خب رفقا، بذارین یه داستان جالب از سلامت و تکنولوژی براتون تعریف کنم! تو خیلی از کشورهای در حال توسعه (مثل نیجریه)، مردم هنوزم برای دسترسی به خدمات درمانی دستشون تنگه و این قضیه خودش یه مانع گنده برای رسیدن به هدف سوم توسعه پایدار سازمان ملل حساب میشه؛ که اون هدف، درباره سلامتی و تندرستی واسه همه آدم‌هاست.
حالا راه‌حل چیه؟ یکی از جواب‌ها همین پزشکی از راه دور یا “تله‌مدیسین” هست. یعنی اینکه بدون اینکه بری مطب دکتر، می‌تونی از طریق موبایل یا اینترنت با پزشک حرف بزنی، مشاوره بگیری یا حتی درمان شی! هم آسون‌تره و هم به خیلی از مناطق محروم کمک میکنه. ولی خب، واقعیتش اینه که این روش همه‌جا مثل هم جواب نداده و مخصوصاً تو نیجریه یکم زیاد چالش داشته. یه تیم محقق خوش‌ذوق از نیجریه، اومدن و همه تحقیقاتی که درباره پزشکی از راه دور اونجا شده رو بررسی کردن تا بفهمن دقیقاً چی کار این ماجرا رو سخت یا آسون کرده.
اونا توی PROSPERO (یه سامانه جهانی واسه ثبت تحقیق سیستماتیک، تا همه بدونن کی چی تحقیق کرده!) ثبت‌نام کردن و توی بانک اطلاعاتی‌های معروف پزشکی مثلاً PubMed و Scopus گشتن و از بین ۳۸۴ مقاله، ۲۹تاشو که به‌دردبخور بودن و تکراری هم نبودن رو آوردن تو تحقیقشون.
حالا بیاین ببینیم چی فهمیدن! مهم‌ترین چیزایی که جلوی پیشرفت پزشکی از راه دور رو توی نیجریه می‌گیرن، مربوط به مشکلات فنی و سازمانی هست. مثلاً:
۱. قطعی برق: خب آره، وقتی برق مدام قطع باشه، طبیعیه نتونی با دکترت تماس ویدیویی داشته باشی!
۲. اینترنت ضعیف: این یکی دیگه هممون باهاش آشناییم. سرعت پایین و قطعی ارتباط می‌تونه کل کار رو بخوابونه.
۳. کمبود متخصص و آدمی که سررشته داشته باشه: یعنی خیلی از کادر درمانی، بلد نیستن با سیستم‌های تله‌مدیسین کار کنن. مخصوصاً کارهای فنی رو.
از اون طرف، مشکلات سازمانی (institutional barriers، یعنی مسایلی که ربط به قوانین، سازمان‌ها و سیاست‌ها دارن) هم زیادی گزارش شده. مثلاً:
- نبود قوانین واضح و درست برای تله‌مدیسین
- سیاست‌های مدیریتی ضعیف در مراکز درمانی که باعث میشه پزشکی از راه دور به خوبی راه نیفته
ولی حالا بذار از نقاط مثبت بگم! چیزهایی هستند که می‌تونن کوه رو هم جابه‌جا کنن اگر درست ازشون استفاده شه:
۱. آموزش و یاد دادن رسمی تله‌مدیسین به دکترها و پرستارا: یعنی هرچی آموزش بیشتری بدن و کارمندان یاد بگیرن چطوری با این فناوری ها کار کنن، سیستم بهتر و سریع‌تر جلو میره.
۲. استفاده از شبکه‌های آموزشی ساده و تکنولوژی‌های ابتدایی: یعنی لازم نیست همیشه خیلی پیشرفته فکر کنیم. حتی با ابزار ساده‌ای که همه دسترسی دارن (مثلاً پیام‌رسان‌ها یا شبکه‌های آموزشی کم‌هزینه)، میشه کلی مشکل رو حل کرد.
۳. دسترسی بهتر به اینترنت: اونایی که تو مناطقی زندگی می‌کنن که اینترنت بهتری دارن، خیلی راحت‌تر می‌تونن از پزشکی از راه دور استفاده کنن.
در کل، چی از این تحقیق دستمون اومد؟ اینکه بیشتر مشکل سر چیزهای فنی‌‌ـه، یعنی برق و اینترنت و نیروی انسانی کاربلد. ولی اگر آموزش و یادگیری جدی‌تر گرفته بشه و دکترها و پرستارا امکان آموزش ببینن و تجهیزات هم ساده باشه، خیلی از این موانع حل میشن.
پس خلاصه کلام: تله‌مدیسین یه ابزار عالیه واسه بهتر کردن شرایط سلامت مردم نیجریه، اما اگه قراره جدی بگیرنش باید از آموزش، اینترنت بهتر و ابزار ساده استفاده کنن و قانون‌گذاری ها رو هم تقویت کنن. مرسی از اینکه تا آخر با من اومدین! 😊
منبع: +
