ببین، موضوع از این قراره که آلودگی هوا تو شهرها واقعاً تبدیل شده به یه دردسر درست و حسابی؛ هم به خاطر سلامتی مردم، هم به خاطر محیط زیست و حتی برای برنامه‌ریزی‌هایی که شهرداری‌ها و دولت‌ها انجام میدن. خب، برای اینکه بتونیم این مشکل رو کنترل کنیم یا حتی پیش‌بینیش کنیم، نیاز داریم به یه سری ابزار پیش‌بینی که بتونن همه جور اطلاعات و داده رو کنار هم بذارن و به زبون ساده و قابل فهم نشون بدن که اوضاع آلودگی هوا چطوریه.
معمولاً ابزارهایی که برای نشون دادن آلودگی هوا طراحی شدن، یا فقط اطلاعات رو نمایش میدن و نمی‌تونن پیش‌بینی کنن، یا اینکه کار باهاشون خیلی راحت نیست. اینجاست که سیتی‌ای‌کیوویس (CityAQVis) وارد میشه. سیتی‌ای‌کیوویس یه ابزار تعاملی مبتنی بر یادگیری ماشین یا همون ML ـه. (یادگیری ماشین یعنی به کامپیوتر یاد میدن که خودش بتونه از داده‌ها یاد بگیره و مثلا پیش‌بینی کنه یا دسته‌بندی انجام بده، بی‌نیاز به برنامه‌نویسی خط به خط توسط ما.)
شیرینی CityAQVis اینه که می‌تونه داده‌های مختلف رو مثل اطلاعات ماهواره‌ای، شرایط آب و هوایی (یعنی دما، رطوبت، وزش باد و اینا)، تراکم جمعیت، ارتفاع و حتی نور شبونه (نور شهرها تو شب که نشونه جمعیت یا فعالیت شهریه) رو به هم ربط بده. بعد با این داده‌ها می‌تونه پیش‌بینی کنه که غلظت آلاینده‌ها مثلاً در چه قسمت‌هایی از شهر بیشتر یا کمتر میشه و این پیش‌بینی‌ها رو هم خیلی قشنگ روی نقشه نشون میده. کاربردش فقط یادداشت‌برداری نیست؛ واقعاً میشه باهاش مدل ساخت، مدل‌های مختلف رو با هم مقایسه کرد و درک کرد که تو انواع شرایط آب و هوایی یا جمعیتی، آلودگی چه رفتاری نشون میده.
تو نسخه آزمایشی این ابزار، اومدن تمرکزشون رو گذاشتن روی پیش‌بینی غلظت NO2 یا همون دی‌اکسید نیتروژن (یه آلاینده مهم که از ماشین و صنایع میاد) تو مناطق شهری بزرگ. ولی نکته خوبش اینه که CityAQVis رو جوری ساختن که بتونه انواع آلاینده‌ها رو هم مدل کنه. پس هر وقت یه دیتا جدید بیاد، به راحتی میشه اونو هم وارد ماجرا کرد.
قابلیت دیگه شهرایکیوویس اینه که کارش رو با یه “رابط کاربری گرافیکی” یا همون GUI انجام میده. (یعنی کار کردن باهاش مثل نرم‌افزارهای معروف مثل فوتوشاپ یا حتی گوگل مپ ساده و راحت دیدنیه، نه اینکه بخوای تو کدها دست ببری!) کاربر می‌تونه خیلی راحت تو دو سناریو مختلف شهر رو مقایسه کنه و ببینه تو هر حالت تراکم آلودگی در کجاها بیشتره یا کمتر. این امکان برای شهرداری‌ها، گروه‌های تحقیقاتی یا حتی علاقه‌مندان به محیط زیست خیلی کمک‌کننده‌ست چون می‌تونن تصمیم‌گیری‌هاشون رو بر اساس داده‌های واقعی و پیش‌بینی درست انجام بدن.
در کل، نتیجه نشون داده که ترکیب هوش مصنوعی و بصری‌سازی داده‌ها (یعنی نشون دادن خیلی خوب و قابل فهم داده‌ها با نمودار و نقشه و اینا) می‌تونه واقعاً به آگاهی مسئول‌ها و آدم‌ها در مورد وضعیت آلودگی کمک کنه و تصمیم‌گیری‌های بهتری رو به دنبال داشته باشه. خلاصه، CityAQVis اومده تا پیش‌بینی آلودگی هوا رو از یه کار خشک و علمی به یه موضوع قابل فهم و حتی جذاب برای همه تبدیل کنه!
منبع: +
