اگه کسی توی اطرافتون با سرطان روده بزرگ (همون «کولورکتال»، که یکی از رایجترین سرطانهاست) درگیره، احتمالاً دیدهاید که کلی استرس و فشار روحی هم دارن. خب واقعاًم عجیب نیست؛ هم خود بیماری، هم عوارض شیمیدرمانی و مشکلات دیگه باعث میشه هم بدن آدم تغییر کنه، هم روحیه بههم بریزه. اما چیزی که تازگیا دارن دربارهش تحقیق میکنن اینه که «مایندفولنس» (همون ذهنآگاهی که یعنی آدم یاد بگیره تو لحظه باشه و بدون قضاوت به حالت خودش توجه کنه) چقدر میتونه کمککننده باشه و یه چیز تازهتر به اسم «همدلی با بدن» یا Body Compassion چقدر مهمه.
خب بذارید اول یه توضیح کوچولو درباره این «همدلی با بدن» بدم. این یعنی اینکه همونطور که با یکی از دوستات مهربونی، باید با بدن خودتم هنگام سختیها مهربون باشی، قبولش کنی و بابت ضعفهاش یا مشکلاتش خودتو سرزنش نکنی. دقیقا مثل ذهنآگاهی، اما با یه تاکید خاص روی بدن و اون چیزایی که تو بدن تغییر کرده یا درد میکشه.
حالا تو این تحقیق باحال، اومدن و ۵۴ نفر از کسایی که سرطان کولورکتال داشتن رو بررسی کردن. ازشون یه سری پرسشنامه گرفتن که توش اطلاعاتی مثلاً مرحله بیماری، وضعیت درمان، مریضیهای دیگه، سطح مایندفولنس، میزان همدلی با بدن و همینطور سطح استرس روحیشون رو پرسیدن.
اینجا چندتا نتایج جذاب داشتن که به درد همه کسانی میخوره که تو این شرایط سختن، یا دوست دارن بدونن چطور بهتر حمایت کنن:
-
کسایی که سطح مایندفولنسشون بالاتر بوده، کمتر استرس و ناراحتی داشتن. این یعنی مطمئناً ذهنآگاهی یه تاثیر واقعی داره و فقط شعار نیست!
-
ولی داستان همینجا تموم نشد. اونا دیدن که «همدلی با بدن» حلقه مهم وسط این زنجیرهست. یعنی خیلی از تاثیر مایندفولنس روی کاهش استرس، بهخاطر اینه که آدمها یاد میگیرن با بدنشون مهربونتر باشن و بپذیرنش.
-
یه نکته جالب اینه که بین زیرمجموعههای مایندفولنس، اون بخشی به اسم «عدم قضاوت» (یعنی آدم خودشو بابت افکار و حسهاش سرزنش نکنه)، بیشترین ارتباط رو با مهربونی با بدن نشون داده. یعنی هرچی خودتو کمتر قضاوت کنی بابت فلان مشکل یا تغییر بدنت، راحتتر میتونی با شرایط کنار بیای.
-
طبق محاسبات دقیق آماریشون، حدود ۵۴ درصد از اثر مثبت مایندفولنس روی کاهش استرس، به واسطه همین همدلی با بدن بوده. یعنی اگه آدم فقط روی ذهنآگاهی کار کنه ولی با بدنش مهربون نباشه یا نتونه قبولش کنه، خیلی از اون اثر مثبت رو از دست میده!
-
در ضمن، محققها دنبال این بودن که آیا این رابطه وابسته به میزان بدیِ بیماریه (مثلاً چند تا مریضی دیگه داری یا مرحله سرطانت چیه و اینا)، ولی چیزی پیدا نکردن. یعنی این تاثیر همدلی با بدن، تقریباً برای همه کسایی که سرطان روده دارن، به یه اندازه موثر بوده.
در کل نتیجه تحقیق خیلی قشنگه: اگه شما یا یکی از عزیزاتون با سرطان کولورکتال درگیر هستین، یادتون باشه فقط دنبال تمرینهای مایندفولنس ساده نباشید. سعی کنید یاد بگیرید با تغییرات بدنی که به خاطر بیماری یا درمان بهوجود اومده، مهربونتر و پذیراتر برخورد کنید. همین موضوع میتونه ریشهایتر به کاهش استرس کمک کنه و کیفیت زندگی رو بیشتر کنه. حتی محققها گفتن که لازمه بیشتر روی این موضوع کار بشه و شاید تو روشهای درمانی روانشناختی، بهطور خاص به بخش مهربونی با بدن توجه ویژهای بشه.
خلاصه اینکه اگر به سلامتی روح و جسم خودتون اهمیت میدید، این مسیر همدلی با بدن رو دست کم نگیرین! امتحانش ضرر نداره و شاید معجزهای که دنبالش بودین همین باشه.
منبع: +
