خب بچه‌ها بیاید یکم درمورد یه موضوع مهم که بیشتر دانشجوها باهاش سروکار دارن گپ بزنیم؛ یعنی این بحث درگیری‌ها و اختلافاتی که توی خوابگاه‌ها پیش میاد و بچه‌ها چجوری باهاش روبرو میشن. خودتون بهتر میدونین خوابگاه یعنی کلی آدم با اخلاق و روحیه’s مختلف زیر یه سقف! حالا دعوا و بحث پیش بیاد چی کار می‌کنن؟
این مقاله اومده دقیقاً بره تو دل همین ماجرا و بررسی کنه که دانشجوها توی خوابگاه چطوری با درگیری‌ها و اختلاف‌ها کنار میان و تأثیر این سبک برخوردشون روی احساسات منفی‌شون (مثل استرس و ناراحتی) چیه.
حالا چطوری این کار رو کردن؟
توی یکی از دانشگاه‌های استان آنهویی چین، ۱۴۰۸ تا دانشجو رو به صورت آنلاین بررسی کردن و ازشون چند تا پرسشنامه گرفتن. مثلاً یکی از این پرسشنامه‌ها مربوط به روابط بین‌فردی توی خوابگاه بود (یعنی اینکه با همدیگه چطور برخورد می‌کنن)، یکی هم راجع به سبک‌های کنار اومدن با دعوا و اختلاف، و یکی دیگه هم احساسات منفی مثل اضطراب، افسردگی و استرس رو اندازه می‌گرفت. راستی، همینجا یه توضیح خیلی ساده: افسردگی یعنی اون حالت بی‌انگیزگی و بی‌حوصلگی بلندمدت، اضطراب یعنی نگرانی و استرس هم همون فشار و تنشی که آدم حس می‌کنه.
روش تحقیق‌شون هم جالب بود. از یه مدل آماری به اسم Latent Profile Analysis استفاده کردن – یعنی بررسی می‌کنن آیا میشه بر اساس رفتار بچه‌ها دسته‌بندیشون کرد. خب این مدل‌ها کمک می‌کنن بفهمیم واقعاً دانشجوها چقدر از نظر روش کنار اومدن با دعوا با هم فرق دارن.
حالا نتیجه‌ها چی شدن؟
دیدن کل دانشجوهای توی خوابگاه رو میشه به دو دسته تقسیم کرد!
یک دسته بزرگ‌تر (۸۵.۰۱ درصد یعنی حدود ۱۱۹۷ نفر) کسایی بودن که با اختلاف‌ها “مثبت” برخورد می‌کردن. یعنی چی؟ یعنی سر صحبت رو باز می‌کردن، سعی می‌کردن منطقی بحث کنن، دنبال راه‌حل می‌گشتن و در کل بی‌خیال فحش و قهر و تهدید بودن. اینا رو تو روانشناسی میگن positive coping یا سبک کنار اومدن مثبت. یه دسته کوچیک‌تر (حدود ۱۵ درصد یعنی ۲۱۱ نفر) بودن که برعکس، با دعواها “منفی” کنار می‌اومدن؛ مثلاً بحثا رو بزرگ می‌کردن، عقب می‌کشیدن، قهر می‌کردن یا بدترش می‌کردن. این میشه negative coping یا سبک برخورد منفی.
جالب اینجاست که جنسیت، سال تحصیلی (مثلاً ترم چندمی بودن)، و رشته بچه‌ها با این که کدوم سبک رو انتخاب می‌کنن خیلی ربط داشت:
- پسرها، دانشجوهای سال بالاتر (دومی و سومی)، و کسایی که تو رشته‌های مهندسی، علوم پایه یا هنرهای عملی می‌خونن بیشتر احتمال داشت که از سبک منفی استفاده کنن.
- از اون طرف، بچه‌هایی که ادبیات یا تاریخ می‌خونن یا تازه‌واردن، معمولاً کمتر سراغ این سبک منفی میرفتن.
یه نتیجه خیلی مهم هم این بود که اونایی که مثبت برخورد می‌کردن، میزان احساسات منفی مثل استرس و افسردگی‌شون به طور قابل توجهی کمتر از دسته منفی بود. یعنی حل درست دعواها، واقعاً حال روحی رو بهتر می‌کنه.
جمع‌بندی:
پس معلوم شد داستان کنار اومدن با دعوا توی خوابگاه فقط یه موضوع بی‌اهمیت نیست؛ کلی روی حال و هوای دانشجوها تاثیر میذاره! دانشگاه‌ها باید کمک کنن که دانشجوها یاد بگیرن چطور با آرامش و منطقی با مشکلات روابط توی خوابگاه کنار بیان. اینجوری هم حال خود دانشجوها بهتر میشه و هم جو خوابگاه خیلی آروم‌تر و دوست‌داشتنی‌تر میشه.
منبع: +
