‌های کلیدی مانند محاسبات ابری، یادگیری ماشین و امنیت سایبری کمک کند. این دوره‌ها برای همه افراد، از مبتدیان تا متخصصان، طراحی شده‌اند و گواهینامه‌هایی ارائه می‌دهند که می‌توانند فرصت‌های شغلی شما را در دنیای فناوری تقویت کنند. این فرصت استثنایی را از دست ندهید و همین امروز برای یادگیری مهارت‌های ابری مورد تقاضا اقدام کنید!

دوره‌های رایگان ابری گوگل: دریچه‌ای به سوی تسلط بر فناوری

گوگل با ارائه ۱۶ دوره آنلاین رایگان در حوزه ابری تا پایان سال ۲۰۲۵، انقلابی در دسترسی به آموزش ایجاد کرده است. این فرصتی بی‌نظیر برای دانشجویان و متخصصان است تا مهارت‌های پیشرفته‌ای در زمینه‌هایی مانند رایانش ابری، یادگیری ماشین، تحلیل داده و امنیت سایبری کسب کنند. چه تازه‌کار باشید و چه متخصصی که به دنبال پیشرفت شغلی است، این دوره‌ها ابزار لازم برای موفقیت در دنیای پرشتاب فناوری را در اختیار شما قرار می‌دهند.

چرا گوگل در آموزش فناوری پیشرو است؟

گوگل، یکی از تأثیرگذارترین شرکت‌های فناوری جهان، همواره بر توانمندسازی افراد از طریق منابع آموزشی رایگان سرمایه‌گذاری کرده است. با ریشه در نوآوری، گوگل از تخصص خود در رایانش ابری و هوش مصنوعی برای ایجاد فرصت‌های یادگیری استفاده می‌کند. این دوره‌ها علاوه بر آموزش‌های عملی، زبان‌آموزان را برای اخذ گواهینامه‌های معتبر صنعت آماده می‌کنند و به آنها کمک می‌کنند تا در بازار کار رقابتی بدرخشند.

گوگل که در سال ۱۹۹۸ توسط لری پیج و سرگئی برین تأسیس شد، به سرعت رشد کرد و به یکی از رهبران جهانی فناوری تبدیل شد. شرکت مادر آن، Alphabet Inc.، در کنار آمازون، اپل، متا و مایکروسافت، بخشی از گروه “غول‌های فناوری” است. امروزه، تحت رهبری ساندار پیچای، گوگل به پیشبرد مرزهای نوآوری و آموزش ادامه می‌دهد.

چه کسانی می‌توانند از این دوره‌ها بهره‌مند شوند؟

دوره‌های رایگان ابری گوگل برای همه، فارغ از سابقه کاری یا تجربه قبلی، مناسب است. چه متخصص فناوری اطلاعات باشید، چه دانشجویی که به دنبال شغل است، یا فردی که تازه با فناوری آشنا شده، این دوره‌ها سطوح مختلف مهارت را پوشش می‌دهند. انعطاف‌پذیری یادگیری آنلاین، تطبیق این دوره‌ها را با برنامه‌های شرکت‌کنندگان آسان می‌کند.

مروری بر ۱۶ دوره رایگان ابری گوگل

در اینجا نگاهی دقیق‌تر به دوره‌های گوگل و ویژگی‌های منحصر به فرد آنها می‌اندازیم:

1. آمادگی برای مسیر مهندس داده حرفه‌ای (Preparing for Your Professional Data Engineer Journey)
   بیاموزید که چگونه یک برنامه مطالعاتی شخصی برای آزمون گواهینامه مهندس داده حرفه‌ای (PDE) ایجاد کنید. این دوره، حوزه‌های امتحانی و ارزیابی آمادگی را پوشش می‌دهد.

2. آمادگی برای مسیر مهندس ابری همکار (Preparing for Your Associate Cloud Engineer Journey)
   برای آزمون مهندس ابری همکار آماده شوید و با حوزه‌های کلیدی Google Cloud آشنا شوید.

3. آمادگی برای مسیر معمار ابری حرفه‌ای (Preparing for Your Professional Cloud Architect Journey)
   یک برنامه مطالعاتی برای گواهینامه معمار ابری حرفه‌ای (PCA) ایجاد کنید و مباحث مهم امتحان را بررسی کنید.

4. آمادگی برای مسیر مدیر Google Workspace (Preparing for Your Google Workspace Administrator Journey)
   با سؤالات تشخیصی، مرور دانش و تمرین‌های شخصی‌سازی شده برای گواهینامه مدیر Google Workspace آماده شوید.

5. آمادگی برای مسیر مهندس شبکه ابری حرفه‌ای (Preparing for Your Professional Cloud Network Engineer Journey)
   بر آزمون مهندس شبکه ابری حرفه‌ای تمرکز کنید و تخصص خود را با راهنمایی‌های ساختارمند افزایش دهید.

6. آمادگی برای مسیر مهندس امنیت ابری حرفه‌ای (Preparing for Your Professional Cloud Security Engineer Journey)
   به اصول امنیت سایبری بپردازید و با سخنرانی‌ها، ارزیابی‌های تشخیصی و تمرین‌ها برای گواهینامه PCSE آماده شوید.

7. ریسک‌های امنیتی ابری: شناسایی و مقابله با تهدیدات (Cloud Security Risks: Identify and Protect Against Threats)
   مدیریت هویت، کنترل دسترسی، شناسایی تهدید و مدیریت آسیب‌پذیری را برای ایمن‌سازی محیط‌های ابری بررسی کنید.

8. آشنایی با مدیریت Google Workspace (Introduction to Google Workspace Administration)
   یک دوره مقدماتی برای مدیران جدید، شامل بهترین روش‌ها در مدیریت کاربران، پیکربندی تنظیمات امنیتی و موارد دیگر.

9. مسیر یادگیری مدیر Google Workspace (Google Workspace Administrator Learning Path)
   با دوره‌ها و آزمایشگاه‌های متناسب با نقش‌های مدیر Workspace، تجربه عملی در مدیریت برنامه‌ها و کاربران کسب کنید.

10. مقدماتی: گواهینامه امنیت سایبری Google Cloud (Beginner: Google Cloud Cybersecurity Certificate)
    با آزمایشگاه‌های تعاملی و آموزش تخصصی، مهارت‌های لازم برای شناسایی تهدیدات و ایجاد دفاع در محیط‌های Google Cloud را کسب کنید.

11. مقدماتی: گواهینامه تحلیل داده Google Cloud (Beginner: Google Cloud Data Analytics Certificate)
    با این برنامه گواهینامه، داده‌های خام را به بینش‌های عملی تبدیل کنید. این دوره شامل چالش‌های دنیای واقعی و پروژه‌های ساخت نمونه کارها می‌شود.

12. مسیر یادگیری مهندس امنیت (Security Engineer Learning Path)
    یاد بگیرید که زیرساخت‌های امنیتی را پیاده‌سازی و نظارت کنید و برای گواهینامه مهندس امنیت Google Cloud آماده شوید.

13. مسیر یادگیری مهندس ابر (Cloud Engineer Learning Path)
    با این مسیر یادگیری عملی، بر اصول برنامه‌ریزی، پیکربندی و استقرار راه‌حل‌های ابری مسلط شوید.

14. مسیر یادگیری مهندس داده (Data Engineer Learning Path)
    سیستم‌هایی بسازید که داده‌ها را جمع‌آوری و تبدیل می‌کنند و برای نقش‌های پیشرفته در مهندسی داده و تصمیم‌گیری آماده شوید.

15. مسیر یادگیری معمار ابری ترکیبی و چند ابری (Hybrid and Multi-Cloud Architect Learning Path)
    برنامه‌های مبتنی بر کانتینر را در چندین ابر یا محیط‌های ترکیبی با آزمایشگاه‌های مدیریت‌شده و نشان‌های مهارت مدیریت کنید.

16. مسیر یادگیری مهندس شبکه (Network Engineer Learning Path)
    بر پیکربندی و عیب‌یابی اجزای شبکه در زیرساخت‌های ابری تمرکز کنید.

مزایای کلیدی ثبت‌نام

1. تجربه عملی (Hands-On Experience)
   هر دوره، آزمایشگاه‌های تعاملی و سناریوهای دنیای واقعی را ارائه می‌دهد و به زبان‌آموزان اجازه می‌دهد دانش خود را در محیط‌های عملی به کار گیرند.

2. پیشرفت شغلی (Career Advancement)
   تکمیل این برنامه‌ها می‌تواند منجر به اخذ گواهینامه‌های معتبر شود، رزومه شما را تقویت کند و فرصت‌های شغلی پردرآمد را برای شما فراهم کند.

3. انعطاف‌پذیری (Flexibility)
   قالب خودآموز به زبان‌آموزان اجازه می‌دهد آموزش خود را با سایر تعهداتشان هماهنگ کنند.

4. برنامه درسی جامع (Comprehensive Curriculum)
   از امنیت سایبری گرفته تا تحلیل داده، طیف گسترده‌ای از موضوعات برای همه سلیقه‌ها وجود دارد.

5. دسترسی جهانی (Global Accessibility)
   به عنوان دوره‌های آنلاین، این برنامه‌ها از هر کجای دنیا قابل دسترسی هستند و دسترسی به آموزش با کیفیت بالا را فراهم می‌کنند.

چگونه شروع کنیم

برای ثبت‌نام در این دوره‌های رایگان، به پلتفرم آموزشی رسمی گوگل مراجعه کنید. هر دوره شامل توضیحات کامل، پیش‌نیازها (در صورت وجود) و لینک مستقیم ثبت‌نام است. چه هدف شما اخذ گواهینامه باشد و چه گسترش دانش، این منابع مسیری ساختارمند برای رسیدن به اهدافتان ارائه می‌دهند.

سخن پایانی

دوره‌های رایگان ابری گوگل، فرصتی بی‌نظیر برای هر کسی است که به دنبال ارتقای مهارت‌های فنی خود است. با ترکیب آموزش تخصصی و تجربه عملی، این برنامه‌ها زبان‌آموزان را برای چالش‌ها و فرصت‌های دنیای دیجیتال امروز آماده می‌کنند. این فرصت را برای پیشرفت شغلی خود و پیشتازی در صنعت فناوری از دست ندهید – تا پایان سال ۲۰۲۵ ثبت نام کنید!

اگر به خواندن کامل این مطلب علاقه‌مندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: course joiner

چرخه حیات پروژه‌های فناوری اطلاعات چارچوبی ساختاریافته و اثبات‌شده است که از آغاز تا پایان، متخصصان را در مدیریت ریسک‌ها، هماهنگی با اهداف سازمان و ارائه نتایج باکیفیت یاری می‌دهد. با بررسی دقیق هر مرحله از این چرخه، ابزارها و بهترین روش‌ها را برای بهینه‌سازی موفقیت پروژه‌های فناوری اطلاعات کشف خواهیم کرد.

درک چرخه‌ی حیات پروژه‌های فناوری اطلاعات

چرخه‌ی حیات پروژه‌های فناوری اطلاعات، رویکردی نظام‌مند برای مدیریت پروژه‌ها، از ایده‌پردازی تا تکمیل، ارائه می‌دهد. این چرخه با تقسیم فرآیند به مراحل مجزا – آغاز، برنامه‌ریزی، اجرا، نظارت و کنترل، و پایان – به تیم‌ها کمک می‌کند تا به اهداف خود برسند و همزمان ریسک‌ها را کاهش داده و کارایی را تضمین کنند. در ادامه، هر مرحله از چرخه‌ی حیات پروژه‌های فناوری اطلاعات و اهمیت آن در دستیابی به نتایج موفقیت‌آمیز را بررسی می‌کنیم.

مرحله‌ی ۱: آغاز

مرحله‌ی آغاز، شِرفِ هر پروژه‌ی فناوری اطلاعات را بنا می‌نهد. این مرحله با شناسایی هدف پروژه و ارزیابی امکان‌سنجی آن شروع می‌شود. در این مرحله، اطمینان حاصل می‌کنیم که پروژه با اهداف تجاری همسو است و منابع لازم برای موفقیت آن فراهم است.

• شناسایی نیاز تجاری: پروژه‌ها برای حل مشکلات یا بهره‌برداری از فرصت‌ها آغاز می‌شوند. این مرحله، درک روشنی از ارزش پروژه را فراهم می‌کند.
• انجام مطالعه‌ی امکان‌سنجی: امکان‌سنجی فنی، مالی و عملیاتی پروژه ارزیابی می‌شود. مشخص می‌شود که آیا سازمان، منابع، فناوری و تخصص لازم را دارد یا خیر.
• ایجاد منشور پروژه: منشور پروژه، رسماً پروژه را تأیید می‌کند. اهداف، محدوده، ذی‌نفعان و جدول زمانی کلی پروژه در این منشور مشخص می‌شود. تأیید مدیریت ارشد، اجازه‌ی ادامه‌ی کار را می‌دهد.

مرحله‌ی ۲: برنامه‌ریزی

مرحله‌ی برنامه‌ریزی برای توسعه‌ی نقشه‌ی راه، تعریف اهداف، تخصیص منابع و پیش‌بینی چالش‌های احتمالی، حیاتی است. یک طرح مستند و دقیق، ریسک‌هایی مانند افزایش بی‌رویه‌ی محدوده‌ی پروژه و تأخیرها را به حداقل می‌رساند.

• تعریف محدوده‌ی پروژه: آنچه پروژه شامل می‌شود و شامل نمی‌شود، به وضوح مشخص می‌شود. ابزارهایی مانند WBS (ساختار شکست کار) به تقسیم وظایف به اجزای قابل مدیریت کمک می‌کنند.
• توسعه‌ی طرح پروژه: از نمودارهای گانت یا نرم‌افزار مدیریت پروژه برای ایجاد طرحی دقیق با برنامه‌ها، نقاط عطف، وابستگی‌ها و تخصیص منابع استفاده می‌شود.
• برنامه‌ریزی بودجه و منابع: نقش‌ها، مسئولیت‌ها و بودجه برای پرسنل، نرم‌افزار، سخت‌افزار و ذخایر احتمالی اختصاص داده می‌شود.
• برنامه‌ریزی مدیریت ریسک: ریسک‌های احتمالی شناسایی، تأثیر آنها ارزیابی و با استفاده از ابزارهایی مانند دفترچه‌ی ریسک، راهکارهای کاهش ریسک تدوین می‌شود.

مرحله‌ی ۳: اجرا

در این مرحله، تمرکز از برنامه‌ریزی به عمل تغییر می‌کند. تیم برای ارائه‌ی خروجی‌های پروژه، با رعایت جدول زمانی و بودجه، تلاش می‌کند.

• تشکیل تیم: اعضای تیم انتخاب، نقش‌ها مشخص و از طریق ارتباطات منظم، همکاری تقویت می‌شود.
• اجرای طرح: وظایف با استفاده از متدولوژی‌هایی مانند Agile یا Waterfall، بسته به نیازهای پروژه، اجرا می‌شوند.
• مدیریت انتظارات ذی‌نفعان: از طریق به‌روزرسانی‌های پیشرفت، جلسات و گزارش‌ها، شفافیت با ذی‌نفعان حفظ می‌شود.
• تضمین کیفیت: محصولات قابل تحویل به طور منظم آزمایش و بررسی می‌شوند تا از مطابقت آنها با استانداردهای مورد نیاز، اطمینان حاصل شود.

مرحله‌ی ۴: نظارت و کنترل

این مرحله، همزمان با اجرا انجام می‌شود و با نظارت بر عملکرد و انجام تنظیمات لازم، تضمین می‌کند که پروژه در مسیر درست خود باقی می‌ماند.

• نظارت بر عملکرد: از شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPI) مانند پایبندی به بودجه و جدول زمانی تحویل، برای سنجش پیشرفت استفاده می‌شود. ابزارهایی مانند EVM (مدیریت ارزش کسب‌شده) اطلاعاتی در مورد عملکرد هزینه و برنامه ارائه می‌دهند.
• مدیریت تغییر: تغییرات به طور مؤثر ارزیابی و اجرا می‌شوند تا از اختلالات جلوگیری شود.
• مدیریت ریسک: ریسک‌ها به طور مداوم رصد و راهکارهای کاهش ریسک در صورت لزوم تنظیم می‌شوند.
• حل مسئله: موانع به سرعت برطرف می‌شوند تا پروژه در مسیر خود باقی بماند. گزارش مشکلات برای شناسایی روندها و بهبود پروژه‌های آینده، ثبت می‌شود.

مرحله‌ی ۵: پایان

مرحله‌ی پایان، نشان‌دهنده‌ی تکمیل رسمی پروژه است. این مرحله تضمین می‌کند که تمام محصولات قابل تحویل ارائه شده و درس‌های آموخته‌شده برای پروژه‌های آینده مستندسازی شده‌اند.

• تحویل محصولات قابل تحویل: خروجی‌های تکمیل‌شده به همراه اسناد و آموزش‌های لازم به مشتری یا کاربران نهایی تحویل داده می‌شود.
• ارزیابی نهایی عملکرد: موفقیت پروژه در مقایسه با اهداف، جدول زمانی و بودجه‌ی آن سنجیده می‌شود. بازخورد ذی‌نفعان برای کسب بینش، جمع‌آوری می‌شود.
• درس‌های آموخته‌شده: برای شناسایی موفقیت‌ها، چالش‌ها و زمینه‌های بهبود، مرور گذشته انجام می‌شود. این یافته‌ها برای مراجعه‌ی آینده مستندسازی می‌شوند.
• پایان اداری: قراردادها نهایی، تعهدات مالی تسویه و تمام اسناد پروژه برای رعایت انطباق، بایگانی می‌شوند.

چالش‌های منحصر به فرد در پروژه‌های فناوری اطلاعات

با وجود چارچوب ساختاریافته‌ی چرخه‌ی حیات پروژه‌های فناوری اطلاعات، این پروژه‌ها با چالش‌های متمایزی روبرو هستند:

• پیچیدگی فناوری: مدیریت فناوری‌های پیشرفته نیازمند تخصص ویژه است. تشکیل تیمی ماهر ضروری است.
• همسویی با اهداف سازمانی: پروژه‌ها باید از استراتژی کلی کسب و کار پشتیبانی کنند تا ارتباط و ارزش آنها تضمین شود.
• انطباق‌پذیری: پروژه‌های فناوری اطلاعات اغلب با الزامات متغیر روبرو هستند. متدولوژی‌های Agile می‌توانند به تیم‌ها کمک کنند تا به طور انعطاف‌پذیر به نیازهای در حال تغییر پاسخ دهند.
• امنیت داده‌ها و انطباق: حفاظت از داده‌های حساس در حین رعایت مقررات صنعت مانند GDPR یا HIPAA ضروری است.

ابزارهای مدیریت پروژه‌های فناوری اطلاعات

ابزارهای مناسب می‌توانند کارایی و همکاری در پروژه‌های فناوری اطلاعات را به طور قابل توجهی افزایش دهند. در زیر برخی از ابزارهای ضروری آورده شده است:

• Freshservice: این پلتفرم ITSM (مدیریت خدمات فناوری اطلاعات)، مدیریت پروژه را با ارائه‌ی خدمات ادغام می‌کند. ویژگی‌هایی مانند گردش کار خودکار، ردیابی دارایی‌ها، داشبوردهای بلادرنگ و ابزارهای ارتباط متمرکز را ارائه می‌دهد.
• پلتفرم‌های ارتباطی: ابزارهایی مانند Slack، Microsoft Teams و Zoom، همکاری یکپارچه را بین تیم‌های توزیع‌شده تسهیل می‌کنند.
• سیستم‌های کنترل نسخه: ابزارهایی مانند Git و GitHub، مدیریت صحیح تغییرات کد و اسناد را تضمین می‌کنند.
• ابزارهای CI/CD: Jenkins یا GitLab CI/CD، خطوط لوله‌ی آزمایش و استقرار را خودکار می‌کنند تا تحویل را در حین حفظ کیفیت، تسریع کنند.

بهترین روش‌ها برای مدیریت پروژه‌های فناوری اطلاعات

اتخاذ بهترین روش‌ها، اجرای روان‌تر و نتایج بهتری را برای پروژه‌های فناوری اطلاعات تضمین می‌کند:

1. تقویت ارتباط شفاف: به‌روزرسانی‌های منظم و پلتفرم‌های ارتباط متمرکز، همه را همسو نگه می‌دارد.
2. اولویت‌دهی به مدیریت محدوده: محدوده‌ی پروژه از قبل به وضوح تعریف و اصلاحات از طریق فرآیندهای مدیریت تغییر اعمال می‌شود.
3. استفاده از متدولوژی‌های Agile: پروژه‌ها به اسپرینت یا بخش‌های قابل مدیریت تقسیم می‌شوند تا ارزش به تدریج ارائه شود.
4. اجرای مدیریت ریسک: ریسک‌ها زود شناسایی و راهکارهای کاهش ریسک تدوین می‌شود. از ابزارهای نظارتی برای تنظیمات پیشگیرانه استفاده می‌شود.
5. انجام آزمایش منظم: محصولات قابل تحویل در هر نقطه‌ی عطف آزمایش می‌شوند تا تضمین کیفیت رعایت شود. ابزارهای تست خودکار می‌توانند در زمان صرفه‌جویی کرده و دقت را بهبود بخشند.

نتیجه‌گیری

درک چرخه‌ی حیات پروژه‌های فناوری اطلاعات، دانش لازم را برای هدایت مؤثر پروژه‌های پیچیده به تیم‌ها می‌دهد. با دنبال کردن هر مرحله – از آغاز تا پایان – مدیران پروژه می‌توانند ریسک‌ها را به حداقل برسانند، با اهداف سازمانی هماهنگ شوند و به نتایج موفقیت‌آمیز دست یابند. استفاده از بهترین روش‌ها و ابزارهای مدرن، همکاری و بهره‌وری را افزایش می‌دهد و تیم‌ها را قادر می‌سازد تا حتی در پرمشغله‌ترین محیط‌های فناوری اطلاعات، نتایج استثنایی ارائه دهند.

اگر به خواندن کامل این مطلب علاقه‌مندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: linkedin.com

با روانشناسی نهفته در عبارات شخصیت‌های قوی و با اراده آشنا شوید. این کلمات نه تنها اعتماد به نفس شما را افزایش می‌دهند، بلکه رشد فردی را تقویت کرده و همکاری مؤثر را تشویق می‌کنند.

زبان قدرت و اراده

شخصیت قوی و با اراده بودن به معنای امر و نهی کردن به دیگران یا بیش از حد قاطع بودن نیست. بلکه به معنای تأثیرگذاری از طریق کلمات سنجیده و اقدامات مصمم است. بر اساس اصول روانشناسی، افرادی که این ویژگی‌ها را دارند، اغلب از عبارات خاصی استفاده می‌کنند. این عبارات نشان‌دهنده اعتماد به نفس، هوش هیجانی و ویژگی‌های رهبری آنهاست. این عبارات نه تنها قدرت درونی آنها را آشکار می‌کند، بلکه همکاری، مسئولیت‌پذیری و پیشرفت را نیز تقویت می‌کند.

در اینجا ده عبارت قدرتمندی که معمولاً توسط افراد با شخصیت‌های قوی و با اراده استفاده می‌شود، و آنچه که در مورد طرز فکر و رویکرد آنها به روابط و چالش‌ها نشان می‌دهد، آورده شده است.

۱. «من با این موضوع موافق نیستم…»

ابراز مخالفت با احترام، از ویژگی‌های یک فرد با اعتماد به نفس است. شخصیت‌های قوی از ابراز عقاید خود، حتی اگر مخالف نظر اکثریت باشد، واهمه‌ای ندارند. عبارت «من با این موضوع موافق نیستم» نشان‌دهنده اعتماد به نفس و تمایل به مشارکت در گفتگوی سازنده است، بدون اینکه به خصومت یا حملات شخصی متوسل شوند.

این رویکرد، نشان‌دهنده باور آنها به ارزش دیدگاه‌های متنوع است. همچنین نشان می‌دهد که آنها درک می‌کنند اختلاف نظرهای محترمانه می‌تواند به رشد و یافتن راه‌حل‌های بهتر منجر شود. این به معنای لجبازی یا بی‌توجهی نیست، بلکه به معنای پایبندی به باورهای خود در عین آمادگی برای بحث و گفتگو است.

۲. «بیایید دست به کار شویم…»

رهبران با شخصیت‌های قوی، اغلب گفتگوها را از برنامه‌ریزی صرف به عمل تغییر می‌دهند. عبارت «بیایید دست به کار شویم» نشان‌دهنده ابتکار عمل و تمایل به پیشرفت است. این عبارتی است برای الهام بخشیدن به دیگران تا از بلاتکلیفی رها شوند و بر دستیابی به نتایج ملموس تمرکز کنند.

به جای گیر افتادن در بحث‌های بی‌پایان، شخصیت‌های با اراده از این عبارت برای جمع کردن تیم خود و ایجاد انگیزه در آنها استفاده می‌کنند. این نشان‌دهنده تعهد آنها به تبدیل ایده‌ها به واقعیت و رویکرد فعال آنها برای حل مسئله است.

۳. «اشتباه کردم…»

اعتراف به اشتباه، یکی از شجاعانه‌ترین کارهایی است که یک فرد می‌تواند انجام دهد و شخصیت‌های قوی از اعتراف به اشتباه خود نمی‌ترسند. گفتن «اشتباه کردم» نشانه ضعف نیست. بلکه نشانه صداقت و خودآگاهی است.

با پذیرفتن اشتباهات خود، این افراد اعتماد و احترام اطرافیان خود را جلب می‌کنند. آنها همچنین تعهد خود را به یادگیری و رشد شخصی نشان می‌دهند. این نشان می‌دهد که حتی با اعتماد به نفس‌ترین رهبران نیز پذیرای پیشرفت هستند.

۴. «نظر شما چیست؟»

برخلاف تصور رایج که شخصیت‌های با اراده را دیکتاتور می‌پندارد، آنها اغلب از دیگران نظرخواهی می‌کنند. پرسیدن «نظر شما چیست؟» نشان‌دهنده احترام آنها به دیدگاه‌های مختلف است. آنها می‌دانند که همکاری منجر به نتایج بهتر می‌شود.

این عبارت، گفتگوی آزاد را تشویق می‌کند و نشان می‌دهد که افراد قوی برای کار تیمی و مشارکت ارزش قائلند. آنها با مشارکت دادن دیگران در تصمیم‌گیری، حس مسئولیت مشترک و احترام متقابل را در گروه یا سازمان خود ایجاد می‌کنند.

۵. «من نمی‌دانم…»

پذیرفتن اینکه چیزی را نمی‌دانیم، ممکن است برای کسی که شخصیت با اراده‌ای دارد، غیرمنطقی به نظر برسد، اما در واقع نشانه صداقت فکری و فروتنی است. گفتن «من نمی‌دانم» نشان می‌دهد که آنها با نداشتن همه پاسخ‌ها راحت هستند و مشتاق یادگیری از دیگرانند.

این سطح از شفافیت، اعتبار و اعتماد ایجاد می‌کند. همچنین نشان‌دهنده اعتماد به نفس آنها در توانایی یافتن راه‌حل‌ها به صورت گروهی، به جای تظاهر به دانستن همه چیز است.

۶. «بیایید گزینه‌های دیگری را هم بررسی کنیم…»

شخصیت‌های قوی اغلب قبل از تصمیم‌گیری، فرضیات را به چالش می‌کشند و گزینه‌های متعددی را بررسی می‌کنند. عبارت «بیایید گزینه‌های دیگری را هم بررسی کنیم» تفکر استراتژیک و گشودگی آنها نسبت به ایده‌های جدید را نشان می‌دهد.

این رویکرد تضمین می‌کند که آنها انعطاف‌پذیر و سازگار باقی می‌مانند، ویژگی‌هایی که برای رهبری مؤثر ضروری هستند. آنها با تشویق به بررسی دیدگاه‌های جایگزین، محیطی را ایجاد می‌کنند که در آن نوآوری و خلاقیت شکوفا می‌شود.

۷. «به کمکتان نیاز دارم…»

درخواست کمک گاهی اوقات به عنوان یک نقطه ضعف تلقی می‌شود، اما شخصیت‌های با اراده قدرت آن را درک می‌کنند. گفتن «به کمکتان نیاز دارم» نشان‌دهنده شناخت آنها از مهارت‌های دیگران و تمایل آنها به همکاری است.

این عبارت یادآوری می‌کند که حتی قوی‌ترین رهبران نیز به حمایت تیم خود متکی هستند. این نشان‌دهنده هوش هیجانی و تمرکز بر موفقیت جمعی به جای غرور فردی است.

۸. «معذرت می‌خواهم…»

عذرخواهی نیاز به شجاعت دارد و شخصیت‌های قوی از گفتن «معذرت می‌خواهم» در صورت لزوم ابایی ندارند. این عبارت به معنای پذیرفتن مسئولیت و تعهد به ترمیم روابط در هنگام اشتباه است.

عذرخواهی، به جای کاهش اقتدار آنها، اعتبار آنها را افزایش می‌دهد و نشان‌دهنده تعهد آنها برای حفظ اعتماد و احترام در روابط شخصی و حرفه‌ای‌شان است.

۹. «به کمی وقت نیاز دارم…»

با شناخت اهمیت تأمل و توجه به خود، افراد با اراده اغلب هنگام مواجهه با موقعیت‌های چالش‌برانگیز می‌گویند «به کمی وقت نیاز دارم». این عبارت نشان‌دهنده هوش هیجانی و درک ارزش فاصله گرفتن برای رسیدن به وضوح بیشتر است.

وقت گذاشتن برای خود به آنها اجازه می‌دهد تا احساساتشان را پردازش کنند، استرس را کاهش دهند و تصمیمات سنجیده‌تری بگیرند. این یادآوری می‌کند که حتی منعطف‌ترین افراد نیز سلامت روان خود را در اولویت قرار می‌دهند.

۱۰. «متشکرم…»

سپاسگزاری از ویژگی‌های بارز شخصیت‌های قوی است. گفتن «متشکرم» از مشارکت دیگران قدردانی می‌کند و فضای مثبتی را ایجاد می‌کند.

این عبارت ساده نشان‌دهنده قدردانی آنها از کار تیمی و درک این نکته است که موفقیت به ندرت به تنهایی حاصل می‌شود. آنها با ابراز قدردانی، روابط را تقویت می‌کنند و فرهنگی مبتنی بر احترام متقابل و همکاری ایجاد می‌کنند.

سخن پایانی

عباراتی که توسط شخصیت‌های قوی و با اراده استفاده می‌شود، فراتر از کلمات صرف هستند. آنها ابزاری هستند که اعتماد به نفس، هوش هیجانی و ویژگی‌های رهبری آنها را منعکس می‌کنند. چه اعتراف به اشتباه باشد، چه درخواست نظر یا ابراز قدردانی، این افراد از زبان برای الهام بخشیدن به اعتماد، تقویت رشد و تشویق ارتباطات معنادار استفاده می‌کنند.

با به کارگیری این عبارات در ارتباطات خود، می‌توانید حس اعتماد به نفس قوی‌تری در خود ایجاد کنید و در عین حال روابط مشارکتی و محترمانه‌تری را در هر دو محیط شخصی و حرفه‌ای خود بسازید.

اگر به خواندن کامل این مطلب علاقه‌مندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: the blog herald