خب بچه‌ها، بیاید با هم یه داستان جذاب از دنیای سیاست و هوش مصنوعی رو مرور کنیم! هفته پیش، صبح زود دوشنبه، استیو بنن (همون مجری معروف برنامه War Room و فعال سیاسی حامی ترامپ) آماده میشد که یک روز دیگه‌ی شلوغ رو توی سنا برای بررسی لایحه‌ی جنجالی که بهش می‌گفتن «Big Beautiful Bill» (یعنی لایحه بزرگ و خوشگل! واقعاً اسم باحالیه) رو پوشش بده. یهو تلفنش زنگ خورد!
اون کسی که زنگ زد، مایک دیویس بود – رئیس پروژه Article III (یه گروه حقوقی که کلی از ترامپ دفاع می‌کنه). دیویس خیلی جدی بود و از بنن خواست که حتماً اولین ساعت برنامه War Room رو بیاد و سر و صدا کنه سر یه موضوع مهم: داخل این لایحه، یه بندی بود که می‌خواست قانونگذاری هوش مصنوعی توسط ایالات مختلف آمریکا رو ممنوع کنه! یعنی دولت‌های محلی نمی‌تونستن برای AI قانون خودشون رو بذارن.
حالا شاید بپرسید AI Moratorium چیه؟ خب، moratorium یعنی توقف موقتی. تو این بحث، یعنی یه مدت جلوی پیشرفت یا اعمال قانون درباره هوش مصنوعی گرفته بشه تا بفهمیم دقیقاً چه خبره. ایده‌ش این بود که جلوی خرابکاری‌های احتمالی هوش مصنوعی رو بگیرن تا قوانین یه شکل ملی و مدیریت‌شده داشته باشه، نه اینکه هر ایالتی بره ساز خودش رو بزنه.
استیو بنن خودش زیاد هوادار Big Tech (شرکت‌های غول فناوری مثل گوگل و فیسبوک و…) یا حتی Moratorium هم نبود. اما برنامه War Room اصولاً برای این ساخته شده بود که هوادارهاشو تحریک کنه که برن سراغ جمهوری‌خواه‌ها و ازشون بخوان توی بحث‌های مهم مثل همین لایحه، صدای خودشونو برسونن.
جالبیش اینه که آدمایی مثل تد کروز، بنن و حتی اعضای تیم ترامپ، چندان طرفدار محدودیت و توقف برای هوش مصنوعی نبودن. اونا معمولاً با شرکت‌های بزرگ فناوری مشکل دارن، اما اینجا، انگار در یه ائتلاف ناخواسته کنار Big Tech قرار گرفتن! یعنی کسایی که معمولاً مخالف شرکت‌های فناوری بودن، اینبار داشتن به نفعشون کار می‌کردن.
حالا چرا؟ چون دولت فدرال سعی داشت قانونگذاری AI رو فقط دست خودش بگیره و اختیار ایالت‌ها رو از اونا بگیره. مثلاً Regulatory bodies یعنی همون نهادهای نظارتی که مسئول کنترل و قانونگذاری برای این موارد هستن. بعضیا (که غالباً از حزب جمهوری‌خواه یا طرفداران ترامپ بودن) با این قضیه حال نکردن. اونا معتقد بودن باید دست ایالت‌ها باز بذارن تا خودشون بتونن درباره هوش مصنوعی تصمیم بگیرن.
در واقع، خبرگزاری Verge (که خودش منبع این داستانه)، می‌گه یه ائتلاف عجیب بین محافظه‌کارا، مخالفان قانونگذاری زیاد، و حتی طرفدارای ترامپ شکل گرفته بود که باعث شد این Moratorium (توقف موقت) بی‌نتیجه بمونه. نتیجه؟ فعلاً خبری از توقف سراسری برای توسعه یا قانونگذاری هوش مصنوعی نشد.
به طور خلاصه، داستان وضعیت قانونگذاری هوش مصنوعی تو آمریکا خیلی پیچیده شده! یه عالمه بازیگر مختلف با انگیزه‌های متفاوت توش دخیلن. بعضیا می‌خوان سریع برن سراغ کنترل و محدودیت، بعضیا می‌گن باید آزادی عمل باشه و نوآوری خراب نشه. این وسط هرکی یکی رو وسط می‌کشه و سیاست متلاطم رو وارد ماجرای هوش مصنوعی کرده. خلاصه این که فعلاً خبری از Moratorium نیست و باید منتظر بمونیم ببینیم کی و چطور قراره بالاخره یه قاعده درست و حسابی برای AI تو آمریکا تعیین بشه.
منبع: +
