خب بیاین روراست باشیم، الان دیگه هوش مصنوعی (AI) همه جا هست، مخصوصاً تو دانشگاه و محیط‌های آموزشی. اما با این پیشرفت گجت‌ها و سایت‌هایی که می‌تونن کار آدم رو راحت کنند، طبیعتاً نگرانی‌ها هم زیاد شده، یکی‌ش هم اینه که آیا با هوش مصنوعی میشه تقلب کرد یا نه؟ تو این مقاله قراره با هم یه نگاه بندازیم به این موضوع و ببینیم دانشجوهای کارشناسی ارشد خودشون درموردش چی گفتن و چه پیشنهادهایی دارن.
اول از همه برای اطمینان پیدا کردن از جَو، یه تیم تحقیقاتی اومدن و یه مطالعه کیفی انجام دادن (یعنی رفتن دقیق و عمیق شدن تو صحبت‌ها و نوشته‌های دانشجوها، نه فقط آمار و ارقام خشک). مثلاً از ده تا مقاله تاملی (reflective essay یعنی مقاله‌هایی که دانشجوها از تجربه‌هاشون تو درس و آموزش می‌نویسن) استفاده کردن.
👀 تو این مقالات، دانشجوها به دو شکل اصلی تقلب با هوش مصنوعی اشاره کردن:
۱. سو استفاده از هوش مصنوعی واسه انجام تکالیف علمی. یعنی مثلاً به جای اینکه خودشون مقاله بنویسن یا پروژه انجام بدن، همه رو می‌سپارن دست AI تا براشون آماده کنه.
۲. استفاده ناصحیح از محتواهایی که هوش مصنوعی تولید می‌کنه. این یعنی مثلاً یه چت‌بات یا سایت هوشمند بهمون مطلبی داده، ما بدون تحقیق و تغییر مستقیماً همونو می‌دیم به استاد.
حالا چرا این جوری میشه؟ دانشجوها چندتا دلیل اصلی گفتن:
- فشار کاری زیاد: بعضی‌ها واقعاً با این حجم از کار و تکلیف دست و پنجه نرم می‌کنن و دنبال راه‌های سریع‌تر، حتی اگه درست نباشه، می‌گردن.
- ابهام اخلاقی: این یعنی بعضی وقت‌ها دقیق معلوم نیست چی تقلب حساب میشه و چی نه. مثلاً شاید نشه فهمید کی کمک گرفتن از هوش مصنوعی «تقلب» به حساب میاد. (اخلاقی بودن یعنی آیا کارمون از نظر درست و غلط بودن مشکلی داره یا نه)
- قابلیت‌های هوش مصنوعی: یعنی اینکه AI جدیداً خیلی کاربلد شده و راحت می‌تونه هر نوع متنی بسازه! همین خودش temptation یا وسوسه برای استفاده رو زیاد می‌کنه.
- شکاف تو مقررات دانشگاها: یعنی دانشگاه‌ها هنوز براش قوانین و سیاست‌های واضحی نذاشتن و بعضاً راهنمایی درستی وجود نداره.
ولی خب، همه فقط شکایت نکردن و کلی راهکار هم پیشنهاد دادن:
- قوانین و دستورالعمل‌های کاملاً شفاف و قابل فهم (مثلاً دقیق بگن چه جور استفاده‌ای مجازه و چی ممنوعه)
- طراحی بهتر نحوه ارزیابی و امتحانات؛ مثلاً اینجوری نباشه که بشه با یه ربات یا ابزار تقلب کرد.
- قوی‌تر کردن آموزش اخلاق دانشگاهی، مخصوصاً درباره استفاده از هوش مصنوعی.
در نهایت، نتایج تحقیق نشون داد که دانشجوها درباره تقلب با هوش مصنوعی فقط خود AI رو مقصر نمی‌دونن، بلکه میگن شرایط اجتماعی، تکنولوژیک و خود سیاست‌های دانشگاه هم دست به دست هم داد. یعنی شرایط و قوانین جامعه و دانشگاه، ابزارهای فناوری و حتی فرهنگ آموزش، همه روی رفتار دانشجوها تاثیر دارن.
پیشنهاد اصلی اینه که دانشگاه‌ها باید بیان سیاست‌ها و قوانینشون رو شفاف‌تر و صریح‌تر بیان کنن، و از فضای اخلاقی حمایت کنن که دانشجوها خودشون ترجیح بدن از هوش مصنوعی به صورت درست و مفید استفاده کنن، نه واسه تقلب.
پس خلاصه‌ش اینه: تقلب با هوش مصنوعی فقط مساله یه برنامه یا یه دانشجو نیست، ترکیب کلی شرایط و آدم‌ها و فرهنگ و تکنولوژیه که باید باهم حلش کنیم!
منبع: +
