یه خبر فوق‌العاده جالب از چین اومده که دنیای انرژی رو کلی هیجان‌زده کرده! چین اولین توربین‌گازی سنگین ساخت خودش رو با قدرت ۱۱۰ مگاوات (یعنی Taihang 110 یا به اسم دیگه، AGT-110) ساخته و رسماً وارد بازار کرده. این یعنی دیگه چین برای همچین تجهیزاتی نیاز به واردات نداره و خودش می‌تونه سهم بزرگی از بازار توربین‌های بزرگ رو داشته باشه.
خب، توربین‌گازی چیه اصلاً؟ ببین، توربین‌گازی یه جور موتور احتراق داخلیه که انرژی شیمیایی سوخت رو تبدیل می‌کنه به انرژی مکانیکی. توش هوا رو می‌گیرن، حسابی فشرده‌اش می‌کنن، بهش سوخت مثل گاز یا نفت اضافه می‌کنن، آتیشش می‌زنن و گاز داغی که درست می‌شه، پره‌های توربین رو می‌چرخونه. این انرژی چرخشی می‌تونه برق تولید کنه یا حتی موتور هواپیما رو بچرخونه! خلاصه، یه چیز حسابی مهم تو صنعت انرژی و حمل‌ونقله.
این مدل جدید چینی ۱۱۰ مگاواتی، برتری‌های زیادی داره: فوق‌العاده سریع روشن می‌شه، مصرفش بهینه‌ست (یعنی بازده حرارتی ترکیبی خیلی بالایی داره) و نگهداریش هم نسبت به مدل‌های هم‌رده آسون‌تره. جالب اینجاست که می‌تونه با انواع سوخت‌ها کار کنه؛ از نفت و گاز طبیعی گرفته تا گازهایی با ارزش حرارتی متوسط یا پایین.
توربین Taihang 110 مناسب کارهای مختلفیه؛ مثلاً نیروگاه‌هایی که برق و گرما رو با هم تأمین می‌کنن (یعنی Combined Heat and Power یا CHP، نیروگاهی که هم برق می‌ده هم گرماش رو برای مصرف شهری یا صنعتی استفاده می‌کنن)، یا نیروگاه‌هایی که با گاز طبیعی و در مواقع اوج مصرف وارد مدار می‌شن و حتی نیروگاه‌های سیکل ترکیبی (Combined Cycle یعنی همزمان از گاز و بخار برای گرفتن بیشترین بازدهی برق استفاده می‌کنن).
اینو داشته باش! این توربین سالی بیشتر از یک میلیون تُن انتشار کربن رو نسبت به نیروگاه‌های حرارتی معمولی با همین ظرفیت کم می‌کنه. تو حالت سیکل ترکیبی می‌تونه ۱۵۰ هزار کیلووات‌ساعت برق در هر ساعت تولید کنه. این یعنی برق روزانه برای ۱۰ تا ۱۵ هزار خونه رو فقط یه دستگاه تأمین می‌کنه! حتی می‌تونه با برق تولیدی از باد، خورشید و نیروگاه‌های برق‌آبی شبکه سراسری کشور هم ترکیب بشه و انعطاف بیشتری به سیستم بده.
فقط کشورای محدودی تو دنیا هستن که می‌تونن خودشون به صورت مستقل همچین توربین‌های سنگینی بسازن. این موضوع (که بهش می‌گن Core Equipment، یعنی تجهیزات کلیدی و استراتژیک هر کشور) نشون‌دهنده اینه که چقدر سطح صنعت و تکنولوژی چین رشد کرده. واسه این پروژه، متخصص‌های زیادی از صنایع هوافضا، ماشین‌آلات و نفت دور هم جمع شدن و کلی تجربه و علم به‌دست آوردن. تازه تا الان ۱۰۲ تا پتنت (اختراع ثبت‌شده) هم از دل همین پروژه بیرون اومده! کلی هم پیشرفت داشتن تو موارد مهمی مثل طراحی پیشرفته توربین‌ها، متریال‌هایی که دوام بالاتری دارن و تکنولوژی تولید و تست دستگاه‌های سنگین.
کلی هم پلتفرم تحقیق و توسعه و تولید تو چین راه افتاده که حق مالکیت فکریش برای خودشونه. این یعنی از این به بعد چین می‌تونه تکنولوژی‌های جدیدتر و بهتر رو خودش طراحی کنه بدون اینکه از خارج وابسته باشه.
حالا بخش جالب‌تر: شرکت AECC (که سازنده این توربینه) گفته دارن روی تحقیق و توسعه توربین‌های گازی کار می‌کنن که با سوخت هیدروژن هم کار کنن. این حرکت واسه آینده خیلی مهمه؛ چون هیدروژن به عنوان سوخت پاک شناخته می‌شه و اگه بتونن توربین رو با هیدروژن سازگار کنن، تولید برق تقریباً بدون آلایندگی می‌شه. البته هنوز دقیق نگفتن کی این مدل‌ها آماده می‌شن، ولی بخش زیادی از چالش‌ها مثل مخلوط کردن سریع هوا-هیدروژن و کنترل پایدار و کم آلاینده‌ی شعله رو حل کردن!
در کل، معرفی این توربین یعنی چین هم پای کشورهای پیشرفته وارد بازی بزرگ و کلیدی نیروگاه‌های مدرن و پاک‌تر شده. AGT-110 می‌تونه بازار داخلی برق چین رو متحول کنه و یه قدم بزرگ واسه کاهش آلاینده‌ها و استفاده بهتر از منابع انرژی‌های تجدیدپذیر (یعنی باد، خورشید و آب) باشه. ایران هم اگه بتونه سراغ همچین فناوری‌هایی بره، قطعاً تو آینده تامین برق پاک و پایدار موفق‌تر می‌شه!
منبع: +
