ویژگی‌های روانی که باعث مصدومیت قهرمان‌های اسکی میشه!

خب بچه‌ها، امروز اومدم براتون از یه تحقیق خیلی جالب بگم که بررسی کرده چرا بعضی از اسکی‌بازهای حرفه‌ای بیشتر آسیب می‌بینن و اصلاً آیا روحیه و شخصیت آدم تو این ماجرا دخیل هست یا نه!

اول بذارین یه چیز رو روشن کنم: وقتی حرف از “اسکی آلپاین حرفه‌ای” می‌زنیم، منظورمون اون اسکی‌بازهاییه که تو مسابقات سطح بالا و سخت شرکت می‌کنن و خب قاعدتاً کلی خطر و آسیب فیزیکی هم ته کارشونه. اما این وسط، قضیه فقط بدن و تمرین نیست؛ محقق‌ها فهمیدن که مغز و دل و روانمون هم کلی تاثیر تو این آسیب‌ها دارن.

اینجا می‌خوام از چندتا واژه جدید استفاده کنم: مثلاً “Neuroticism” یعنی همون ویژگی روانی که آدم رو زود عصبی یا ناراحت می‌کنه و باعث میشه خیلی شدید نسبت به استرس و مشکلات واکنش نشون بده. بعد “psychological inflexibility” یعنی کسی که خیلی سخت می‌تونه با موقعیت‌های جدید یا استرس‌زا کنار بیاد و به اصطلاح، روانش خشک و بدون انعطاف باشه.

خب، حالا محقق‌های این تحقیق اومدن سراغ ۵۰ نفر از اسکی‌بازهای حرفه‌ای و ازشون کلی پرسشنامه گیرآوردن تا ببینن ویژگی‌های مختلف روانی مثل اضطراب، افسردگی، احساس تنهایی، انعطاف‌پذیری ذهنی و مسئولیت‌پذیری (conscientiousness یعنی آدم با مسئولیت و منظم) تو مصدومیت‌ها چه نقشی داره.

بعد، برای تحلیل داده‌هاشون از یه سری مدل ریاضی خاص استفاده کردن؛ مثلاً پوآسون رگرسیون (Poisson regression که برای شمردن تعداد یه اتفاق تو یه بازه زمانی به کار میره)، رگرسیون خطی چندگانه (برای دیدن تاثیر همزمان چند عامل روی شدت آسیب) و خوشه‌بندی K-Means (یعنی گروه‌بندی آدم‌ها بر اساس شباهت ویژگی‌های روانی‌شون). همه این ابزارها کمک کردن بفهمن کدوم ویژگی روانی، بیشترین ربط رو به تعداد و شدت آسیب‌ها داره.

خب حالا اصل داستان! اونا فهمیدن اونایی که سطح نوروتیسیزم بالایی دارن (یعنی به قول معروف زود از کوره در میرن یا بدبین هستن)، بیشتر آسیب می‌بینن. همین‌طور افرادی که از نظر روانی خشک و بی‌انعطاف هستن، ریسک آسیب‌دیدگیشون هم بیشتره. اتفاقاً وقتی یکی افسرده‌تر باشه یا روحیه منعطفی نداشته باشه، شدت آسیب رو هم بیشتر و جدی‌تر حس میکنه. یعنی حتی شاید آسیب جسمی هم اندازه بقیه باشه، ولی چون افسردگی یا نگرانی بیشتری دارن، دردهاشون شدیدتر به نظر میاد.

یه نکته باحال دیگه اینکه با اون خوشه‌بندی‌ها، محقق‌ها تونستن سه گروه روانی مشخص کنن: دسته محکم و مقاوم (resilient)، دسته متوسط (average) و دسته آسیب‌پذیر (vulnerable). اون دسته آسیب‌پذیرها واقعاً بیشترین آسیب و مشکل رو تجربه کردن! این نشون می‌ده که وضعیت روانی، خیلی بیشتر از چیزی که فکرش رو می‌کردیم به کارامون تو ورزش‌های سخت ربط داره.

خلاصه اگر بخوام خیلی جمع‌بندی کنم، حواسمون باید به روحیه و حالت‌های روانیمون باشه. مخصوصاً تو ورزش‌هایی مثل اسکی که فشار جسمی زیاده. اگر بشه قبل از آسیب دیدن، این ویژگی‌های روانی پرخطر شناسایی بشه (مثلاً با تست‌های روانشناسی)، می‌شه برای هر ورزشکار برنامه حمایتی و پیشگیرانه شخصی درست کرد و حتی کمک کرد آسیب‌ها کمتر و دوران ریکاوری هم راحت‌تر بشه.

خلاصه که دیگه فقط قوی بودن بدن کافی نیست، مغز و روان هم باید آماده باشه! پس دفعه بعد که یکی از قهرماناتون آسیب دید، فقط به پا و دستش نگاه نکنین—دوست داره حواسش به روحیه‌اش هم باشه!

منبع: +