بیاین با هم روراست باشیم، بعد از دوران کرونا خیلیا مخصوصاً جوون‌ها چسبیدن به اینترنت و سراغش رفتن. یه چیزی که خیلی مهمه اینه که اعتیاد به اینترنت (یعنی اون حالتی که دیگه نمی‌تونی از گوشی و لپ‌تاپ دل بکنی و همه‌اش توی فضای مجازی می‌چرخی) بعد از همه‌گیری واقعاً زیاد شده مخصوصاً بین پسرای آسیایی.
حالا یه نکته بامزه: خیلی وقت‌ها، دلیلِ این اعتیاد، حسِ تنهایی آدم‌هاست. یعنی وقتی کسی احساس می‌کنه تنهاست، بیشتر میره سراغ اینترنت و اونجا دنبال دوست و حمایت می‌گرده. اما راستش هنوز دقیق نمی‌دونستن که این ارتباط دقیقاً چطوری کار می‌کنه و نقش حمایت آنلاین (یعنی وقتی توی شبکه‌های اجتماعی یا پیام‌رسان‌ها کسی پشتت باشه و بهت روحیه بده) تو این قضیه چیه.
تو این مطالعه، اومدن یه پرسشنامه آنلاین بین ۲۱۳ دانشجوی دانشگاهی توی هنگ‌کنگ پخش کردن (۱۰۵ تا پسر و ۱۰۸ تا دختر) تا بفهمن رابطه تنهایی، حمایت آنلاین و اعتیاد به اینترنت چیه و آیا پسرها و دخترها تو این داستان فرق دارن یا نه.
نتیجه جالب بود: چیزی که متوجه شدن این بود که جنسیت (یعنی پسر بودن یا دختر بودن) خیلی تاثیر مستقیمی روی ارتباطِ بین تنهایی و اعتیاد اینترنتی نداره. یعنی فرق معنی‌داری تو این مسیر نبود.
اما یه نکته ریز این وسط هست! توی پسرها، اگه حس کنن تو فضای آنلاین حمایت می‌گیرن (مثلاً دوست یا آشنایی به حرفشون گوش بده یا دلگرمشون کنه)، این حمایت باعث میشه که تنهایی‌شون راحت‌تر به اعتیاد اینترنتی تبدیل بشه. یعنی اون حمایت آنلاین واسه پسرها داستان رو بدتر می‌کنه!
این عدد و رقم‌ها مثلا همینو نشون میده: واسه پسرها رابطه بین حمایت آنلاین و اعتیاد اینترنتی با یه ضریب ۰.۰۷ مشخص شد (که یه جور عدد آماریه نشون میده این رابطه واقعیه، نه شانسی)، اما برای دخترها این رابطه اصلاً معنی‌دار نبوده.
باز جالب‌تر اینکه، هر دو گروه پسر و دختر اگه حس کنن حمایت آنلاین بیشتری دارن، معمولاً بیشتر به اینترنت وابسته میشن. این یعنی بیشتر دنبال جواب مشکلاتشون تو اینترنت می‌رن و کم‌کم از دنیای واقعی عقب می‌کشن. ضریبش هم ۰.۲۷ بود که تو آمار یعنی رابطه قوی‌ای وجود داره.
ته داستان چیه؟ خیلیا فکر می‌کنن حمایت آنلاین فقط خوبه، اما این تحقیق میگه ممکنه همین حمایت‌های مجازی گاهی ناخواسته آدم رو بیشتر از دنیای واقعی دور کنه مخصوصاً پسرها رو. پس باید حواسمون باشه که چطور و با چه کیفیتی از این کمک‌ها و حمایت‌های آنلاین استفاده می‌کنیم.
در نتیجه این مقاله پیشنهاد می‌کنه برنامه‌هایی که قراره واسه معتادان به اینترنت طراحی بشه (خصوصاً واسه پسرا)، باید به این تفاوت‌های جنسیتی دقت کنند و طوری پیش برن که آدم‌ها بیشتر به سمت دنیای واقعی بیان تا اینکه تو دنیای مجازی بیشتر گیر بیفتن.
در آخر: حمایت آنلاین خیلی خوبه، اما یادت باشه بهترین حمایت همونیه که توی دنیای واقعی از دوست و خانواده می‌گیری و گاهی لازم اینترنتو بذاری زمین و یه گپ واقعی با کسی بزنی!
منبع: +
