خب داستان اینجوریه که چین می‌خواد بصورت خیلی گسترده و عجیب‌غریب، یه سری “اردوگاه آموزشی” یا به‌قول خودشون Boot Camp برای ربات‌های آدم‌نما توی شهرهای مهمش راه بندازه. مثلاً پکن و شانگهای، جاهایی هستن که اولین این کمپ‌ها قرار قراره افتتاح بشن. حالا این اردوگاه‌ها رو می‌تونید مثل یه باشگاه بدنسازی یا یه زمین تمرین موانع برای ربات‌ها تصور کنید!
بزرگ‌ترین این اردوگاه‌ها قراره تو منطقه Shijingshan پکن ساخته بشه و وسعتش اصلاً شوخی نداره؛ بیشتر از 10 هزار متر مربع یعنی یه چیزی در حد زمین فوتبال بزرگ. تخمین زدن که فقط همین یکی سالی بیشتر از 6 میلیون اطلاعات مختلف از تمرین رباتا تولید می‌کنه!
تو این کمپ‌ها محیط‌هایی شبیه دنیای واقعی مثل کارخانه، فروشگاه، خانه سالمندان (واسه تمرین کمک به سالمندا) و خونه‌های هوشمند درست می‌کنن تا ربات‌ها با همه چی آشنا بشن و هر مهارتی لازم دارن تمرین کنن. هدف چیه؟ هدف اصلی اینه که یه عالمه داده استاندارد و با کیفیت و قابل استفاده جمع‌آوری کنن و بدن به شرکت‌های رباتیک تا هوش مصنوعیشون پیشرفت کنه. هوش مصنوعی یعنی همون هوش کامپیوتری که بتونه فکر کنه و تصمیم بگیره!
البته چین تو این حوزه واقعاً جدیه؛ الان خودش سالی چیزی حدود ۳۰۰ هزار ربات فقط تو صنعت‌های مختلفش راه‌اندازی می‌کنه، که واقعاً عدده وحشتناکیه! مثلاً آمریکا که رقیب جدی چین تو این زمینه‌ست، یک دهم این تعداد ربات رو راه می‌ندازه.
یکی از مشکلات اصلی که چین داشت اینکه شرکت‌ها هرکدوم برای خودشون داده جمع می‌کردن، هم داده‌ها یکدست نبود، هم هزینه‌ها می‌رفت بالا. با این کمپ‌های تمرینی جدید دیگه قراره داده‌های با کیفیت، یکسان و در مقیاس خیلی بزرگ تولید شه.
چین داره خودش رو آماده می‌کنه تا با آمریکا تو رباتیک آدم‌نما رقابت کنه. مثلاً تو آمریکا تسلا روی ربات Optimus کار می‌کنه که کلی سر و صدا کرده. چین هم می‌خواد نشون بده از رقابت عقب نیست!
یه نکته دیگه: دولت چین به طور رسمی گفته که “هوش تجسم یافته” یا Embodied Intelligence رو به عنوان یه صنعت استراتژیک نگاه می‌کنه. این یعنی هوش مصنوعی‌ای که تو جسم ربات گذاشته می‌شه و ربات می‌تونه تو دنیای واقعی کار کنه، نه فقط تو لپ‌تاپ و گوشیمون!
جالبه بدونید این کمپ‌ها فقط یه طرح شهری نیست، بلکه بخشی از یه سیاست ملیه. دولت‌های محلی سر اینکه کی زودتر و بهتر اردوگاه رباتی راه بندازه، با هم در رقابتن تا بتونن شرکت‌ها و سرمایه جذب کنن.
شیشه عقب رو هم نگاه کنیم: قرار شده این طرح تو کل کشور گسترده شه و مثلاً کمپ پکن با بقیه استان‌ها هم وصل می‌شه و یه شبکه سراسری واسه آموزش ربات ساخته می‌شه. این پروژه گرم و پر سر و صدا بخشی از نقشه بزرگ چین واسه گسترش هوش مصنوعی تو کل اقتصاده، به حدی که هدف گذاشتن تا سال ۲۰۳۰ بیش از ۹۰ درصد دستگاه‌های اقتصادی کشور هوش مصنوعی داشته‌باشن!
کل این ماجراها کمک می‌کنه تا علاوه بر آموزش رباتا، کنترل کیفی داده‌ها هم بهتر شه و حتی یه سری مرکز تست ملی برای هوش مصنوعی هم بسازن. بازار رباتیک چین هم همین الآن در سال ۲۰۲۴ حدود ۴۷ میلیارد دلاره و پیش‌بینی شده تا ۲۰۲۸ بشه ۱۰۸ میلیارد دلار؛ یعنی رشد وحشتناک.
از اون طرف هم چین تلاش می‌کنه کارهای عجیب و فان برای نشون دادن پیشرفت ربات‌هاش انجام بده؛ مثلا نصف‌ماراتون واسه ربات‌ها برگزار کرده، مسابقه کیک‌بوکسینگ (همون بوکس با پا و دست)، یا حتی رقص رباتا تو جشنواره بهار (تا تو دنیا بگن اینجا فناوری زنده‌ست).
حتی پکن اولین فروشگاه ربات‌های آدم‌نما جهان رو هم افتتاح کرده! همه این رویدادها، علاوه بر جمع‌آوری داده، یه جور پیام برا دنیا و مردم خود چین حساب می‌شه که می‌خوان بگن: ببینید تکنولوژی ما چقدر پیشرفته و جدیه!
در کل، بد نیست بدونیم چین واقعاً داره روی آینده ربات‌ها و هوش مصنوعی حساب باز می‌کنه و شاید بتونیم یه روز همزمان ماراتون رباتا یا فروشگاه آدم‌نماها رو تو تلویزیون ببینیم! چه دنیای عجیبی می‌شه، نه؟
منبع: +
