تجربه کارآموزا با آموزش واقعیت افزوده: داستان جالب پلتفرم SELFEX!

خب، بیا با هم یه موضوع خفن رو باز کنیم! تا حالا شده فکر کنی آموزشای صنعتی و کارگاهی چقدر می‌تونن خسته‌کننده یا حتی ناکارآمد باشن؟ معمولاً روشای سنتیِ آموزش توی کارخونه‌ها خیلی وقتا نمی‌تونن اون فوتِ‌کوزه‌گری‌هایی که کارمندا و اوپراتورای باتجربه دارن رو به بچه‌های جدید یاد بدن. یعنی دانشِ پنهانی که فقط تو دل کار بدست میاد، خیلی راحت از دست میره یا اصلاً منتقل نمیشه.

اینجاهاست که یه پلتفرم به اسم SELFEX وارد میشه و داستان رو متفاوت میکنه! این SELFEX چی کار میکنه؟ برپایه واقعیت افزوده (Augmented Reality یا همون AR) ساخته شده؛ AR یعنی تکنولوژی‌ای که میاد اطلاعات مجازی رو لایه‌لایه میذاره رو دنیای واقعی مثلاً با هدست‌های مخصوص. اینجوری انگار توی دنیای واقعی، کلی چیز مجازی هم داری می‌بینی، خیلی باحاله!

تو این تحقیق، اومدن بررسی کنن که اگه اوپراتورای تازه‌کار بیان از آموزش با SELFEX استفاده کنن چه اتفاقایی می‌افته. چجوری؟ کارکرد فنی AR رو زیر ذره‌بین بردن، مزایا و محدودیتهاشو بررسی کردن و حتی رفتن سراغ تست عملی داخل یه محیط واقعی صنعتی! یعنی فقط حرف نبوده؛ همه چی رو دو دستی امتحان کردن.

کل این تحقیق با شرکت ۱۷ نفر بود. نصفشون با صفحه‌نمایش عادی آموزش دیدن و نصف دیگه با هدست واقعیت افزوده. حالا چیا رو سنجیدن؟ از حس رضایت بچه‌ها بگیر تا اینکه آموزش براشون چقدر راحت و جذاب بوده، همچنین اینکه چقدر به نظرشون به دردبخور اومده و حتی میزان غرق شدن تو آموزش (Flow State). فلُو استِیت یعنی وقتی انقدر درگیر کاری میشی که زمان و اطرافتو یادت میره!

نتیجه چی شد؟ AR مخصوصاً برای تازه‌کارا واقعاً جواب داده. بچه‌هایی که با هدست کار کرده بودن، بیشتر جذب آموزش شدن، راحت‌تر یاد گرفتن و حتی احساسشون این بوده که مسیر یادگیری براشون آسون‌تر شده. جالب اینکه از نظر نتیجه نهایی آموزش، خیلی فرقی بین گروه‌هایی که با صفحه‌نمایش یاد گرفتن و اونایی که با AR کار کردن نبود. یعنی هنوز از نظر آماری برتری قاطع دیده نشد.

اما از یه طرف، کسایی که حس رضایت بالا و تجربه flow داشتن، معمولاً یادگیری آسون‌تری رو هم گزارش کردن. این یعنی طراحی ساده و خوش‌دست پلتفرم واقعاً روی یادگیری اثر مثبت می‌ذاره. خلاصه این رابطه رو پیدا کردن که “هرچی سیستمت راحت‌تر و جذاب‌تر باشه، یادگیری هم بهتر پیش می‌ره!”

البته بی‌دردسر هم نبود. کلی چالش فنی سر راه بود؛ مثلاً پایداری سیستم و عادت‌کردن اوپراتورها به همچین ابزار تازه‌ای (User Adoption یعنی اینکه کاربرا چقدر راحت می‌تونن یه تکنولوژی جدید رو قبول کنن و استفاده کنن). این چیزها باعث شده که شاید هنوز همه عاشق AR نشن، ولی امیدواری خیلی زیاده.

جمع‌بندی: AR یا واقعیت افزوده، یه ابزار خیلی هیجان‌انگیزه برای آموزش‌های صنعتی؛ هم برای کسایی که تازه واردن و هم شاید بعداً برای ارتقا دادن مهارت بچه‌هایی که مدت‌هاست کار می‌کنن. محقق‌ها البته پیشنهاد دادن که باید مطالعات طولانی‌تر هم انجام شه تا ببینیم واقعاً تو بلندمدت چه تاثیری روی کار، موندگاری آموخته‌ها و حتی هزینه آموزش داره و چجوری میشه اونو برای انواع آدم‌ها، حتی اونی که خیلی با تکنولوژی راحت نیست، بهتر کرد.

منبع: +