رشد کردن بدون دریافت کافیِ تقویت مثبت، می‌تواند تأثیرات عمیقی بر عزت نفس و روابط ما بگذارد. نشانه‌هایی مانند تردید در ارزش شخصی یا انتقاد بیش از حد از خود، می‌توانند به‌صورت ظریفی بر زندگی ما در بزرگسالی تأثیر بگذارند. شناخت این الگوها و تأثیر تقویت مثبت در زندگی، اولین قدم برای بهبود و ایجاد رابطه‌ای مهربانانه‌تر با خودمان است.
تشخیص اثرات نامحسوس کمبود تقویت مثبت
سال‌های اولیه‌ی زندگی ما، نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت ما دارند. وجود یا عدم وجود تقویت مثبت می‌تواند اثرات ماندگاری بر ما بگذارد. بدون تشویق و قدردانی مداوم، بسیاری از ما در بزرگسالی با چالش‌هایی در عزت نفس، ابراز احساسات و روابط روبرو می‌شویم. در ادامه، هفت نشانه را بررسی می‌کنیم که ممکن است نشان‌دهنده‌ی بزرگ شدن شما با کمبود تقویت مثبت باشند. همچنین راهکارهایی برای بهبود و رشد شخصی ارائه می‌دهیم.
۱. تردید در ارزش شخصی
وقتی کودکان به اندازه‌ی کافی تشویق یا تأیید نمی‌شوند، ممکن است در بزرگسالی در مورد ارزش خود دچار تردید شوند. این می‌تواند منجر به نیاز مداوم به تأیید دیگران شود. حتی دستاوردهای کوچک را به تلاش‌هایی بزرگ برای اثبات خود تبدیل می‌کنند. این جستجوی مداوم برای تأیید از دیگران می‌تواند بسیار خ exhausting باشد. اما شناخت این الگو، اولین گام مهم است.
با درک این که تربیت ما چگونه این احساسات را شکل داده، می‌توانیم شروع به تغییر این الگو کنیم. می‌توانیم به جای توجه به تأیید دیگران، بر تأیید خودمان تمرکز کنیم.
۲. احساس ناراحتی از تعریف و تمجید
برای کسانی که به تقویت مثبت عادت ندارند، تعریف و تمجید می‌تواند احساس ناخوشایندی یا حتی نگران‌کننده‌ای ایجاد کند. بسیاری ممکن است دستاوردهای خود را کم‌اهمیت جلوه دهند یا از دریافت تشویق طفره بروند، زیرا با آن احساس بیگانگی می‌کنند.
پذیرفتن تعریف و تمجید، مهارتی مهم است. به خود یادآوری کنید که لایق قدردانی برای تلاش‌هایتان هستید. دفعه‌ی بعد که کسی از شما تعریف کرد، سعی کنید مکث کنید، آن را بپذیرید و به خودتان اجازه دهید احساس غرور کنید.
۳. انتقاد بیش از حد از خود
کمبود تقویت مثبت اغلب باعث می‌شود صدای درونیِ انتقادکننده‌ای بیش از حد فعال داشته باشیم. به جای لذت بردن از موفقیت‌ها، ممکن است در اشتباهات یا کاستی‌ها غرق شویم. تحقیقات نشان داده است که بازخورد مثبت مداوم در کودکی، عزت نفس سالم‌تری را ایجاد می‌کند. عدم وجود آن اغلب منجر به انتقاد شدید از خود می‌شود.
پرورش مهربانی با خود، کلید ساکت کردن این منتقد درونی است. دستاوردهای خود را جشن بگیرید، هر چقدر هم کوچک باشند. به خود یادآوری کنید که اشتباهات بخشی از فرآیند رشد هستند.
۴. مشکل در ابراز احساسات
بزرگ شدن بدون تأیید احساسات، ابراز آنها را دشوار می‌کند. ممکن است احساسات خود را سرکوب کنید یا کم‌اهمیت جلوه دهید. ممکن است مطمئن نباشید که چگونه آنها را بیان کنید یا بترسید که نادیده گرفته شوند.
یادگیری ابراز آشکار احساسات، مهارتی است که می‌توان به مرور زمان در خود پرورش داد. نوشتن، مراجعه به روانشناس یا حتی صحبت با دوستان مورد اعتماد می‌تواند به شما کمک کند دوباره با احساسات خود ارتباط برقرار کنید و در به اشتراک گذاشتن آنها احساس راحتی بیشتری داشته باشید.
۵. نیاز مداوم به اثبات خود
برای بسیاری از کسانی که با کمبود تقویت مثبت بزرگ شده‌اند، انگیزه‌ی بی‌پایانی برای اثبات ارزش خود از طریق دستاوردها وجود دارد. این تمایل اغلب منجر به کار زیاد و کمال‌گرایی می‌شود، زیرا افراد تلاش می‌کنند تا تأییدی را که در کودکی دریافت نکرده‌اند، به دست آورند.
مهم است به یاد داشته باشید که ارزش شما فقط به دستاوردهایتان وابسته نیست. زمانی را برای قدردانی از خودتان به خاطر آنچه هستید صرف کنید، نه فقط آنچه انجام می‌دهید.
۶. تبدیل شدن به یک فرد مردم‌پسند
در غیاب تأیید و تشویق، بسیاری به عنوان راهی برای جلب پذیرش، به مردم‌پسندی روی می‌آورند. این اغلب به معنای اولویت دادن به نیازهای دیگران به نیازهای خود است، گاهی اوقات با هزینه‌ی شخصی زیاد.
در حالی که کمک به دیگران admirable است، تعیین مرزها و مراقبت از خود نیز به همان اندازه مهم است. به یاد داشته باشید، شادی و رفاه شما به اندازه‌ی دیگران اهمیت دارد.
۷. مشکل در دوست داشتن خود و مراقبت از خود
شاید بارزترین نشانه‌ی بزرگ شدن بدون تقویت مثبت، دشواری در دوست داشتن خود و مراقبت از خود باشد. بدون تشویق مداوم، به راحتی می‌توان احساس کرد که شایسته‌ی مهربانی نیستید، حتی از طرف خودتان.
مراقبت از خود یک زیاده‌روی نیست. بلکه یک ضرورت است. با شرکت در فعالیت‌هایی که به سلامت جسمی و عاطفی شما کمک می‌کند، ارزش و اهمیت ذاتی خود را تأیید می‌کنید.
سفر به سوی بهبود و مهربانی با خود
اثرات بلندمدت کمبود تقویت مثبت می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، اما غیرقابل حل نیست. تشخیص این الگوها اولین قدم برای بهبود است. کریستین نف، روانشناس، بر قدرت مهربانی با خود تأکید می‌کند. این عمل ریشه در رفتار با خود با مهربانی، درک و صبر دارد و ابزاری دگرگون‌کننده برای رشد است.
با تصدیق دستاوردهای خود، پذیرش ارزش خود و پرورش مهربانی با خود، می‌توانید الگویی را که توسط گذشته‌ی شما شکل گرفته است، تغییر دهید. این سفر ممکن است دشوار باشد، اما هر قدم شما را به رابطه‌ای مثبت‌تر و تأییدکننده‌تر با خودتان نزدیک‌تر می‌کند.
به یاد داشته باشید: هیچ وقت برای بهبود و رشد دیر نیست.
اگر به خواندن کامل این مطلب علاقه‌مندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: the blog herald
