میخوام امروز باهاتون درباره یه تحقیق خیلی جالب حرف بزنم که رفته سراغ سربازای قدیمی (که بهشون Veteran میگن) تا ببینه چه عواملی باعث میشه تو روابط نزدیکشون از خشونت استفاده کنن. منظور از Intimate Partner Violence (یا به اختصار IPV) همون خشونت فیزیکی، روانی یا حتی جنسی هست که آدم‌ها تو روابط زوجی تجربه می‌کنن.
حالا قضیه چیه؟
خیلیا قبلاً فهمیدن که مشکلات روانی مثل PTSD (که میشه همون اختلال استرس پس از سانحه – معمولاً واسه کسایی که تجربه‌های سخت و ترسناک داشتن) و “اختلال مصرف الکل”، یا حتی مشکلات فیزیکی مثل دردهای مزمن و بی‌خوابی می‌تونن احتمال خشونت توی روابط رو افزایش بدن. چرا؟ چون این مشکلات باعث میشن آدم‌ها بیشتر احساس خطر یا تهدید کنن، کیفیت رابطه‌شون با طرف مقابل بیاد پایین، یا حال روحیشون بدتر شه و دیگه کنترل کافی رو رفتارشون نداشته باشن.
ولی مشکل اینجا بود که تحقیقات قبلی معمولاً یکی از این بیماری‌ها یا تو یه گروه خاص کوچیک رو بررسی می‌کردن و خیلی به این موضوع که “مشکل کنترل هیجان و رفتار آنی” (Impulse Control Difficulties — یعنی یکی در برابر احساسات و هیجانات منفی نمی‌تونه جلو خودش رو بگیره و impulsive رفتار می‌کنه) چقدر تأثیر داره، توجه نمی‌کردن.
پس این تیم تحقیقاتی اومدن یه کار جالب کردن: یه پرسشنامه طراحی کردن و دادن دست ۲۵۱ نفر از این Veteranها (از این تعداد، ۱۸۸ نفرشون مرد بودن) و همزمان وضعیت سلامت روان، سلامت جسم، و میزان ضعف در کنترل رفتار ناگهانی رو بررسی کردن.
حالا نتیجه چی شد؟
تو سطح ابتدایی (که بهش میگن تست‌های دو متغیره یا Bivariate، یعنی فقط رابطه دوتا چیز با هم سنجیده میشه)، اونایی که:
- نشونه‌های PTSD داشتن
- بیشتر الکل می‌خوردن
- دردهای مزمن داشتن
- مشکل خواب داشتن
- یا مشکلات جدی تو کنترل رفتار آنی (Impulse Control)
همشون به طور معنی‌داری (از نظر آماری یعنی p<0.05) بیشتر از خشونت استفاده می‌کردن، چه خشونت روانی، چه فیزیکی. درباره خشونت جنسی هم تقریباً همه این عوامل مؤثر بودن به جز درد مزمن.
اما نکته باحال‌تر اینه که وقتی اومدن شرایط دیگه مثل سن، جنسیت، درآمد، جذاب جلوه دادن خودشون تو جواب‌ها (Social Desirability — یعنی اینکه بخوان خودشون رو بهتر نشون بدن) و بقیه مشکلات سلامتی رو هم در نظر گرفتن و یه تحلیل پیشرفته‌تر به اسم رگرسیون گرفتند، دیدن که “مشکل کنترل هیجان/رفتار آنی”، هنوزم اثر فوق‌العاده قوی‌ای داره:
- روی کل خشونت تو روابط (ضریب بتا ۰.۲۸)
- خشونت روانی (بتا ۰.۴۴)
- خشونت فیزیکی (بتا ۰.۴۰)
- خشونت جنسی (بتا ۰.۴۰)
یعنی چی؟ یعنی حتی وقتی از نظر خیلی چیزها شبیه هم باشن، اونی که نمی‌تونه جلوی رفتارای آنی و هیجاناتش رو بگیره، به شدت بیشتر ممکنه تو رابطه دست به خشونت بزنه.
جمع-بندی سریع: محقق‌ها معتقدن این قسمت یعنی ناتوانی در کنترل رفتار وقتی حال آدم خرابه یا عصبانیه، یکی از نقاط خیلی مهمه که هنوز جای کار داره. یعنی اگه بخوایم از این مشکلات و خشونت توی رابطه جلوگیری کنیم، شاید بهتره سراغ آموزش کنترل احساسات و رفتار بریم. خودشون پیشنهاد دادن بررسی‌های دقیق‌تر و با بازه زمانی طولانی‌تر (که بهش میگن مطالعات طولی یا Longitudinal) هم تو این زمینه انجام شه.
به طور خلاصه: سلامت روان و جسم، مصرف الکل، درد مزمن و مخصوصاً مشکل تو کنترل رفتار آنی، همگی می‌تونن زمینه‌ساز خشونت تو روابط نزدیک، مخصوصاً بین سربازای سابق باشن. پس اگر خودمون یا دوروبرمون کسی رو می‌شناسیم که اینجور مشکل‌ها رو داره، شاید قدم اول کمک بهش همین یاد گرفتن و تمرین کنترل رفتاره!
منبع: +
