بذار از اولش برات بگم: یه تحقیق یه‌جور باحال اومده بررسی کنه که آدمایی که عاشق موسیقی کلاسیک چینی‌ان یا دوست‌دار موسیقی کلاسیک غربی هستن، از نظر سلامت روان و روحیه چه فرقی با بقیه دارن. خب، قبل اینکه زیاد علمی بشیم، بذار یه توضیح کوچیک بدم: موسیقی کلاسیک همین مثلاً آثار باخ، بتهوون یا مثلاً آثار موزیسین‌های قدیمی چینی، مثل یه موسیقی سنتی که سازهای خاص و فضای مخصوص خودش رو داره.
اول از همه اینکه این تحقیق اومده سه تا موضوع اساسی رو بررسی کنه که همه‌شون به درد زندگی می‌خورن:
- تنظیم شناختی احساسات (یعنی Cognitive Emotion Regulation: اینکه چقدر می‌تونیم احساسات‌مون رو مدیریت و کنترل کنیم)
- عزت نفس یا همون اعتماد به نفس (Self-esteem)
- تاب‌آوری روانی (Psychological Resilience: یعنی اینکه از پس سختی‌ها و مشکلات زندگی چطور برمیایم و زود نمی‌بُریم.)
محقق‌ها اومدن 604 نفر رو با پرسشنامه و یه سری مشاهدات رفتاری بررسی کردن که جواب‌هاشون رو به شکلی دقیق جمع‌آوری کنن. در واقع سوال‌ها طوری بودن که میزان علاقه طرف به موسیقی کلاسیک چینی یا غربی رو بسنجن و بعد ببینن این علاقه چه تاثیری روی اون سه تا مورد بالا داره.
حالا نتایج خیلی جالب بوده. نتیجه اصلی این بوده که هر نوع موسیقی کلاسیک دوست داشته باشی—چه چینی باشه چه غربی— تاثیر مثبت داره روی مدیریت احساسات، افزایش اعتماد به نفس و قوی‌تر شدن ذهن و روح در برابر مشکلات! یعنی هر دو سبک واسه سلامت روانی عالی‌اَن، ولی یکم تفاوت هم داره.
نکته مهم اینجاست که از بین این سه شاخه، قوی‌ترین تاثیر موسیقی کلاسیک روی “تاب‌آوری” بوده؛ یعنی کسایی که بیشتر کلاسیک می‌گوش کردن یا بهش علاقه داشتن، قوی‌تر می‌تونستن با استرس و سختی کنار بیان و روحیه‌شون پایین نمیومد.
ولی اینم بگم که فرق بین موسیقی کلاسیک چینی و غربی هم هست. علاقه به موسیقی کلاسیک غربی (مثلاً آثار بتهوون، شوپن یا موزارت) کمی تاثیر بیشتری گذاشته روی هر سه مورد بالا نسبت به موسیقی کلاسیک چینی. محقق‌ها گفتن شاید بخاطر این باشه که موسیقی غربی ساختار هارمونیک پیچیده‌تری داره (هارمونیک یعنی هماهنگی بین صداها در موسیقی که باعث میشه حس و حال خاصی بگیری)، حتی از نظر شدت و غنای احساسی هم عمیق‌تره.
در ضمن، تحقیق روی عوامل تاثیرگذار دیگه هم حساس بوده و دیده که “سن” و “سطح تحصیلات” تاثیر گذار بودن؛ یعنی هر چی سن یا تحصیلات بیشتر باشه، این فایده‌ها پررنگ‌تر هستن. ولی جالبه که “جنسیت” تاثیر زیادی نداشته! یعنی فرقی نداره دختر باشی یا پسر، کافیه موسیقی کلاسیک دوست داشته باشی تا ذهن و روحت قوی‌تر بشه.
آخر سر محقق‌ها نتیجه گرفتن که علاقه به موسیقی کلاسیک واقعاً می‌تونه باعث بشه ما احساسات‌مون رو بهتر کنترل کنیم، عزت نفسمون بالا بره و در برابر استرس‌ها هم تاب‌آوری بیشتری داشته باشیم. خلاصه هرجور حساب کنی، گوش دادن به این سبک موسیقی‌ها واسه حال روانی‌مون مفیده و حتی پیشنهاد دادن که روانشناس و کسایی که کار درمانی یا مشاوره می‌کنن، از این موضوع برای بهتر کردن حال بیماران استفاده کنن.
یه نکته بامزه هم اینکه این تحقیق دقیقاً طبق استانداردهای سازمان بهداشت جهانی (World Health Organization یا همون WHO) انجام شده؛ یعنی استاندارد بود و قابل اعتماده. پس اگه دنبال یه راه ساده برای تقویت روحیه و حال خوب بودی، یه پلی‌لیست از کلاسیک‌های چینی و غربی بذار گوش بده، ضرر نداره که هیچ، سودش حسابی زیاده!
منبع: +
