چطور مایندفولنس، پشتکار و خودتنظیمی می‌تونن حوصله‌مون رو تو یادگیری زبان نگه دارن؟!

حتماً شده تو کلاس زبان، وسط درس خمیازه بکشی یا یه حس بی‌حوصلگی بدجور بیاد سراغت! خب اصلاً نگران نباش، چون خیلیا این مشکل رو دارن و تازه یه تحقیق خفن هم دقیقاً همین موضوع رو بررسی کرده که چرا دانشجوها تو کلاس زبان انگلیسی تو چین احساس کسالت و بی‌حوصلگی می‌کنن و چی می‌تونه کمکشون کنه تا حوصله‌شون سر نره.

تو این مطالعه، سه تا عامل مهم بررسی شده: مایندفولنس، پشتکار یا همون “گریت” (grit: یعنی اینکه آدم بی‌خیال نشه و به تلاش کردن ادامه بده حتی وقتی اوضاع سخت می‌شه)، و خودتنظیمی (self-regulation: یعنی اینکه خودمون بتونیم کارامونو کنترل کنیم، مثلاً به خودمون برنامه بدیم و از پس انجام دادنش بربیایم).

اول اومدن یه بخش آماری یا تحلیلی انجام دادن که بهش می‌گن «مدل‌یابی معادلات ساختاری» یا SEM (یه روش آماری که باهاش می‌فهمن کدوم عوامل روی چی تاثیر داره و چجوری اینا به هم وصلن). با ۵۱۶ نفر از دانشجوهای دانشگاه‌های مختلف کار کردن. جالب اینجا بود که نشون داد:

  • مایندفولنس و گریت رابطه منفی با بی‌حوصلگی داشتن؛ یعنی هرچی اینا بالاتر بوده، آدم کمتر احساس بی‌حوصلگی می‌کرده.
  • از این بین، مایندفولنس و خودتنظیمی بیشترین نقش رو تو کاهش بی‌حوصلگی بازی کردن. گریت هم مهم بوده ولی تأثیرش یکم کمتره.
  • خودتنظیمی کلاً واسطه‌ی این رابطه بود؛ یعنی اگه مایندفولنس یا گریتِ کسی بالا باشه، این باعث میشه خودتنظیمی‌ش هم بهتر بشه و همین، بی‌حوصلگی رو کمتر می‌کنه.

فرق جالبش این بود که نتایج تو دختر و پسر و حتی کسایی که مدت‌های مختلف زبان خوندن داشتن هم یکی بود. یعنی جنسیت و سابقه زبان خوندن تاثیری نذاشت، نتیجه‌ها عمومی بود.

حالا بخش دوم تحقیق اومدن حرفای خود دانشجوها رو شنیدن. تو گروه‌های کوچیک حرف زدن و تعریف کردن واقعاً چجوری تو کلاس حس بی‌حوصلگی بهشون دست می‌ده. خیلی‌ها گفتن این حالت اصلاً فقط یه حس ساده نیست؛ یعنی فقط خسته شدن نیست، بلکه هم فکریه، هم احساسی، هم رو رفتارشون اثر می‌ذاره و ممکنه کلاً علاقه و انگیزه‌شون رو بپوشونه.

یه جمع‌بندی بامزه داشتن که:

  • اگه مایندفولنس یا همون ذهن‌آگاهی رو تمرین کنن (مثلاً تمرکز روی لحظه و درس و کاهش حواس‌پرتی)، خیلی راحت‌تر می‌تونن توی کلاس بمونن و انگیزه داشته باشن.
  • پشتکار یا گریت باعث میشه زود ول نکنن و تسلیم نشن.
  • خودتنظیمی هم یه جورایی ابزار مدیریت بی‌حوصلگیه؛ مثلاً کسی که بلده خودش رو مدیریت کنه، خودش رو سرگرم درس می‌کنه یا یه کار جدید می‌کنه که توجهش رو جلب کنه.
  • حتی روش تدریس اساتید و جو کلاس خیلی تاثیر داره؛ اگه استادها روش‌های خلاقانه‌تر، تعاملی‌تر استفاده کنن و جو حمایتی و دوستانه باشه، احتمال بی‌حوصلگی خیلی کمتر می‌شه.

خلاصه، این تحقیق نشون داد که اگه معلم‌ها و خود دانشجوها همزمان رو ذهن‌آگاهی، پشتکار و مهارت‌های خودمدیریتی کار کنن، خیلی راحت‌تر می‌تونن از پس بی‌حوصلگی و بی‌انگیزگی تو کلاس زبان بربیان و درس خوندن براشون جذاب‌تر و مؤثرتر بشه.

پس دفعه بعد اگه حس کردی حوصله‌ت سر رفته، بدون تنهایی و می‌تونی با یه کم تمرکز، تلاش و مدیریت خودت این حس رو کنترل کنی؛ تازه، به استادا هم بگو یه کم جو کلاس رو جذاب‌تر کنن! 😉

منبع: +