حتماً تا حالا اسم NLP یا همون “پردازش زبان طبیعی” رو شنیدی؛ یعنی اینکه کامپیوتر بتونه با متنهای ما آدما کار کنه، بفهمه چی نوشتیم و حتی معنى اون رو بکشه بیرون. یه مثالش همین دیتاهایی هست که تو پروندههای پزشکی الکترونیک (EHR) ذخیره میشه. خیلی از این دادهها پراکنده و نامنظمن و خلاصه آدمها نمیتونن به راحتی همه رو دستی استخراج کنن.
حالا فرض کن یه ابزار مثل Amazon Comprehend Medical (یا همون ACM) اومده که میتونه این متنهای بههمریخته رو با هوش مصنوعی آنالیز کنه و اطلاعات مهم رو راحت برات بیرون بیاره. تازه خوبی ACM اینه که لازم نیست متخصص خفن NLP باشی تا ازش استفاده کنی؛ یعنی کسایی که با کد نویسی خیلی آشنایی ندارن هم میتونن باهاش کار کنن.
یه گروه تحقیقاتی اومدن تو یکی از بیمارستانهای دانشگاهی آمریکا این ابزار رو بررسی کردن تا بفهمن چه مشکلات و چالشهایی سر راه استفادهش هست. اونا کلی ایمیل و نامهنگاری بین خودشون و کارشناسهای مختلف بیمارستان رو بررسی کردن و با یه مدل مرسوم به اسم CFIR که مخصوص ارزیابی پیادهسازی تکنولوژیهای تحقیقاتی هست (CFIR یعنی چارچوب یکپارچهشده برای پژوهش در مورد پیادهسازی)، این موانع و فرصتها رو لیست کردن.
چیزایی که کشف کردن جالب بود:
- اول اینکه معمولاً آدمهای غیرمنتظره و غیرسنتی وارد پروسه تأیید این تکنولوژی شدن. یعنی فقط پزشکها تصمیم نمیگیرن؛ آدما و تیمهایی مثل بخش آیتی، کارشناس حفاظت از دادهها، بخش حقوقی و حتی آدمهای اداری تصمیمگیر هستن. به همین دلیل پروسه تأیید طولانیتر شد.
- دوم اینکه بعضی چیزا که فکر میکردن باعث راحتی کار میشه، در عمل محدودیت داشتن. مثلاً فکر میکردن ACM چون سادهسازی شده و نیاز به تخصص زیاد نداره، پس سریع میشه استفادهش کرد؛ ولی دیدن به دلیل دغدغههای امنیتی و سیاستهای داخلی بیمارستان، این سادگی اونقدرها هم کمک نمیکنه.
- مهمتر اینکه تو این محیطهای دانشگاهی و پزشکی، همیشه پروتکلهای حفاظتی و ایمنی خیلی جدی گرفته میشه (پروتکل یعنی قوانین و مقررات محافظتی) و این باعث میشه سرعت وارد کردن تکنولوژیهای جدید خیلی کمتر بشه. خلاصه هی باید مطمئن بشن همهچی امنه و دادههای بیمارا محافظت میشه.
جالب اینجاست که این تجربه نشون داد که اگه یه تیم تحقیقاتی یا هر کسی بخواد همچین ابزارهایی رو وارد کار بیمارستان و درمان بکنه، باید از همون اول همهی این چالشها و آدمهای موثر رو بشناسه و باهاشون هماهنگ شه. فقط نباید رو جذابیت نوآوری تمرکز کنن؛ باید بدونن چه موانعی قراره وسط راه سبز بشه و چطور باهاشون کنار بیان.
خلاصه اگر تکنولوژی جدید مثل ACM رو میخواین تو فضای پزشکی استفاده کنین، باید همیشه به تعادل بین خلاقیت و رعایت امنیت و قوانین فکر کنین. این مطالعه میتونه برای هر کی که دنبال ورود ابزارهای تازه به این حوزهست، واقعاً راهگشا باشه!
منبع: +