خب دوستای عزیز، تو این مقاله میخوام یه ماجرای جالب رو براتون تعریف کنم که یه گروه پژوهشگر سراغش رفتن. داستان از این قراره که میخواستن ببینن واقعاً کی تو قصهگویی تصویری بهتره: آدما یا هوش مصنوعی؟ حالا شاید بپرسین قصهگویی تصویری یعنی چی؟ منظور همون داستان تعریف کردن با تصویر و نقاشیست، مثلاً مثل کمیک استریپها که یه ماجرای کوتاه رو تو چندتا تصویر میگنجونن.
ماجرای اصلی این بود که اومدن یه کمیک سهفریم از «نانسی» رو که هنرمند معروف Ernst Bushmiller کشیده بود، انتخاب کردن. بعدش یه سری دستورالعمل خیلی دقیق آماده کردن که هرکسی باهاش بتونه همون داستان و تصویر رو بسازه. این دستورالعملها رو دادن هم به گروهی از دانشجوها (که تقریباً بیست و چند ساله بودن و فقط یه ذره آموزش هنر دیده بودن و اصلاً این کمیک رو نمیشناختن) و هم به چند تا مدل هوش مصنوعی که کارشون تولید تصویر مثل یه نقاش حرفهایه. این هوشهای مصنوعی همون چیزایی هستن که این روزا حسابی معروف شدن و مثلاً فقط با یه توضیح، تصویر تولید میکنن.
اینجا یه نکته جالب بود: دیتای آموزشی این مدلهای هوش مصنوعی، لزوماً کمیکهای Bushmiller رو شامل نمیشد. یعنی احتمال داشت هیچ وقت سراغ این سبک و کار نرفته باشن – دیگه تقریباً مثل این میمونه که شما اولین باره با همچین کاراکتری روبرو میشید و باید از روی توضیح، بسازیدش.
حالا نتیجه چی شد؟ برعکس اون چیزی که شاید خیلیا فکر کنن، هوش مصنوعیها تو کپی کردن سبک هنری حرفهایها واقعاً دست بالاتری داشتن. یعنی اگه صرف نقاشی کردن باشه یا تقلید از یه سبک خاص هنری، هوش مصنوعیها تو آزمایش مثل نقاش حرفهای عمل کردن. اما وقتی کار به داستانپردازی و روایت تصویری رسید، پای هوش مصنوعی شُل شد!
یعنی چی؟ یعنی هوش مصنوعی هنوز نمیتونه تصاویر رو جوری بچینه که شما از روش داستان رو درست و واضح بفهمین. درسته، تصویراش قشنگ و تر و تمیز بود، اما ارتباط بین فریمها، روند داستان و حس و حال قصه درست منتقل نمیشد. گفتن نسبت به انسانها، هوش مصنوعی تو ساخت داستان تصویری، گیج میزنه و نمیتونه یه روایت منسجم بچینه. (خلاصه: قشنگ میکشه، اما خوب نمیگه!)
در طرف مقابل اما همین دانشجوهای معمولی که فقط یه کم آموزش نقاشی داشتن و حتی کمیک رو قبلاً ندیده بودن، بهتر از AI تونستن دستورالعملها رو بگیرن و قصهای درست و حسابی بسازن. یعنی تصاویرشون شاید به تمیزی ماشینها نبود، اما داستانشون کامل متوجه میشدیم! این نشون میده هرچقدر هم هوش مصنوعی پیشرفته باشه، هنوز هم برای قصهگویی که مغز انسان باید روابط، منطق و احساس رو به تصویر بکشه، جای خودش رو حفظ کرده.
پس اگه دفعه بعد دوستتون گفت «AI قراره همه چی رو بگیره و دیگه کسی کمیک نمیسازه» میتونین براش این آزمایش رو تعریف کنین: فعلاً انسانها تو قصهگویی تصویری یه سر و گردن بالاتر از هر هوش مصنوعی هستن!
در ضمن، یادمون نره هوش مصنوعی یعنی یه سیستم کامپیوتری که میتونه مثل آدمها فکر کنه یا کارهایی انجام بده که قبلاً فقط آدما از پسش برمیومدن. و کمیک استریپ همون داستان مصوریه که تو چند تا قاب کوچیک، کلی حرف برای گفتن داره. این آزمایش هنوز ادامه داره و به ما نشون میده هنوز راه زیادی داریم تا AIها بتونن کامل جای آدما رو تو این جور کارهای خلاقانه بگیرن.
منبع: +