اگه اهل ماجراجویی کف اقیانوس بودین، احتمالاً هرگز دوست نداشتین دور و بر جزایر پاراسل (Paracel Islands) غواصی کنین! چین الان داره جدی بررسی می‌کنه که کل این منطقه پر از کوه‌زیرآبی خطرناک رو تبدیل کنه به یه میدون مین مرگبار برای به دام انداختن زیردریایی‌های دشمن. موضوع هم کاملاً جدیه و پشتش کلی تحقیق و نقشه‌کشی هست.
یه گروه از دانشمندای نظامی چین، توی یه مقاله جدید توی مجله «Technical Acoustics»—که یه ژورنال تخصصی صدا و آکوستیک هست—اعلام کردن این منطقه که پر از کوه‌های زیرآبیه، یا همون «مناطق سایه صوتی» (Acoustic Shadow Zones) رو میشه طوری استفاده کرد که مین‌های هوشمند اصلاً شناسایی نشن و فقط به کشتی‌های دشمن حمله کنن.
حالا مناطق سایه صوتی یعنی جاهایی که به خاطر پیچیدگی کف دریا و کوه‌های زیرآبی، امواج صدا یا گم می‌شن یا پخش نمی‌شن، پس مثل یه پناهگاه عالی واسه زیردریایی‌های قایمکی می‌مونن.
این جزایر خودشونم کلی داستان دارن. از قرن‌ها پیش، مخصوصاً دوره سلسله‌های تانگ و سونگ چین، ماهیگیرای محلی ازشون استفاده می‌کردن. اما الان قضیه نظامی شده و چین اونجا پایگاه هوایی، بندر عمیق، سیستم رادار و حتی پادگان دائم ساخته! در واقع این جزایر واسه کل منطقه دریای جنوب چین تبدیل شدن به یه پایگاه استراتژیک.
البته این جزایر فقط تو دست چینی‌ها نیست، چون ویتنام و تایوان هم ادعا دارن روش. توی چین بهش میگن «جزایر شی‌شا»، توی ویتنام «هوآنگ‌سا» و فقط ۳۰۰ مایل دریایی از سرزمین اصلی چین فاصله داره. هیچ بعید نیست همیشه سر این جزایر بین کشورها بحث و درگیری باشه.
تو این منطقه آمریکایی‌ها هم دست رو دست نذاشتن و کلی عملیات «آزادی ناوبری» انجام می‌دن. قایق‌ها و زیردریایی‌هاشون رو می‌فرستن نزدیک جزایر برای اینکه نشون بدن می‌خوان مسیر‌ها همیشه باز بمونن و چین یکه‌تاز نشه.
حالا دانشمندای چین میگن که میشه از این سایه‌های صوتی اطراف کوه‌های زیرآبی و شیب‌های پشتی‌شون استفاده کرد تا مین‌گذاریای مخفیانه انجام داد. مین‌های هوشمند که با هوش مصنوعی کار می‌کنن و می‌تونن تشخیص بدن کی دشمنه و فقط هم همونا رو بزنن—نه هر کشتی‌ای رو.
این مین‌ها معمولاً کلی سنسور دارن: آکوستیکی (یعنی با صدا کار می‌کنن)، مغناطیسی (به آهن کشتی واکنش می‌دن) و اپتیکال (با نور و تصویر کار می‌کنن). پس می‌تونن هر کشتی رو با امضای منحصر به فرد خودش شناسایی کنن و فقط به اهداف تأییدشده، مثل زیردریایی‌های آمریکایی یا گروه‌های رزمی ناو هواپیمابر حمله کنن. یعنی اشتباهی کسی رو نمی‌زنن، هوشمند هوشمند!
علمی‌ترش اینه که چینی‌ها از نقشه‌های دقیق کف دریا که با سونارهای پیشرفته و سنسورهای بویاشون کشیدن (اینم یعنی buoy، شناورهایی که روی آب اطلاعات جمع می‌کنن)، داده‌های دمای آب، شوری، جریان‌های دریایی و کلی مدل‌سازی صوتی استفاده کردن تا بدونن کجا رو باید مین‌گذاری کنن تا هم چیزی پیدا نشه و هم زیردریایی‌های آمریکایی تو تله بیفتن.
یه نکته باحال اینکه سرپرست تیم تحقیقاتی یکی از اعضای دانشگاه مهندسی هاربین و یه آدم خبره تو ساخت اولین زیردریایی چین بوده! میگن با این استراتژی اگه تو آینده دعوایی بشه زیر آب، چین یه امتیاز تاکتیکی بزرگ پیدا می‌کنه.
جالب اینجاست که ویتنام و فیلیپین و حتی مالزی هم هنوز مدعی جزیره‌های اطراف هستن و حتی بعضی‌هاشون پایگاه نظامی اون طرف گذاشتن. دعوا سر این جزایر ادامه داره، اما چین قصد داره با یه شبکه مخفی از مین‌های هوشمند و «نابینا» کردن دشمن تو سایه‌های صوتی، دفاعش رو صدبرابر قوی‌تر کنه.
اگه واقعاً این سیستم راه بیفته، حتی زیردریایی‌های خیلی سایلنت آمریکایی مثل کلاس Seawolf و Virginia هم ممکنه دیگه نتونن راحت مانور بدن چون راه‌ها پر تله و دام میشه. خلاصه، جنگ تکنولوژی زیر آب داره خیلی جدی و علمی میشه و این جزایر کوچیک وسط یه درگیری بزرگ ژئوپلیتیک قرار گرفتن!
منبع: +
