خب بچهها، تو استان آلبرتای کانادا قراره یه تغییر حسابی واسه دیتا سنترهای بزرگ بیافته. از آخر سال ۲۰۲۶، یعنی دقیقاً از ۳۱ دسامبر، اگه یه دیتا سنتر بار مصرف برقش از ۷۵ مگاوات بالاتر باشه (که یعنی واقعاً غول باشه!)، باید ۲ درصد مالیات روی سختافزار کامپیوتریشون بدن.
حالا دیتا سنتر چیه؟ دیتا سنتر همون جاییه که کلی سرور و سیستم ذخیره سازی داده رو توش میذارن و همه اطلاعات اینترنت و… اونجا نگهداری میشه. اگه سری بهش بزنی، مثل غار علیبابا از تجهیزات و کابل و چراغ پره! دیتاسنترهای بزرگ کلی سیستم خفن دارن، از سرورهای پرسرعت تا کلی هارد SSD و جاهایی برای ذخیرهسازی ابری (یعنی ذخیرهسازی اطلاعات روی اینترنت، نه تو کامپیوتر خونگی).
ولی ماجرا اینه: موقع شروع کار این دیتاسنترها و تو سالای اول، هزینه تجهیزات سختافزاریشون خیلی سنگینه و حاشیه سودشون هم کمه. حالا فرض کن بیان یه ۲ درصد مالیات رو هرچی سختافزار داری هم بکشن… خب مسلماً حساب کتاب ساخت دیتاسنتر جدید یه کم ترسناکتر میشه، مخصوصاً وقتی رقیبها توی آمریکا و بقیه جاها سعی دارن دیتاسنترها رو به کشور خودشون بکشن و امتیاز میدن.
حالا البته آلبرتا گفته این مالیات قرار نیست همیشگی باشه. یعنی هر وقت دیتاسنتر سودآور شد و شروع کرد مالیات شرکتی دادن، اون موقع این مبلغ جبران میشه و بار اضافه نمیفته گردنشون. ولی خب فعلاً همین خودش کلی سروصدا کرده و معلوم نیست مدیرا قانع بشن موندن تو آلبرتا براشون به صرفهست یا نه.
یه نکته جالب دیگه: چرا اصلاً الان همه دارن دنبال ساخت دیتاسنتر توی آلبرتا میرن؟ به خاطر گاز طبیعی ارزونش! چون مصرف برق دیتاسنترها خیلی زیاده و انرژی ارزون حسابی حال میده. مثلاً تا الان بیشتر از ۲۴ تا پروژه مختلف واسه ساخت دیتاسنتر جدید به اپراتور سیستم برق آلبرتا معرفی شده که مصرف کلیشون بالای ۱۲ هزار مگاوات میشه!
با اینحال، با این مالیات جدید و سیاستهایی که اخیراً گذاشتن (مثلاً اوایل ۲۰۲۵ یه سقف روی پروژه های بزرگ گذاشتن و اجازه بیشتر از ۱۲۰۰ مگاوات مصرف تا ۲۰۲۸ رو نمیدن)، شرایط داره سختتر میشه. مثلاً برخی از جوامع بومی هم ناراضی بودن چون این محدودیتها جلوی سرمایهگذاری دیجیتالی خودشون رو گرفته.
در کل، حس میشه آلبرتا داره تلاش میکنه یه تعادل بسازه؛ یعنی هم از دیتاسنترهای بزرگ بیشتر پول بگیره برای بودجه خودش، هم نمیخواد همهشون رو فراری بده که برن استان دیگه یا حتی مهاجرت کنن آمریکا. چالش اصلی اینه: اگه هزینه بالا بره، شاید انرژی ارزونش هم دیگه اونقدری جذاب نباشه و سرمایهدارها قید پروژههای جدید رو بزنن.
آخر داستان، جو تنظیم قوانین (Regulatory environment یعنی همون جو و مجموعه مقرراتی که دولت واسه مدیریت بازار و شرکتها ایجاد میکنه) توی آلبرتا داره سفت و سختتر میشه. و این یعنی دیتاسنترهای بزرگ باید حسابی مراقب باشن که برنامههاشون برای آینده به مشکل نخوره و شاید به فکر جابجایی هم بیافتن!
اگه دوست داری درباره انتخاب دیتاسنتر یا ماجراهای هک و جرمهای دیجیتالی هم بدونی، حتماً بخشهای پیشنهادی انتهای مقاله رو نگاه کن؛ کلی مطلب جذاب داره!
منبع: +