همه می‌دونیم ورزش کردن چقد خوبه، اما واقعاً چرا یکی عاشق دویدن با نهایت سرعت میشه و یکی دیگه بعد دو دقیقه تمرین شدید دیگه دلش نمی‌خواد ادامه بده؟ یا چرا بعضیا همیشه سرحال تمرین می‌کنن، یکی رو هم هر چی بگی انگیزه نمی‌گیره؟ اخیراً یه تحقیق انجام دادن که جواب این سوالا رو تا حد زیادی تو شخصیت آدم‌ها پیدا کردن! یعنی اصولاً یه سری ویژگی شخصیتیت تعیین می‌کنن تو کدوم نوع ورزش لذت می‌بری و چقدر از نظر فکری آروم‌تر می‌شی.
حالا قصه از این قراره: محقق‌ها یه گروه از آدمای معمولی رو انتخاب کردن و اونا رو به دو گروه تقسیم کردن. یه گروه باید هشت هفته تو خونه با دوچرخه و وزنه تمرین می‌کردن (ورزش هوازی و قدرتی)، گروه دیگه هم نقش کنترل بودن و فقط استراحت می‌کردن. هدفشونم این بود ببینن شخصیت این افراد روی چیزایی مثل علاقه به ورزش، نوع ورزش دلخواه از نظر شدت (مثلاً ورزش خیلی سنگین یا سبک)، و البته خود سلامتی جسمی و روحی چه اثری داره.
نتایج جالب بود: مثلاً مشخص شد آدم‌های وظیفه‌شناس (Conscientiousness یعنی کسایی که منظم و جدی و مسئولیت‌پذیرن) معمولاً آمادگی جسمانی بالاتری دارن و بیشتر از بقیه وقتشون رو صرف ورزش کردن می‌کنن. این افراد اصلاً با خودشون شوخی ندارن و حسابی به ورزش پایبندن!
از اون طرف، آدمای برون‌گرا (Extraversion یعنی کسایی که اجتماعی و پرانرژی‌ان) معمولاً بیشترین لذت رو از ورزش‌های شدید می‌برن. مثلاً دوچرخه‌سواری یا کلاسای پر انرژی که همه دارن جیغ می‌کشن و آخرش خیس عرق می‌شی! و تازه معمولاً اکسیژن‌گیری بدنشون (VO2Peak، یعنی اون مقداری که بدن موقع ورزش می‌تونه اکسیژن وارد کنه و نشونه آمادگی بدنیه) هم بالاتره. البته این افراد معمولاً زود ریکاوری نمی‌شن، یعنی ضربان قلبشون بعد ورزش دیرتر به حالت معمول برمی‌گرده.
اما دسته سوم: نوروتیک‌ها (Neuroticism یعنی کسایی که زود استرس می‌گیرن، زیاد نگران می‌شن و معمولاً حالات روحی‌شون خیلی تغییر می‌کنه). این افراد معمولاً به اندازه بقیه از ورزش‌های سنگین لذت نمی‌برن و اگه بخواد یه تمرین طولانی باشه، زود خسته یا بی‌حوصله می‌شن. اما نکته جالب اینجا بود که اگه نوروتیک‌ها بالاخره برن سراغ ورزش هوازی (Aerobic Training یعنی ورزش‌هایی مثل دویدن یا دوچرخه‌سواری که ضربان قلب رو زیاد می‌کنه) بیشترین سود رو از نظر کاهش استرس می‌برن! یعنی بعد از هشت هفته ورزش هوازی، از همه آرامش بیشتری پیدا کردن.
خلاصه این تحقیق داره می‌گه شخصیتت کلی روی این‌که چه ورزشی رو دوست داری و چقدر ازش نتیجه می‌گیری تاثیر داره. مثلاً اگه آدم استرسی‌ای هستی، شاید اولش ورزش طولانی برات سخت باشه، اما اگه پشتکار داشته باشی کلی حالت خوب میشه. یا اگه برون‌گرا و پرانرژی‌ای، برو سراغ تمرین‌های شدید! این‌جوری هم بیشتر خوش می‌گذره هم بهتر نتیجه می‌بینی.
در مجموع این جور مطالعات باحالین چون می‌تونن کمک کنن یه برنامه ورزشی دقیق‌تر و مخصوص خودت بریزی که هم بیشتر کیفش رو ببری و هم سلامتی‌ات رو بهتر کنی. پس دفعه بعد که دنبال انگیزه ورزش می‌گردی، یه نگاهی به شخصیتت بنداز و ببین چه مدل تمرینی بیشتر بهت می‌سازه. شاید جواب خیلی چیزا همینجاست!
منبع: +
