خب بیاید یه داستان جالب براتون تعریف کنم که توش هوش مصنوعی هم هست، پایداری محیط زیست هم هست، و آخر سر یه عالمه صرفه‌جویی برای زمینمون. موضوع اینه که شرکت Siemens اومده و با کمک ابزارهای طراحی که مبتنی بر هوش مصنوعی هستن، بخش «گریپر» یا همون دست ربات‌ها رو از نو طراحی کرده. گریپر در واقع اون قسمتیه که مثل دست می‌مونه و به ربات صنعتی کمک می‌کنه چیزها رو برداره. حالا جالبیش اینجاست که این قطعه فقط دو درصد کل یک رباته، اما اگه سبک‌تر باشه، تاثیر خیلی زیادی روی مصرف انرژی و تولید کربن داره.
اینا مثلاً اومدن وزن این گریپر رو ۹۰ درصد کم کردن! و تعداد قطعاتش هم ۸۴ درصد کاهش دادن. می‌دونی این یعنی چی؟ یعنی هر ربات صنعتی با همین کار کوچولو (که به نظر شاید مهم نباشه) تا ۳ تن دی‌اکسید کربن کمتر در سال تولید می‌کنه. یعنی اگه تو کل دنیا این تغییر واسه اون بیشتر از ۴ میلیون ربات صنعتی اجرا بشه، یه دفعه تغییر خیلی بزرگی تو وضعیت زمین رخ میده.
حالا اینجا نقش هوش مصنوعی و به‌خصوص Generative AI واقعاً پررنگه. (یه توضیح: Generative AI یعنی هوش مصنوعی‌ای که خودش می‌تونه چیز جدید خلق کنه، مثل طراحی یک قطعه، تولید عکس یا حتی نوشتن متن.) Siemens با ابزارای هوش مصنوعی‌ای که داره، هزاران مدل مختلف برای این قطعه طراحی می‌کنه و خیلی سریع می‌سنجه که کدوم‌شون هم کارآمدتره، هم راحت‌تر تولید میشه. این کار نه فقط زمان مهندسی و آزمایش کردن رو کم می‌کنه، بلکه انتخاب‌هایی رو جلو پات میزاره که هم به محیط زیست فکر می‌کنه و هم نیاز بازار رو جواب میده.
یکی از مسئول‌های پایدارسازی Siemens (اسمش پینا شلومبزه) گفته: «این فناوریا باعث میشن شرکت‌ها بتونن محصولات نوآور خلق کنن که هم با بازار پیش برن و هم به محیط زیست آسیب کمتری بزنن». مثلاً خیلی راحت تو حین طراحی میشه تاثیرات زیست‌محیطی هر انتخاب رو همزمان بررسی کرد و درجا تغییر داد.
واقعیت اینه که الان به‌خاطر افزایش دایم انتشار کربن توی ۲۰۲۴ که به رکوردش رسیدیم، فشار زیادی رو شرکت‌ها هست که باید همسو با اهداف توسعه پایدار سازمان ملل پیش برن. تازه گذارش PWC هم میگه ۸۰ درصد مشتری‌ها حاضرن پول بیشتری بدن برای محصولی که دوستدار محیط زیست باشه. پس دیگه پای رقابت باز شده! از این طرف، کلی قانون هم اومده که شرکتارو مجبور کرده گزارش بدن (مثلاً IFRS Sustainability Disclosure Standards یعنی یه استاندارد جهانی که شرکتا باید نشون بدن محصولاتشون چقدر سبزه) یا مقررات اروپایی و انگلیسی تو حوزه گزارش‌دهی و محاسبه کربن محصولات.
در کل اینجوری بگم: ترکیب هوش مصنوعی و دغدغه‌های محیط زیستی کاملاً بازی رو برای شرکت‌ها عوض کرده. از یه طرف مصرف‌کننده‌ها دنبال کالاهایی هستن که کمتر به زمین آسیب بزنه. از طرف دیگه، شرکت‌ها با ابزارای هوشمند سریع‌تر و بهتر از قبل می‌تونن محصولاتشون رو سبز و اقتصادی طراحی کنن. پس اگه دفعه بعدی یه ربات کوچیک یا یه قطعه صنعتی پیشرفته دیدید، پشتش حسابی هوش مصنوعی و دغدغه زمین خوابیده!
منبع: +
