آیا از حجم زیاد کار و ناامیدی ناشی از مدیریت کارکنان ضعیف خسته شده‌اید؟ در اینجا پنج گام عملی برای رسیدگی موثر به این چالش‌های محل کار ارائه شده است. یاد بگیرید که چگونه مرزهای روشن تعیین کنید، با رهبران سازمان ارتباط برقرار کنید و در عین محافظت از حرفه خود، بهترین تصمیم‌ها را در مواجهه با همکاران کم‌کار بگیرید.
مقابله با پویایی‌های محل کار که در آن دائماً از شما خواسته می‌شود کار همکاران ضعیف را پوشش دهید، می‌تواند طاقت‌فرسا و دلسردکننده باشد. با این حال، استراتژی‌های پیشگیرانه‌ای وجود دارد که می‌توانید برای مدیریت این موقعیت بدون به خطر انداختن رشد شغلی یا رفاه خود انجام دهید. این راهنما پنج گام عملی را برای مقابله با این مسئله بیان می‌کند و تضمین می‌کند که از حجم کاری خود محافظت می‌کنید، مرزهای حرفه‌ای را حفظ می‌کنید و رهبری را برای ایجاد تغییرات لازم تشویق می‌کنید.
چالش پوشش دادن کارکنان ضعیف
این یک سناریوی رایج در محل کار است: از کارکنان با عملکرد بالا خواسته می‌شود که مسئولیت‌های اضافی را برای جبران همکاران ناکارآمد بر عهده بگیرند. متأسفانه، اگر رهبری هیچ پیامد فوری برای کسب و کار نبیند، ممکن است این مشکل را به طور کامل نادیده بگیرد. در نتیجه، بار بر دوش کارمندان قابل اعتماد می‌افتد و آنها را بیش از حد کار کرده و کم ارزش می‌کند. برای رفع این عدم تعادل، ضروری است که به گونه‌ای از تغییر حمایت کنید که شما را به عنوان یک همکار راه حل محور، نه فقط یک شاکی، معرفی کند.
گام ۱: تعیین مرزهای واضح با یک پاسخ آماده
هنگامی که با درخواست‌های غیرمنتظره برای انجام کار اضافی مواجه می‌شوید، داشتن یک پاسخ پیش‌فرض آماده بسیار مهم است. به جای موافقت فوری، اولویت‌های فعلی خود را برجسته کنید:
«من روی [پروژه شما] کار می‌کنم. شما باید با [مدیر شما] در مورد دریافت کمک برای [پروژه آنها] صحبت کنید.»
این رویکرد نه تنها مرزها را تعیین می‌کند، بلکه به همکاران نیز نشان می‌دهد که زمان و حجم کاری شما ارزشمند است. با آموزش خود برای مقاومت در برابر میل به همیشه گفتن “بله”، کارکنان کم‌کار را از تکیه بر کمک شما به عنوان یک عصا دلسرد می‌کنید.
گام ۲: همکاری با مدیر خود در مورد مبادلات حجم کاری
اگر مدیر شما کسی است که به دلیل عملکرد ضعیف کارکنان، کار اضافی به شما محول می‌کند، زمان یک گفتگوی شفاف فرا رسیده است. حجم کاری موجود خود را به اشتراک بگذارید و از آنها بخواهید وظایف را اولویت‌بندی کنند. پیشنهاد کنید که مسئولیت‌های کم‌اهمیت‌تر را دوباره به عضو تیم کم‌کار اختصاص دهید.
اگر مدیر شما اصرار دارد که کار اضافی را بر عهده بگیرید، جدول زمانی واقع‌بینانه را برای تکمیل همه چیز بدون فشار بیش از حد به خودتان مشخص کنید. از اضافه کاری یا درخواست تمدید مهلت خودداری کنید، زیرا این می‌تواند سابقه‌ای برای انتظارات ناپایدار ایجاد کند. در عوض، بر آموزش مدیر خود برای تشخیص دامنه واقعی حجم کاری خود تمرکز کنید.
گام ۳: مستندسازی همه چیز برای ایجاد پاسخگویی
هر بار که از شما خواسته می‌شود کار شخص دیگری را اصلاح یا تکمیل کنید، با ایمیلی که خلاصه‌ای از مکالمه را بیان می‌کند، پیگیری کنید. برای مثال:
«طبق بحث ما، من به دلیل کار ناقص [همکار] به [وظیفه] رسیدگی خواهم کرد.»
داشتن یک رکورد با مهر زمانی نه تنها وضوح را فراهم می‌کند، بلکه به عنوان مدرکی در طول بررسی عملکرد یا بحث‌های شغلی نیز عمل می‌کند. این مستندات می‌تواند به برجسته کردن میزان مشارکت شما و حمایت از شناخت منصفانه کمک کند.
گام ۴: جستجوی پشتیبانی فراتر از مدیر خود
اگر مدیر شما مایل به رسیدگی به عدم تعادل نیست، به دنبال حمایت از منابع انسانی یا سایر رهبران سازمان خود باشید. با درخواست مشاوره غیررسمی به جای ثبت شکایت رسمی شروع کنید. به عنوان مثال، برای راهنمایی در مورد نحوه مدیریت مستقل موقعیت، با یک مخاطب منابع انسانی مشورت کنید.
علاوه بر این، اگر در شرکت مربی یا رهبر مورد اعتمادی دارید، نگرانی‌های خود را با آنها در میان بگذارید. بینش یا نفوذ آنها ممکن است به راه‌حل‌هایی منجر شود که شما به آنها فکر نکرده‌اید، مانند حمایت از توزیع بهتر حجم کاری.
گام ۵: اولویت‌بندی اهداف شغلی بلندمدت خود
در میان چالش‌های روزمره پوشش دادن کارکنان ضعیف، اهداف کلی شغلی خود را فراموش نکنید. زمانی را به پیشرفت شغلی خود از طریق فعالیت‌هایی مانند ارتقاء مهارت، شبکه‌سازی و کاوش فرصت‌های جدید – چه در داخل و چه در خارج از سازمان فعلی خود – اختصاص دهید.
به طور منظم ارزیابی کنید که آیا جبران خسارت شما منعکس کننده مشارکت شما است یا خیر و در صورت لزوم برای تنظیمات مذاکره کنید. ایجاد روابط فراتر از تیم یا شرکت شما می‌تواند درهای آینده را نیز باز کند و اطمینان حاصل کند که مسیر شغلی شما صرف نظر از موانع محل کار در مسیر خود باقی می‌ماند.
نکات پایانی
در حالی که پوشش دادن کارکنان ضعیف می‌تواند ناامیدکننده باشد، اجرای این پنج مرحله شما را قادر می‌سازد تا کنترل حجم کاری خود را در دست بگیرید و از تغییر لازم حمایت کنید. با تعیین مرزها، مستندسازی مشارکت‌های خود و تمرکز بر برنامه‌ریزی شغلی بلندمدت، خود را به عنوان یک متخصص فعال و انعطاف‌پذیر معرفی می‌کنید.
به یاد داشته باشید، زمان و انرژی شما ارزشمند است – اجازه ندهید پویایی‌های محل کار پتانسیل شما را تضعیف کند.
اگر به خواندن کامل این مطلب علاقه‌مندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: forbes
