خب بذارین خیلی خودمونی براتون توضیح بدم که چی شده. چین یه جنگنده جدید آورده به صحنه به اسم J-35 که مخصوص ناوهای هواپیمابره — یعنی همون هواپیماهایی که می‌تونن از روی ناو ارتشی بلند شن یا فرود بیان. حالا خبرای داغ اینه که چینیا گفتن این جت یه تکنولوژی مخفی‌کاری (استیلت یا Stealth) داره که ردش روی رادار حتی از کف دست آدمم کوچیک‌تره!
رد راداری یا همون Radar Cross Section (RCS) یعنی وقتی که یه جسم توسط رادار دیده میشه، چه قدر نقطه‌ای به نظر میاد. مثلاً یه جت معمولی مثل یه ماشین بزرگ نشون داده میشه، ولی این J-35 رو گفتن انقدر کوچیک نشون میده که انگار فقط یه گنجشک (سپرُ) رو رادار دیده! این یعنی وقتی داره به هدف نزدیک میشه، حتی رادارهای حرفه‌ای هم تا لحظه آخر نمی‌فهمن چیزی داره نزدیک میشه — خودتون حساب کنین چه برتری توی جنگ و درگیری میده بهش.
این قضیه رو تلویزیون مرکزی چین (CCTV) خیلی پررنگ گزارش کرد و تاکید کردن که چین با این کار داره خودش رو توی صف اول سازنده‌های جت‌های مخفی‌کار دنیا قرار میده. جالبه بدونین این J-35 نسخه به‌روزشده جت J-35A هست، که برای پرواز از روی ناو بازطراحی شده. تازه، همین چند وقت پیش اولین تست‌های بلند شدن و فرود اومدنش رو روی ناو هواپیمابر جدید چین به اسم فوجیان انجام داده. فوجیان اولین ناو چینیه که تکنولوژی کاتاپولت الکترومغناطیسی داره — یعنی اون مکانیزمی که هواپیما رو با شتاب زیاد از ناو پرت می‌کنه بالا.
توی این تست‌ها، جنگنده‌ی سنگین J-15T و هواپیمای هشدار زودهنگام KJ-600 هم بودن. این KJ-600 یه جور هواپیمای شناسایی و هشداردهنده است که می‌تونه زودتر از بقیه نزدیک شدن دشمن رو بفهمه و به بقیه خبر بده.
وزن J-35 هم خودش داستانیه؛ گفته شده نزدیک ۳۰ تُن میشه که برای یه جت سایز متوسط تقریباً به سنگینی یه جت جنگی سنگین حساب میشه! دو تا موتور متوسط هم داره که کلاً ساخت خود چینی‌هاست.
نکته جالب دیگه اینه که دلیل این وزن بالا اینه که وقتی با این تکنولوژی پرتاب از ناو ترکیبش می‌کنی، می‌تونه کامل پر از سوخت و تسلیحات بشه و بدون هیچ کم و کسر راه بیفته. این یعنی می‌تونه برد و قدرت خیلی بیشتری نسبت به مدل‌های قبلی داشته باشه و خیلی بیشتر توی هوا بمونه.
حالا اینم بدونین که J-35 اولین جنگنده‌ی مخفی‌کار مخصوص ناوهای چین حساب میشه. مدل هوایی همین جت، یعنی J-35A، اولین بار پارسال توی نمایشگاه هوایی چین معرفی شد و گفتن که این سری چند مدل مختلف برای شاخه‌های مختلف ارتش داره.
طراحی این پرنده هم داستان خودش رو داره! طراح اصلی این پروژه، آقای وانگ یونگ‌چینگ که توی موسسه طراحی شنیانگ (همون شرکت بزرگ هوانوردی چین)، گفته که ما اساس پروژه رو ماژولار بستیم. یعنی کلی از قطعات و تکنولوژی‌هاش، مثلاً سنسورها، تجهیزات داخل کابین خلبان و سیستم‌های الکترونیکش (اونایی که بهش میگن Avionics، همون مغز دیجیتال هواپیما)، می‌تونن بین مدلای مختلف جت رد و بدل بشن. این باعث میشه هزینه و زمان تولید بره پایین، چون لازم نیست برای هر مدل یه عمر از اول همه چی بسازن.
این روش تولید، هم سرعت ساخت رو می‌بره بالا، هم هزینه‌های نگهداری بلندمدت رو کم می‌کنه، و خلاصه کار ارتش چین رو خیلی راحت‌تر کرده.
از نظر رقابت جهانی هم چین حسابی داره نیروی هوایی و دریاییش رو مدرن و بروز می‌کنه: از ناو گرفتن تا رزم‌ناوهای پیشرفته و موشک‌های دوربُرد جدید، همه آماده‌ن تا یه چالشی برای آمریکا و غرب توی اقیانوس آرام درست کنن. الان هم ناوگان آمریکا پره از جنگنده‌های F-35C که خیلی‌های خودشون مخفی‌کار حساب میشن. ولی اگر ادعای چین درست باشه، این J-35 می‌تونه تفاوت رو به شدت کم کنه و چین رو توی بازی بزرگ‌ترها بیاره.
در کل، خیلی‌ها دارن این تست‌های J-35 رو زیر نظر می‌گیرن و میگن چین داره یه جایگزین خفن خونه‌زادو برای نسل پنج جنگنده‌های ناو غربی رو می‌سازه. حالا باید دید تو عمل واقعاً به این گفته‌ها می‌رسه یا نه، ولی فعلاً که همه نگاشون به چین و این پرنده جدیده!
منبع: +
