بذار با یه سوال شروع کنم: تا حالا به این فکر کردی که محیط کاری چطوری میتونه برای همهی سنها مفید باشه و آدمها رو توی مسیر شغلیشون ساپورت کنه؟ یه تحقیقی اخیراً انجام شده که دقیقاً میاد این موضوع رو بررسی میکنه و نتایج جالبی هم داشته!
خب اولش بگم منابع انسانی سنمحور یعنی چی! منظور از Age-Inclusive HR Practices اینه که سیاستها و روشهای منابع انسانی شرکت جوری باشه که هیچ رده سنی خاصی رو محدود نکنه و فضا برای همه—چه جوون، چه میانسال، چه هر سنی—باز باشه. یعنی یه نسل براشون مهمتر از بقیه نباشه، همه بتونن رشد کنن.
حالا سوال اینجاس: اینجور منابع انسانی چطور میتونن باعث موفقیت طولانیمدت تو مسیر شغلی یا همون Career Sustainability بشن؟
برای جواب دادن به این سوال، محققها از یه نظریه به اسم conservation of resource theory هم استفاده کردن، که اصلش اینه: آدمها دنبال حفظ و افزایش منابعشون هستن—منابعی مثل زمان، انرژی، توجه و غیره. یه مدل دیگه هم که ازش استفاده کردن اسمش Work-Home Resources Model هست. این مدل میاد نگاه میکنه که منابع ما چطور بین کار و خانواده تقسیم میشه و هرکدوم چطور رو اون یکی تأثیر میذاره.
یه بخش خیلی مهم دیگه تو این مسیر، چیزی بود به اسم Work-Family Enrichment یا غنیسازی کار-خانواده. یعنی وقتی کار باعث میشه فرد زندگیش تو خونه بهتر شه و بالعکس. مثلاً آدم روحیهش توی کار خوب میشه و این انرژی رو به خونه میبره یا برعکس. خلاصهش این میشه که کار و خانواده مثل دو تا باتری میمونن که همدیگه رو شارژ میکنن!
محققها برای تست فرضیاتشون یه تحقیق سه مرحلهای راه انداختن و دیتا رو از ۲۴۴ نفر جمع کردن. با این آمار، سعی کردن بفهمن دقیقاً این رابطهها چطور کار میکنن.
نتایج چی رو نشون داد؟ خیلی خلاصه و ساده: وقتی یه شرکت از سیاستهای منابع انسانی بدون تبعیض سنی استفاده کنه، کارمندهاش وضعیت بهتری پیدا میکنن و شغلشون پایدارتر میشه، چون تعادل بین کار و خانوادهشون قویتر شده. یعنی همین work-family enrichment نقش میانجی داشت؛ یعنی چی؟ یعنی باعث شده این اثر منابع انسانی روی پایداری شغلی، از این طریق تقویت بشه.
یه نکته خیلی جالب دیگه که توی این تحقیق دیدن، بحث Protean Career Orientation بود. صبر کن الان توضیح میدم این یعنی چی! پروتئان یه اصطلاحیه درباره آدمهایی که تو مسیر کاریشون خودشون سکان رو دست میگیرن و دنبال اینن خودشون رو رشد بدن، یعنی بیشتر وابسته به ارزشهاشونن تا اینکه بخوان فقط از سازمان دستور بگیرن. خلاصه اینکه، آدمهای پروتئان، ذهنیتی دارن که خودشون معمار شغل و موفقیتشونن.
نتیجه خیلی جالبتر شد وقتی فهمیدن این آدمهای پروتئان، تأثیر سیاستهای منابع انسانی سنمحور رو حتی بیشتر حس میکنن! یعنی وقتی کارمندی ذهنیت protean داره، هرچی سیاستهای HR شرکت سن رو کمتر مد نظر قرار بدن، تأثیر مثبت بیشتری روی تعادل کار-خانواده و در نهایت موفقیت شغلی اون فرد داره.
اگر بخوام ماجرا رو جمع کنم: اول اینکه سیاستهای سازمان باید همه سنها رو ببینه و هیچ ردهای رو کنار نزاره. دوم اینکه این سیاستها فقط برای کارمندان مهم نیست، بلکه کیفیت زندگی خانوادگیشون رو هم بهتر میکنه، که خودش مستقیماً وصل میشه به دوام شغلی. در نهایت، اگه کسی از خودش حرفهایتر باشه و پروتئان فکر کنه، حتی بیشتر از این مزایا بهرهمند میشه.
در کل این تحقیق نشون داد که واسه اینکه کارمندا توی مسیر شغلیشون بتونن پیش برن و موفق بمونن، سازمانا باید سیاستهای منابع انسانیشون رو جوری بنویسن که هم سنمحور باشه و هم به غنیسازی کار و خانواده اهمیت بده. مخصوصاً واسه اونایی که دوست دارن خودشون زندگی کاریشون رو مدیریت کنن و دنبال پیشرفت شخصی هستن!
پس اگه جای مدیر منابع انسانی یه شرکت هستی یا حتی کارمند، حواستو جمع کن که این چیزها خیلی رو پایداری شغلی و کیفیت زندگی تاثیر دارن!
منبع: +