خب دوستای عزیز، این روزا همه جا صحبت از «کلود» (Cloud) یا همون رایانش ابریه. خیلیا فکر می‌کنن هرچی تکنولوژی باشه، باید بره تو کلود؛ یعنی دیگه سرور و زیرساخت سنتی تاریخ مصرفش گذشته. اما واقعیتش اینه که دنیای فناوری انقدرها هم یه‌طرفه نیست و اتفاقاً یه گزارش جدید نشون داده کلی شرکت و متخصص آی‌تی دارن برمی‌گردن سراغ سرور اختصاصی! بزارید با هم ساده و روون ماجرا رو بررسی کنیم.
طبق یک تحقیق جدید که شرکت Liquid Web انجام داده، ۴۲٪ از متخصص‌های آی‌تی گفتن توی فقط یک سال گذشته، یه بخشی از کارهای شرکتشون رو از کلود دوباره بردن روی سرور اختصاصی. خب یعنی چی؟ یعنی قبلاً رفتن سراغ کلود که فکر می‌کردن همه چی اونجا راحت‌تر و بهتره، ولی حالا برگشتن!
حالا چرا این اتفاق میفته؟ دلیلش رو توی همون گزارش اومدن پرسیدن از آدمای حوزه آی‌تی. ۵۵ درصد گفتن ما سراغ سرور اختصاصی میریم چون می‌خوایم کنترل کامل داشته باشیم؛ یعنی همه چیز زیر نظر خودمون باشه، راحت سفارشی‌سازی کنیم و غافلگیر نشیم. مثلاً شما تو کلود ممکنه هر روز صبح با یه هزینه جدید مواجه بشید یا اصلاً ندونید دیتا کجا ذخیره شده! برای شرکتایی که باید حتماً از قوانین سختگیرانه تبعیت کنند یا باید امنیت خیلی بالا داشته باشن – مثل دولت، امور مالی و بانکداری، و آی‌تی – سرور اختصاصی هنوز حرف اول رو می‌زنه. سرور اختصاصی یعنی یه سرور فیزیکی واقعی فقط واسه شما – نه یه چیزی مشترک با بقیه.
طبق آمار تحقیق، توی بین کسب‌وکارهای دولتی، ۹۳٪ دارند از سرور اختصاصی استفاده می‌کنن. بخش آی‌تی و خدمات مالی هم هرکدوم حدود ۹۰٪ دارن از این روش استفاده می‌کنن. حتی برای شرکتای خیلی کوچیک، ۶۸٪ شون گفتن سرور اختصاصی کارشون رو راه می‌ندازه!
کلی از آدمایی که از کلود برگشتن به سرور اختصاصی، دلیلشون این بوده که: هزینه‌ها دارند عجیب و غریب بالا میرن، امنیت و کنترل داده‌ها دست خودشون نبوده یا برای رعایت مقررات داشتن به مشکل می‌خوردن. مثلاً تقریباً نصف متخصصای آی‌تی تجربه داشتن که فاصله قیمت واقعی کلود با چیزی که فکر می‌کردن خیلی زیاد شده؛ حدود ۴۰-۵۰ درصد شون با صورت‌حساب‌های ناگهانی ۵ تا ۲۵ هزار دلاری مواجه شدن! پس کلود همیشه ارزون یا پیش‌بینی‌پذیر نیست. گاهی آدم میره سراغ کلود فکر می‌کنه خرجش کمتره، آخرش هزینه‌ها عجیب میشه و تازه شاید بخش زیادی از اون منابع حتی مورد استفاده قرار نمی‌گیره – چون ۳۲٪ گفتن دارند پول اضافه بابت ظرفیت یا امکاناتی میدن که هیچ وقت بهش نیاز پیدا نکردن.
یه نکته جالب دیگه هم اینه که کلی آدم هنوز فرق سرور اختصاصی و کلود رو درست نمی‌دونن! یه نفر از Gen Z (نسل زد یعنی متولدین حدود ۱۹۹۷ به بعد) توی همین نظرسنجی گفته: «همه فکر می‌کنن همه چیز رفته تو کلود، ولی در واقع خود کلود هم داره روی سرور اختصاصی یکی دیگه می‌گرده!» خلاصه اینکه اون ابر رؤیایی که ازش صحبت میشه هم آخرش روی یه سری سرور واقعی و اختصاصیه که یه جایی توی دیتاسنترها کار می‌کنن.
تا اینجا متوجه شدیم که کلود برای همه جواب نیست و سرور اختصاصی هنوزم توی کلی شرکت مهم مونده – مخصوصاً جاهایی که امنیت داده، عملکرد بالا و تطبیق با مقررات باید همیشه تضمین باشه.
در مورد آینده هم نصف آدمای حوزه آی‌تی معتقدن که از این به بعد تا ۲۰۳۰ سرورهای اختصاصی نقش بیشتری می‌گیرن؛ بعضیام فکر می‌کنن (در حدود ۱۳٪) دیگه قدیمی میشه، ولی فعلاً طبق آمار، خداحافظی باهاش زوده.
در کل، داستان زیرساخت در شرکت‌ها اصلاً معلوم نیست یه مسیر یکنواخت رو بره. ممکنه بعضیا از سنتی برن کلود یا حتی برعکس از کلود دوباره برگردن سنتی! بستگی به نیاز هر بیزنس داره: کنترل، امنیت، هزینه پیش‌بینی‌پذیر، یا راحتی و انعطاف کلود.
پس اگه فکر می‌کنین هر شرکتی فقط باید همه چیزشو ببره روی کلود، بدونید که ماجرا خیلی پیچیده‌تره و حتی بهترین سرویسای میزبانی هم نقش سرور اختصاصی رو توی لایه‌های زیرین دارن!
راستی اگه دنبال اطلاعات باحال دیگه مثل بهترین گوشی‌های هوشمند با هوش مصنوعی (مثلاً AI یعنی همون هوش مصنوعی که می‌تونه خودش چیز جدید تولید کنه یا تصمیم بگیره)، یا لپ‌تاپ مناسب کار و بیزنس، یا مسائل امنیتی مثل اینکه حتی رکوردهای DNS هم ممکنه آلوده بشن (DNS یه جور دفترچه تلفنه اینترنتیه که اسم سایت رو به آدرس عددی تبدیل می‌کنه)، دنبال کنید؛ کلی مطلب جذاب هست که می‌تونه بهتون کمک کنه راحت‌تر توی دنیای تکنولوژی مسیرتون رو پیدا کنید!
منبع: +
