تا حالا اسم Rain Classroom به گوشت خورده؟ اگه نه، خلاصه بگم: یه نوع پلتفرم آنلاینه که توی کلاسای پزشکی چین خیلی محبوب شده. مخصوصاً از وقتی کرونا اومد و همه چیز دیجیتالی‌تر شد، خیلی از دانشگاه‌های پزشکی چین دارن اینو با آموزش حضوری قاطی می‌کنن تا بهش می‌گن blended learning یا آموزش ترکیبی. یعنی بخشی از درس آنلاین میشه و بخشی هم حضوری.
حالا یه مطالعه واقعاً جالب اومده بررسی کنه که چی باعث میشه دانشجوهای پزشکی تو این مدل آموزش ترکیبی بیشتر از معلمای بیمارستانی‌شون راضی باشن. داستان اینه که تو دانشگاه‌های پزشکی چین، دانشجوها باید کلی استاد و کارشناس بالینی رو تو بیمارستان داشته باشن که بیان و بهشون یاد بدن – حالا یا آنلاین با Rain Classroom یا حضوری.
توی این تحقیق، دانشجوها باید برن تو یه سیستم آنلاین و به صورت ناشناس به معلم‌ها شون نمره بدن. این نمره‌دهی تو سه تا بخش اصلی بوده:
- حرفه‌ای بودن معلم (یعنی Score1، از ۳۰ نمره)
- مهارت تدریس معلم (یعنی Score2، از ۴۰ نمره)
- خروجی یادگیری، یعنی اینکه واقعاً چیزی یاد می‌گیرن یا نه (یعنی Score3، از ۳۰ نمره)
راستی، تو این تحقیق ۲۷۸ تا ارزیابی مختلف از دانشجوها گرفته شده – یعنی نمونه خوبیه.
چی دیدن؟
اول از همه در مورد سایز کلاس‌ها: هرچی تعداد بچه‌ها تو کلاس کمتر بود، رضایت دانشجوها بالاتر رفت! دقیق‌تر بگم، هر سه تا نمره (چه حرفه‌ای بودن معلم، چه مهارت تدریس، چه خروجی یادگیری) همشون با افزایش سایز کلاس افت داشتن! مثلا ضریب همبستگی (که نشون میده دو تا چیز چقدر به هم ربط دارن) بین سایز کلاس و مهارت تدریس معلم -۰.۲۱۰ بوده که نشون میده سایز بزرگ‌تر = رضایت کمتر.
یه نکته جالب دیگه: نوع درس هم مهم بوده. اگه درس تخصصی بوده (مثلاً یه بخش خاص پزشکی که بچه‌ها با علاقه انتخاب می‌کنن)، احتمال رضایت تو بخش «خروجی یادگیری» تقریباً دو برابر کلاسای مقدماتی یا عمومی بوده. یعنی وقتی درس مربوط به زمینه‌ایه که بچه‌ها دوست دارن یا بهش علاقه دارن، حس می‌کنن بیشتر یاد گرفتن و راضی‌ترن! (OR یا همون نسبت شانس ۱.۹۲۸ بوده که معنیش اینه که نزدیک دو برابر احتمال رضایت بیشتر میشه!)
اما یه چیزی که شاید فکرش رو نمی‌کردید: مشخصات استاد، مثل سن و جنسیت و مدرک و عنوان شغلی، اصلاً تاثیر خاصی روی رضایت بچه‌ها نداشته! یعنی چه استاد جوون بوده چه سن‌بالا، دکتر بوده یا کارشناس، زن یا مرد، تاثیری ندیده بودن. این رو با p-value بالای ۰.۰۵ نشون دادن، یعنی از لحاظ آماری هیچ ربطی نداشته.
یه نکته آماری باحال: تو این ارزیابی‌ها، برای اینکه مطمئن بشن نمره‌دهی‌ها معتبر بوده، یه معیار به اسم Cronbach’s alpha سنجیدن. این یعنی سازگار بودن پرسش‌ها با هم – مثلاً برای بخش مهارت تدریس Cronbach‘s α=۰.۸۳ بوده که عدد خوبیه و نشون میده کل سیستم امتیازدهی دقیق و قابل اعتماده.
پس، خلاصه‌اش اینه:
- کلاسای کوچیک‌تر = دانشجوها شادتر و راضی‌تر
- درسای تخصصی = رضایت در یادگیری بیشتر
- اسم، سن، مدرک، جنسیت یا عنوان استاد = مهم نیست!
اینجوری دانشجوهای پزشکی تو چین توی دوران بعد از کرونا درباره معلم‌هاشون تو کلاسای ترکیبی با Rain Classroom نظر دادن. پس اگه یه روزی خواستین کلاس آنلاین بگیرین، یادتون نره که اگر میشه تعداد شرکت‌کننده‌ها رو کمتر نگه دارین و سعی کنین درس واقعاً به درد بچه‌ها بخوره! دیگه دنبال استادای خیلی مشهور و درجه‌یک نباشین، مهم‌تر اینه که کلاس گرم باشه و بچه‌ها با موضوع ارتباط بگیرن.
منبع: +
