شاید براتون جالب باشه که بدونین همیشه این عضلات و قدرت بدنی نیست که کاری رو ادامه میده – ذهن هم کلی نقش داره! تو این تحقیق خیلی باحالی که براتون توضیح میدم، اومدن بررسی کردن اگه زمان یه کار بدنی رو یواشکی بیشتر کنن، بدن و مغز چه جور واکنشی نشون میدن.
ماجرا از این قراره که ۳۷ نفر اومدن و دو بار یه کار ایزومتریک انجام دادن، یعنی باید ۱۰ دقیقه وزن بالاتنه‌شون رو نگه می‌داشتن (ایزومتریک یعنی عضلات ثابت میمونن و حرکت نمیکنن، فقط فشار تحمل میکنن، مثل وقتی میخوای ایستاده چیزی رو نگه داری). بین دو تلاش، ۱۴ روز فاصله بوده تا بدنشون ریکاوری کنه.
حالا راه و روش کار اینجوری بود که اولین بار، هر دقیقه ازشون پرسیدن خسته‌ای؟ (در واقع، میزان سختی رو با مقیاس Borg ثبت کردن، که از ۶ تا ۲۰ هست، هر چی بیشتر بشه یعنی احساس می‌کنی کارت داره سخت‌تر میشه). همین طور خستگی عضلات کمرشون رو هم با EMG یا «الکترومایوگرافی» اندازه گرفتن (یه جور دستگاه که فعالیت عضله رو نشون میده).
ولی سری دوم داستان فرق داشت! این دفعه بدون اینکه خودشون بفهمن، پرسش‌ها رو هر ۵۰ ثانیه یک بار ازشون می‌پرسیدن و موقعی که باید کار رو تموم می‌کردن (در واقع بعد از ۱۰بار پرسیدن) بهشون گفتن: «ای وای! یه مشکل فنی پیش اومده، لطفاً دو دقیقه دیگه ادامه بده!» بعد هم دوباره سوال پرسیدن. خلاصه حسابی غافلگیرشون کردن!
خب، بعدش چی شد؟ اومدن شرکت‌کننده‌ها رو بر اساس دو تا معیار گروه‌بندی کردن: یکی این که چه حسی داشتن موقع تموم شدن کار (یعنی RPE بالا یا پایین)، و یکی هم بر اساس میزان واقعی خستگی عضلاتشون یا Fatigue Index (که نشون میده عضله چقدر واقعاً خسته شده). حالا این رو بذارید کنار همون گروه‌هایی که آخر کار حالشون “خوب” بوده یا “بد.” (منظورش گروه “good-end” و “bad-end” هست.)
نتیجه چی شد؟ خب، خیلی جالب بود: تو اون گروهی که عضلات کمتر خسته شده بودن (یعنی Fatigue Index پایین‌تر داشتن)، اما کار براشون ادامه پیدا کرد، میزان «احساس خستگی»شون تو اون دو دقیقه‌ی اضافی نسبت به حالت عادی یهویی بالاتر رفت! مثلاً حدود ۱ نمره بیشتر رو مقیاس Borg. اما تو اونایی که همین اولش خسته بودن (یعنی “bad-end”ها)، دیگه فرقی نکرد، انگار بدن خودش به حدش رسیده بود!
پس چی یاد گرفتیم؟ اگه فکر کنیم کار تموم شده ولی مجبورمون کنن ادامه بدیم، حس خستگی یهویی می‌ره بالا، حتی اگه عضلات واقعاً خسته‌تر نشده باشن. یعنی مغز، وقتی هدفش تموم میشه و دوباره باید انرژی بذاره، خودشو بدحال‌تر نشون میده – شاید این باعث شه آدم زودتر بی‌خیال شه و کار رو ول کنه، حتی وقتی بدنش هنور جا داره!
در نتیجه، روان آدم واقعاً می‌تونه میزان تحملمون رو کم و زیاد کنه، بدون اینکه واقعاً اون‌قدر خسته شده باشیم. پس دفعات بعد که حس می‌کنی نمی‌تونی ادامه بدی، شاید فقط مغزت داره مغلطه می‌کنه، نه عضلاتت!
منبع: +
