تو این روزها که همهچی از خونه خریدن گرفته تا دهنبهدهن پیچیدن شایعهها تو شبکههای اجتماعی اتفاق میافته، سیاستمدارها هم نشستن پای تیکتاک و بقیه اپهای ویدیویی تا رأی جمع کنن و مردم رو با خودشون همراه کنن. تیکتاک (TikTok)، همون اپی که هر ویدیوش نهایتاً چند ثانیه بیشتر نیست و براساس الگوریتمش بهت هرچی دوست داری نشون میده، یه فضای جدید برای تبلیغات سیاسی شده! حالا بیاین ببینیم تو شش ماه آخر قبل از انتخابات ۲۰۲۴ آمریکا، ستادهای انتخاباتی چطور دارن از تیکتاک استفاده میکنن.
اینجا دوتا نظریه مهم توی علوم سیاسی مطرحه که بد نیست خیلی ساده توضیحشون رو بدونی:
۱. مدل ابرازی یا همون هویتی (Expressive Model): یعنی رأیدهندهها بیشتر به خاطر “هویت گروهی” و عضویتشون تو یه جمع خاص طرف یک سیاستمدار میرن. مثلاً حس میکنن طرفدار یک حزب یا گروه هستن و سیاستمدارها هم با تأکید روی همین موضوع، سعی میکنن دل اون افراد رو به دست بیارن.
۲. مدل ابزارمحور یا همون موضوع-محور (Instrumental Model): این یکی میگه مردم به همچین چیزایی نگاه نمیکنن، فقط میبینن سیاستمدار چه مسائلی براش مهمه و آیا از چیزهایی که براشون ارزش داره دفاع میکنه یا نه. پس دنبال کسی میرن که دغدغههاشون رو پیگیری میکنه.
حالا تو این تحقیق اومدن دوتا منبع اطلاعاتی رو کنار هم گذاشتن: یکی پستهای ستاد کامیلا هریس و دونالد ترامپ در تیکتاک (از تیر تا آبان ۱۴۰۳)، یکی هم دو تا موج نظرسنجی تو سال ۲۰۲۲ از حدود ۱۰۰۰ نفر.
جالب اینجاست که توی این پستها، ترامپ خیلی وقتها هریس رو به باد انتقاد گرفته (یعنی حمله کرده! خب، “حمله سیاسی” که دیگه بر کسی پوشیده نیست؛ معمولاً برای جلب توجه یا کوبیدن رقباست)، و بیشتر سعی کرده روی موضوعاتی مانور بده که برای جمهوریخواهها مهمه. هریس برعکس، بیشتر دنبال نشون دادن هویت دموکراتها و ارزشهایی رفته که مورد علاقه اون طرفداراست.
با این حال، وقتی دقیق نگاه کردن دیدن که:
- هر دو طرف، بیشتر از اینکه درباره موضوعات مهم صحبت کنن، روی “هویت” تأکید کردن. یعنی ۳۴ درصد از کل پستها درباره هویت و گروهبندی بود، اما فقط حدود ۲۵ درصد پستها درباره مسائل و موضوعات (issues) مهم بود.
- تازه جالبتر اینکه بیش از نصف پستها (۵۵ درصد) اصلاً نه به هویت اشاره داشتن و نه به موضوع خاصی! یعنی صرفاً حرفای کلی یا ترند ویدیوهای تفریحی یا هر چیز دیگهای که لزوماً سیاسی نبود.
در مجموع، این تحقیق نشون میده که سیاستمدارها دارن از قدرت شبکههای اجتماعی مخصوصاً تیکتاک استفاده میکنن، تا هم طرفدارای گروه خودشون رو دور خودشون جمع کنن (با تأکید بر هویت)، هم برای مسائل مهم تبلیغ کنن (ولی کمتر). همچنین ناگفته نمونه که حمله به رقیب هم همچنان یه استراتژی پررنگ تو این فضاست.
پس اگه دیدی دمِ انتخابات پُستهای سیاسی تو تیکتاک زیاد شدن و بیشترشون درباره اینکه “ما کی هستیم” و “با اونا فرق داریم” صحبت میکنن، بدون اینا پشتش یه عالمه فکر و استراتژی خوابیده!
(توضیحهای لازم: اگر جایی خونیدی “هویت” یعنی ویژگیهایی مثل عضویت تو یه حزب یا گروه اجتماعی. “موضوعات” هم یعنی همون سیاستها، قوانین یا شعارهایی که نامزدها روش تأکید دارن. و بالاخره، تیکتاک هم همون اپلیکیشن پُر سر و صدای ویدیوهای کوتاه!)
منبع: +