بذار همین اول کار یه چیزی رو بگم: اون روزای بچگی که با مامانت یا آدمای نزدیکت می‌گذروندی، بیشتر از چیزی که فکرش رو بکنی رو زندگی بزرگسالی‌ت تاثیر میذاره! یه تحقیق حسابی بزرگ و طولانی‌مدت (یعنی چندین سال آدم‌ها رو دنبال کردن و بررسی کردن) اومده نشون داده که کیفیت رابطه بچگی با مامان و حتی دوستای نزدیک، رو اعتماد و سبک رابطه‌هات موقعی که بزرگ می‌شی حسابی اثر داره.
تو این تحقیق، یکی از نکته‌های جالبش این بود که اونایی که تو بچگی حس نزدیکی بیشتری با مادرشون داشتن و خیلی باهاشون دعوا و اختلاف نداشتن، وقتی بزرگ شدن توی رابطه با بقیه آدما—چه مامان و باباشون، چه بهترین دوست‌هاشون یا حتی رابطه عاشقانه—خیلی احساس امنیت و آرامش بیشتری داشتن. یه جورایی اگه تو بچگی با مامانت رفیق بودی، احتمالاً تو بزرگسالی هم با بقیه راحت‌تر کنار میای. خیلی‌ها داشتن می‌گفتن “یعنی واقعاً اینقدر مهم بود؟” که کیلی دوگان—استاد دانشگاه میسوری و سرپرست تیم تحقیق—میگه: آره! چون مامان اولین کسیه که باید همیشه کنارت باشه و رو همین حساب تاثیرش خیلی موندگاره.
حالا این ایده که اولین رابطه‌ها تو زندگی (مثلاً با مامان یا بابا)، خیلی روی شخصیتمون اثر میذاره، از زمان زیگموند فروید (همون روانشناس معروف اتریشی که کلی مفهوم خفن معرفی کرد) حسابی توی دنیای روانشناسی معروف شد. بعدش یه روانپزشک بریتانیایی به اسم جان بولبی اومد با الهام از فروید، نظریه‌ای به اسم “نظریه دلبستگی” ساخت. این نظریه میگه آدما مدل‌های مختلفی دارن برای نزدیک‌شدن به بقیه: بعضیا راحت به یکی تکیه می‌کنن و بهش اعتماد دارن، بعضیا اما این حس امنیت رو ندارن و همیشه یه کم استرس دارن. (یعنی اون تیکه‌هایی که بعضیا همیشه درباره دوست‌دختر یا دوست‌پسرشون نگرانن، همون سبک دلبستگی‌شونه!)
کریس فرِیلی، یکی از نویسنده‌های همین تحقیق، میگه بعضیا راحت با آدما صمیمی می‌شن و اصلاً مشکلی با تکیه کردن بهشون ندارن، ولی یه عده نمی‌تونن اینقدر راحت اعتماد کنن چون تو بچگی این حس امنیت رو نگرفتن.
تحقیقی که انجام شده، داده‌هاش خیلی خاصه چون سال‌ها آدما رو پیگیری کرده و با آنالیز پیشرفته تونسته نشون بده که تجربه‌های اجتماعی و صمیمی بچگی، چقدر روی شخصیت و رابطه‌های آدم تو بزرگسالی تاثیر میذاره. فیلیپ شیور، یکی از استادای قدیمی دانشگاه کالیفرنیا اینو میگه و کلی از ارزش این داده‌ها تعریف می‌کنه.
پس اگه هنوز به این فکر می‌کنی که چرا تو رابطه‌هات یا اعتماد به بقیه یه جور خاصی عمل می‌کنی، یه وقتا برگرد و نگاه کن تو دوران بچگی‌ت با مامان و نزدیکا چطور بودی. شاید ماجرای مهم‌تر از چیزی باشه که فکرش رو می‌کنی!
ضمناً، سبک دلبستگی (Attachment style) یعنی همون الگو یا روش‌هایی که یه آدم، به بقیه اعتماد می‌کنه یا دلبستگی نشون می‌ده. این سبک تو بچگی شکل می‌گیره و تا بزرگسالی ادامه پیدا می‌کنه! پس حسابی مراقب رابطه‌هاتون از کوچیکی باشین 😉
منبع: +
