دیگه واقعاً نمیشه منکر کرد که هوش مصنوعی (یعنی همون AI که به کامپیوترها یاد میده مثل آدم فکر کنن و حتی کارهای پیچیده انجام بدن) داره همه چی رو تغییر میده. الان تو هر صنعتی نگاه بندازی، همه دارن سعی می‌کنن هوش مصنوعی رو بکنن جزئی از کار و زندگی‌شون.
مثلاً تو حوزه سلامت و داروسازی، هوش مصنوعی و یادگیری ماشین (Machine Learning یعنی الگوریتم‌هایی که با داده زیاد خودشون یاد می‌گیرن و بهتر میشن) باعث شدن که تشخیص بیماری‌ها دقیق‌تر بشه، و حتی زمان کشف داروهای جدید تقریباً نصف شده! یعنی یه فرآیندی که قبلاً شاید سال‌ها طول می‌کشید، الان با هوش مصنوعی می‌تونن خیلی سریع‌تر انجامش بدن. تازه، دارن وارد دنیای داروها و درمان‌های شخصی‌سازی شده میشن که برای هر فرد جداگانه، بهترین درمان رو پیشنهاد بده.
توی صنایع زنجیره تأمین (Supply Chain یعنی همون ترتیب و روند رسیدن کالاها از تولید به دست ما) و لجستیک (حمل و نقل و مدیریت کالاها)، مدل‌های هوش مصنوعی از اختلالات احتمالی جلوگیری می‌کنن یا حداقل اثرشو کم می‌کنن. این یعنی شرکت‌ها راحت‌تر می‌تونن تصمیمات مهم رو بگیرن و در زمان بی‌ثباتی‌های اقتصادی و سیاسی، تاب‌آوری‌شون رو افزایش بدن.
اصلاً جالبه بدونین که استفاده از هوش مصنوعی تو تحقیقات و توسعه (R&D یعنی همون بخش‌هایی که همیشه دنبال ایده‌های جدید و محصولات بهتر هستن) می‌تونه زمان ورود محصولات به بازار رو تا ۵۰٪ کمتر کنه و هزینه‌ها رو هم تو صنایع خودرو و هوافضا تا حدود ۳۰٪ پایین بیاره! خودتون حساب کنین چه صرفه‌جویی بزرگی میشه.
حالا چرا این قدر بحث استفاده جدی از هوش مصنوعی داغ شده؟ طبق یه بررسی، ۹۸٪ شرکت‌ها تو سال گذشته گفتن فشار زیادی روشون حس می‌کنن که سریع‌تر برن سمت هوش مصنوعی. جالبه که ۸۵٪ شون فکر می‌کنن حداکثر ۱۸ ماه وقت دارن تا یه استراتژی هوش مصنوعی درست و حسابی اجرا کنن وگرنه قافیه رو به رقبا می‌بازن!
البته درست هم هست؛ چون اگه یکی بخواد صبر کنه و ببینه چی میشه، خیلی زود عقب می‌مونه. همون طور که رئیس محصول شرکت Cisco گفته: «من نمی‌ترسم هوش مصنوعی بیاد جای من رو بگیره، اما از کسی که بهتر از من از هوش مصنوعی استفاده می‌کنه خیلی می‌ترسم!» یعنی رقبا با کمک هوش مصنوعی می‌تونن راحت جای شرکت یا حتی شغل آدم رو بگیرن.
ولی خب عجله هم کافی نیست؛ چون الان فقط ۱۳٪ شرکت‌ها تو دنیا واقعاً آماده‌ن که حسابی از قدرت هوش مصنوعی استفاده کنن. بیشترشون هنوز زیرساخت فناوری اطلاعات (IT Infrastructure یعنی تمام سخت‌افزار و نرم‌افزاری که کارهای دیجیتال شرکت رو راه میندازه) درست حسابی ندارن. دو سوم شرکت‌ها میگن نهایتاً زیرساخت‌شون فقط در حد معمولیه و برای پذیرش و رشد هوش مصنوعی کافی نیست.
برای اینکه واقعاً بتونی از هوش مصنوعی استفاده کنی، باید کلی چیز رو جور کنی: قدرت پردازشی کافی (یعنی سرورها و رایانه‌هایی که بتونن مدل‌های پیچیده رو اجرا کنن)، شبکه داخلی سریع و مطمئن، امنیت سایبری قوی برای مقابله با حملات عجیب و غریب جدید، و چیزی به اسم Observability (این یعنی همه چی رو بتونی دائم رصد و وضعیتش رو تحلیل کنی تا بفهمی اگه یه جای سیستم یا داده‌ها مشکل پیدا کرد فوراً خبردار شی). تازه همه اینا نیازمند داده‌های باکیفیت و درست و حسابیه، چون خروجی مدل‌های هوش مصنوعی واقعاً به داده‌های ورودی‌ش بستگی داره.
یه نکته مهم دیگه اینه که باید فرهنگ سازمانی رو هم آماده کرد و نیروی انسانی رو آموزش داد. یعنی صرف خریدن تجهیزات کافی نیست و باید کارمندا یاد بگیرن چطور با هوش مصنوعی کار کنن و برای تغییر آماده باشن.
در کل، هر شرکتی که دنبال موندن تو بازار و پیشرفت واقعیه، باید از همین الان جدی به هوش مصنوعی فکر کنه. البته گرچه خیلی‌ها شتاب‌زده دارن می‌رن جلو، اما فقط اونایی واقعا موفق میشن که برای آماده‌کردن زیرساخت و آموزش تیمشون هم وقت بذارن.
پ.ن: اگه دوست دارین بیشتر بدونین، یه گزارش کامل هم تو سایت MIT Technology Review هست که می‌تونین دانلود کنین و با جزئیات بیشتر آشنا بشین.
منبع: +
