اگه یه روزی توی بیابونهای جنوب استرالیا قدم بزنی، ممکنه از بالا یه چیز شگفتانگیز ببینی؛ یه نقاشی خیلی بزرگ روی زمین که بهش میگن «مریمن»! این غول عجیب که اندازهش حدود ۳.۵ کیلومتر عرضشه (تقریباً ۲ مایل)، همه کسایی که عکسش رو دیدن، حیرتزده کرده. بیاین براتون قصهش رو تعریف کنم.
کجا دقیقا پیدا میشه؟
مریمن دقیقاً روی فلات “فینیس اسپرینگز” قرار داره، حدود ۶۰ کیلومتر (۳۷ مایل) غرب شهر کوچیک مری. اگه داشتین نقشه رو چک میکردین، اینم مختصاتشه: ۲۹.۵۳۲۴۷۲- ، ۱۳۷.۴۶۸۳۹۰.
اصلاً چی هست؟
مریمن یا “غول استورات” (Stuart’s Giant)، یه جور ژئوگلیف حساب میشه. ژئوگلیف یعنی طرح یا شکل خیلی بزرگی که روی سطح زمین با کندن یا کنار زدن خاکها به وجود مییارن، مثلاً خطوط نازکا تو پرو که شاید شنیده باشید. این نقاشی (در اصل یه مرد بومی استرالیایی، البته کاملاً لخت!)، یا یه بومرنگ توی دستشه یا یه چوب مخصوص شکار به اسم “ووُمرا”. (بذارین توضیح بدم: ووُمرا یه ابزار قدیمی بومیه که برای شتاب دادن به نیزه، موقع پرتاب استفاده میشه، مثل قلاب!)
اندازهی مریمن از پایین پاها تا سر سلاحش، ۳.۵ کیلومتر هست! یعنی حدود ۲ مایل. دور تا دورش هم نزدیک ۲۸ کیلومتره!
چه ماجرایی داره؟
یکی از باحالترین بخشهای قضیه اینه که مریمن اصلاً زیاد قدیمی نیست. برخلاف مثلاً خطوط نازکا که واسه ۲۲۰۰ سال پیش هستن، مریمن تو تابستون ۱۹۹۸ یهویی ظاهر شد! یعنی کمتر از ۳۰ سال پیش. اصلاً کسی نمیدونه چه کسی و چطور این غول رو تو اون مدت کم، اینقدر دقیق کشیده. حتی یه مدت بین ۲۷ مه تا ۱۲ ژوئن ۱۹۹۸ هیچ ژئوگلیفی نبود و بعدش یهویی پیداش شد! این تایمشو عکسهای ماهوارهای نشون دادن که با ماهواره Landsat 8 گرفتن.
کلاً انگار یه عده با ماشینآلات خاکبرداری (bulldozer و اینا) اومدن و با GPS (همون سیستم مکانیاب جهانی) تا میلیمتر همه چی رو درآوردن. حتی موقع بازطراحی در سال ۲۰۱۶ حدود ۲۵۰ تا چوب بامبو دور تا دورش پیدا کردن که احتمالاً راهنما بودن واسه شکل دادن اولیه.
ولی چرا الان اینقدر واضح مونده؟
شاید باورت نشه اما تا سال ۲۰۱۶ تقریباً خطهای مریمن (که عمقشون حدود ۲۵ سانتیمتر بود) تقریباً نابود شده بودن؛ باد و بارون و… همه رو پر کرده بود. همون موقع چندتا از بیزینسمنهای محلی تصمیم گرفتن نقشه رو با بیل مکانیکی و GPS دوباره عمیقتر بکنن تا بیشتر بمونه! حتی دور تا دورش شیارهای مخصوصی کندن که وقتی بارون میاد، آب توش جمع شه و اینجوری شاید بوته و چمن سبز کنه و این طرحدور سبز مونده و موندگارتر بشه.
کیا ساختنش؟
آقا ماجراش اینجاست که حتی الانم کسی دقیق نمیدونه کار کی بوده! البته یکی از گزینهها هنرمندی به اسم “باردیوس گلدبرگ” اهل آدلاید بود. دوستانش گفتن خودش گفته کار خودمه اما هیچوقت رسماً اعتراف نکرد و سال ۲۰۰۲ هم فوت کرد. از اون ور، سر و کلهی یه پلاک کوچیک با پرچم آمریکا کنار سر مری من پیدا شد که شایعات رو بیشتر کرد! تازه اون فکس ناشناسی که اون زمان هتلها رو از وجود این غول خبردار کرده بود هم پر از اصطلاحات انگلیسی آمریکایی بود. یه عده هم گفتن احتمالاً یه سری آدمهای امریکایی از پایگاه نیروی هوایی استرالیا اون نزدیکی این کارو کردن.
جایزه هم گذاشتن؟!
آره بابا! سال ۲۰۱۸ یه کارآفرین و جهانگرد استرالیایی به اسم “دیک اسمیت” گفت به هر کی بتونه اطلاعات واقعی درباره خالق مریمن بده ۵۰۰۰ دلار استرالیایی (تقریباً ۳۷۰۰ دلار آمریکا) جایزه میده.
و اما امروز…
عکس ماهوارهای که ۲۲ ژوئن ۲۰۱۹ با Landsat 8 ازش گرفتن، همون مریمنی رو نشون میده که با ترمیم دوباره و شیارهای آبگیر دور تا دورش، احتمالاً بتونه تا سالهای سال دیگه بمونه. خلاصه هنوز مریمن کلی راز و معما داره؛ نه فقط اینکه کی ساختهش، بلکه چجوری و چرا؟
خلاصه اگه یه روز گذرتون به جنوب استرالیا افتاد و از اون بالا نگاه کنین، این آدم غولپیکر هنوز داره به بیابونها زل میزنه و کلی سؤال تو سر همه گذاشته!
منبع: +
