خب رفقا، این روزها دیگه سواد دیجیتالی یا همون بلد بودن کار با تکنولوژی و ابزارهای آنلاین، فقط یه آپشن نیست، تقریباً جزو بدیهیات زندگی هر دانشجویی به حساب میاد. مخصوصاً تو دانشگاه‌ها که دیگه بدون برنامه‌های کامپیوتری، اینترنت و کلی ابزار دیجیتالی، نمیشه نفس کشید! توی یه تحقیقی که تازه تو شهر نینگبو (همون یکی از شهرهای بزرگ چین) انجام شده، اومدن دقیق بررسی کردن که سواد دیجیتالی چقد می‌تونه دانشجوها رو خلاق‌تر و نوآورتر کنه.
اصل قضیه رو بخوام ساده بگم، سواد دیجیتال یعنی اینکه بدونی چطور با کامپیوتر، موبایل، اینترنت و همه‌ی چیزای آنلاین راحت کار کنی، اطلاعات رو پیدا کنی و حتی مهارت دفاع در دنیای سایبری هم داشته باشی (مثل آنتی ویروس، حواست به امنیتت باشه و اینا). دانشجوها الان بیشتر وقتشون با این ابزارهاست و خب این سواد، رو نگرش و رفتار یادگیریشون حسابی تاثیر می‌ذاره.
تحقیق این‌جوری بود:
واقعاً زحمت کشیدن! یه تیم دانشمندی جدید دو تا ملاک طراحی کردن؛ یکی برای اندازه‌گیری سواد دیجیتالی دانشجوها، دومی برای سنجیدن میزان نوآور بودنشون. بعدش بین ١٢ تا دانشگاه تو نینگبو رفتن سراغ ۱۳۳۴ تا دانشجو و ازشون پرسشنامه گرفتن. پرسشنامه، همون فرم‌هایی که باید پرشون کنی تا درباره خودت، مهارت‌هات و سبک یادگیریت یه کم اطلاعات بدن به محققین! همه این داده‌ها رو با روشی به اسم ‘مدلسازی معادلات ساختاری’ که یه مدل آماری شیکه، آنالیز کردن. (مدلسازی معادلات ساختاری هم یعنی یه جور تحلیل که رابطه‌ی چندتا عامل مختلف رو با هم بررسی می‌کنه.)
حالا برسیم به نتیجه‌ها:
ارتباط بین سواد دیجیتال و نوآوری واقعاً بالاست! عددش رو هم دقیق دادن: ‘ضریب بتا’ (همون ضریب ریاضی که نشون می‌ده تاثیرِ یه چیز روی چیز دیگه) شده 0.76. یعنی اونی که سواد دیجیتالیش خوبه، شانسش برای نوآوری تو دانشگاه حسابی می‌ره بالا. ضمناً، سطح معنی‌داری‌اش خیلی عالیه (p < 0.001 یعنی تقریباً احتمال نداره این رابطه اتفاقی باشه). اما آیا این ماجرا واسه همه دانشجوها یه جوره؟ خب نه! دیدن اختلاف وجود داره بین دانشجوهایی که رشته‌هاشون فرق داره، یا تو دانشگاه‌های مختلف درس می‌خونن، یا تجربه‌های آموزشی متفاوت دارن (مثل شرکت کردن تو کلاس‌های جانبی یا ورکشاپ ها). مثلاً کسی که کلی مهارت دیده یا اصلاً دانشگاهش دیجیتالی‌تره، احتمالاً هم سواد دیجیتالیش بیشتره، هم قشنگ‌تر نوآوری می‌کنه! البته یه چیز جالب: بین دختر و پسرها تفاوتی پیدا نکردن. یعنی جنسیت این وسط نقش زیادی بازی نمی‌کنه. و اما توصیه محققها: می‌گن دیگه وقتشه دانشگاه‌ها از اون سیستم‌های سنتی بیرون بیان. باید کل سیستمشون رو جوری بچینن که سواد دیجیتال توش رشد پیدا کنه و برای دانشجوهای مختلف یا باعلاقه و زمینه متفاوت، فضا بسازه. چون هر چی این مهارت تو دانشگاه‌ها پرورش پیدا کنه، موتور نوآوریِ دانشجوها روشن‌تر می‌مونه! در کل می‌خوام بگم، اگه دانشجو هستی یا معلم و استاد یا حتی مسئول دانشگاه، یادت نره سواد دیجیتالی چیزی نیست که بشه ازش غافل شد. هر چی بیشتر روش کار کنی، نه فقط تو درس و تحقیق، تو زندگیِ دیجیتالیت هم لِول‌ات می‌ره بالا و کلی ایده و راه حل جدید به ذهنت می‌رسه. پس حواست باشه با دیجیتال بودن دوست شی، چون این دوستیه که کلی آینده واسه‌ات می‌سازه! 😎 منبع: +
