خب بذار براتون تعریف کنم که این تحقیق چی بوده و چرا اصلاً مهمه! میدونی که وقتی حرف از آموزش و تدریس میشه، یکی از چیزهایی که خیلی رو کیفیت آموزش تاثیر میذاره، دیدگاه و نگرش معلمهاست. یعنی اگر معلمها خودشون به یه سبک تدریس یا روش جدید باور داشته باشن، احتمال اینکه واقعاً اون رو تو کلاس پیاده کنن خیلی بیشتره.
یکی از این روشهای جدید بهش میگن “آموزش متفاوت”، یا به انگلیسی Differentiated Instruction (DI)، یعنی اینکه معلمها روش تدریس و نوع آموزششون رو با توجه به نیازهای مختلف هر دانشآموز عوض میکنن. اینجوری هرکی با هر سطح و سرعت یادگیری که داره، جا نمیمونه.
حالا مشکل اینجاست که هنوز تحقیقات زیادی روی این موضوع انجام نشده که معلمها واقعاً چه نظری درباره این سبک تدریس دارن. مخصوصاً تو کشورهای عربی تقریباً هیچ ابزاری نبوده که بتونه دقیقاً نگرش معلمها به آموزش متفاوت رو بسنجه.
تا اینکه یه مقیاسی ساخته شد به اسم Teachers’ Attitudes towards Differentiated Instructional Scale یا TAT-DIS. این درواقع یه سری سوال و تسته که باهاش میشه فهمید معلمها راجعبه آموزش متفاوت چه نظری دارن. اما نکته اینجاست تا قبل از این تحقیق، این ابزار اصلاً روی معلمهای کشورهای عربی امتحان نشده بود!
این مطالعه اومده دقیقاً همین خلأ رو پر کنه. محققها نسخه عربی این تست رو آماده کردن و دادن به ۲۲۱ تا معلم تو دو تا کشور عربی؛ مصر و عربستان سعودی. بعد اومدن نتایج رو با روشهای علمی بررسی کردن که ببینن این تست واقعاً داره همون چیزی رو که باید میسنجه یا نه. مثلاً از روشی به اسم تحلیل تاییدی (Confirmatory Analysis) استفاده کردن که خلاصهش اینه: میخوان مطمئن بشن سوالات واقعاً دو بخش جدا رو میسنجن و هر کدوم به درستی کارشون رو انجام میدن.
نتیجه چی شد؟ ساختار دو عاملی که براش فرض کرده بودن تایید شد، یعنی دقیقاً اونطوری که انتظار داشتن جواب داد. همچنین اعتبار داخلی بخشهای مختلف این ابزار هم خوب بود. (اعتبار داخلی یعنی اگه چند بار این تست رو به یک نفر بدی یا انواع مختلف سوالش رو بدی، تقریباً نتایج مشابهی میگیری.) این یعنی حالا دیگه کشورهای عربی هم میتونن با این ابزار مطمئن نگرش معلمهاشون به آموزش متفاوت رو بسنجن.
البته تو مقاله اشاره کردن که مثل هر تحقیق دیگهای یه سری محدودیت هم داشتن. مثلاً فقط تو دو کشور آزمایش کردن یا شاید تعداد معلمها بیشتر میبود نتایج دقیقتری میداد. ولی کلاً خانمها و آقایون اهل تعلیم و تربیت حالا یه ابزار جدید دارن که مخصوص خودشون به عربی طراحی شده و میتونن کلی تحقیق و برنامهریزی باهاش انجام بدن.
در کل اگه بخوام جمعبندی کنم، این مقاله هم یه خلأ مهم رو پر کرده و هم نشون داده که نگرش معلمها رو میشه دقیقتر و بهتر تو کشورهای عربی سنجید. پس اگه تو حوزه آموزش فعالیت میکنی یا برایت جالبه بدونی تو بقیه کشورها چی میگذره، این تحقیق واقعاً ارزش خوندن داره!
منبع: +