خب بچهها، بریم سراغ یه موضوع خیلی باحال و مهم که به همه دانشجوها ربط داره: این که چطور با محیط دانشگاه و درس و آدمها کنار میان یا به قول معروف “سازگاری با مدرسه”.
اصلاً این سازگاری چیه؟ یعنی چه جوری دانشجوها خودشون رو با دنیای درس و دانشگاه جور میکنن تا هم اعتماد به نفس پیدا کنن، هم روابط اجتماعی خوبی بسازن، هم بتونن بهتر و موثرتر درس بخونن و خلاصه همه چی براشون راحتتر پیش بره. کسایی که تو این قضیه موفق میشن، معمولاً هم حال جسمی و روحیشون بهتره و هم تو درس و حتی بعداً تو شغل و زندگی یه قدم جلوترن.
ولی خب، همه دانشجوها شبیه هم نیستن و هر کسی راحت با دانشگاه اخت نمیگیره. یکی از دلایلش هم اینه که رفتارها و سبک ارتباطی هر کسی فرق میکنه. مثلاً یکی خیلی راحت ارتباط میگیره، یکی دیگه یه خورده گوشهگیره یا عزت نفسش پایینتره (عزت نفس یعنی چقدر خودش رو قبول داره و به خودش حال میده!).
حالا این تحقیق اومده بررسی کنه که “Impression Management” یا همون مدیریت برداشت چیه و چه تاثیری داره.
خب، Impression Management یعنی این که آدما چطور خودشون رو به بقیه نشون میدن، مثلاً چی کار میکنن تا تصویر خوبی تو ذهن دیگران داشته باشن. حالا این مدیریت برداشت دو مدل اصلی داره: “authentic acting” و “role acting”.
- “Authentic acting” یعنی آدم خودش باشه و رفتاراش واقعی و صادقانه باشه.
- “Role acting” اما یعنی نقش بازی کردن، یعنی آدم بخواد فقط یه ظاهر خوب درست کنه حتی اگه خودش نباشه.
این مطالعه با بررسی ۶۸۲ دانشجو تو ۴ تا دانشگاه چین نشون داد که کسایی که بیشتر “authentic acting” داشتن، یعنی خودشون بودن، خیلی بهتر با محیط دانشگاه کنار اومدن و کلی حالشون بهتر بود. از اون طرف، کسایی که بیشتر “role acting” میکردن (یعنی فیلم بازی میکردن)، معمولاً سازگاریشون با دانشگاه کمتر بود و بیشتر به دردسر میوفتادن.
یه نکته جالبتر اینه که تو این رابطه، “Self-esteem” یا همون عزت نفس نقش واسطه داره. یعنی چی؟ یعنی اگر یکی مدیریت برداشتش رو واقعی و صادقانه پیش ببره، عزت نفسش هم بالا میره، و این باعث میشه با دانشگاه راحتتر کنار بیاد. برعکس، اگر کسی فقط نقش بازی کنه، عزت نفسش پایینتر میاد و همین رو حال و هواش تاثیر داره.
یه موضوع خفن دیگه هم اینه که سن هم خیلی مهمه! تو این مطالعه دیدن که سن میتونه تو تاثیر authentic acting روی عزت نفس اثر بذاره. مثلاً ممکنه کسی که سنش بالاتره و بیشتر خودش رو نشون میده (authentic acting)، تاثیر بیشتری روی عزت نفسش بذاره نسبت به کسی که سنش پایینتره.
خلاصه، اگر دانشجو هستی و میخوای با دانشگاه و رفقا و استادا بهتر کنار بیای، سعی کن خودت باشی، نقش بازی نکنی و عزت نفست رو تقویت کنی. اینجوری هم حال روحیت بهتر میشه، هم موفقیتت بیشتر. در ضمن بدون که سن هم میتونه رو این ماجرا تاثیر بذاره، پس با خودت مهربون باش، هر سنی هستی!
به طور خلاصه:
- اگه خودت باشی (authentic acting)، حال دانشگاهیت بهتر میشه؛
- نقش بازی کردن (role acting) فقط وضع رو سختتر میکنه؛
- عزت نفس تو این وسط نقش کلیدی داره؛
- و سن هم بیتاثیر نیست!
پس بیخیال فیلم بازی کردن، خودت باش و خوش بگذرون تو دانشجویی 🙂
منبع: +
