پژوهشگران روش نوینی برای بازنویسی خاطرات یافته‌اند که می‌تواند خاطرات دردناک را با زنده کردن خاطرات خوش کمرنگ کند. در این پژوهش که بر بازسازی و بازنویسی خاطرات در خواب تمرکز داشت، مشاهده شد که یادآوری خاطرات منفی کاهش و تداعی‌های مثبت افزایش می‌یابد. این یافته نویدبخش روش‌های درمانی مؤثر برای سلامت روان است.
آیا می‌توان خاطرات بد را بازنویسی کرد؟
دانشمندان در گامی مهم برای حل مشکلات سلامت روان مربوط به آسیب‌های روحی، راهی تازه برای تغییر نحوه یادآوری خاطرات پیدا کرده‌اند. در یک مطالعه‌ی نوآورانه، پژوهشگران با فعال کردن خاطرات مثبت، بار عاطفی منفی خاطرات بد را با موفقیت کاهش دادند. این کشف، امکان درمان‌های غیرتهاجمی را برای افرادی که با خاطرات دردناک یا استرس پس از سانحه دست و پنجه نرم می‌کنند، فراهم می‌آورد.
جزئیات آزمایش
در این پژوهش، ۳۷ شرکت‌کننده ابتدا آموزش دیدند تا کلمات بی‌معنی را با تصاویر ناراحت‌کننده، مانند جراحات یا حیوانات خطرناک، مرتبط کنند. پس از تثبیت این خاطرات در خواب، پژوهشگران تغییری ایجاد کردند: آنها نیمی از این کلمات را با تصاویر مثبت، مانند مناظر آرام یا کودکان خندان، جفت کردند. این فرایند بازسازی خاطرات با پخش صدای کلمات بی‌معنی در طول مرحله‌ی خوابِ حرکت غیرسریع چشم (NREM) شرکت‌کنندگان – مرحله‌ای حیاتی برای ذخیره‌سازی خاطرات – تقویت شد.
پژوهشگران با استفاده از الکتروانسفالوگرافی (EEG) برای بررسی فعالیت مغز، افزایش فعالیت امواج تتا – نشانه‌ای از پردازش خاطرات احساسی – را هنگام پخش نشانه‌های مثبت مشاهده کردند. پرسشنامه‌های بعدی نیز این یافته‌ها را تأیید کرد و نشان داد شرکت‌کنندگان کمتر خاطرات منفی مرتبط با کلمات بازسازی‌شده را به یاد می‌آورند. در عوض، آنها به‌طور خودجوش خاطرات مثبت را به یاد می‌آوردند و احساس خوش‌بینی بیشتری داشتند.
راهی برای درمان آسیب‌های روحی
اگرچه این تحقیق یک آزمایش آزمایشگاهی کنترل‌شده است، نتایج آن بسیار مهم است. این روش نشان می‌دهد مداخلات غیرتهاجمی در خواب می‌تواند یادآوری خاطرات و واکنش‌های احساسی را تغییر دهد. با این حال، پژوهشگران تأکید می‌کنند که تجربیات آسیب‌زای واقعی بسیار پیچیده‌تر و عمیق‌تر از محرک‌های مصنوعی استفاده شده در این مطالعه هستند.
با وجود این، این پژوهش بر اساس مطالعات پیشین در زمینه‌ی دستکاری خاطرات در خواب انجام شده و راه را برای روش‌های نوین کاهش مشکلات مرتبط با آسیب‌های روحی هموار می‌کند. تحقیقات آینده باید متغیرهایی مانند انواع حافظه، مناطق مغزی درگیر و ماندگاری این مداخلات را بررسی کند.
در حال حاضر، این یافته‌ها امید تازه‌ای برای تسکین رنج کسانی که بار خاطرات دردناک را به دوش می‌کشند، ایجاد می‌کند.
اگر به خواندن کامل این مطلب علاقه‌مندید، روی لینک مقابل کلیک کنید: sciencealert
