اگه پرستاری یا کلی دوست پرستار داری، احتمالاً شنیدی که کارآموزی تو بیمارستان اصلاً شوخی نیست! مخصوصاً وسط‌ها و آخرای این دوره واقعاً ممکنه فشارای روحی و احساسی حسابی زیاد بشن. بیاین یه گپ خودمونی بزنیم در مورد دو تا موضوع داغ بین دانشجوهای پرستاری: “شوک انتقال” و “خستگی دلسوزی”.
حالا این دوتا یعنی چی؟ “شوک انتقال” یه حالتیه که دانشجوها وقتی میرن از تئوری سر کلاس، یهو پا میذارن تو محیط واقعی بیمارستان، تجربه‌اش میکنن. یه جور شوک فرهنگی و کاریه که حسابی گیجت میکنه؛ مثلاً تصور کن یهو باید واقعاً به مریض‌ها رسیدگی کنی و دیگه قرار نیست فقط کتاب بخونی یا تمرین کنی. حالا “خستگی دلسوزی” یعنی وقتی انقدر سعی کردی به بقیه کمک کنی و غصه مریض‌ها رو خوردی، دیگه روحت واقعاً کم میاره و خسته میشی – بهش compassion fatigue هم میگن.
یه تحقیق جالب (که ۲۰۱ نفر دانشجوی پرستاری رو بین تیر ۱۴۰۱ تا خرداد ۱۴۰۲ تو یه بیمارستان بزرگ بررسی کرده) اومدن دقیقاً این دوتا حس رو بررسی کردن. آمارهاشون خیلی جالبه:
میانگین امتیازاتی که دانشجوها بابت خستگی دلسوزی باهاشون مواجه بودن شامل سه چیز مهم بوده:
– رضایت دلسوزانه (یعنی اون حس خوبی که از کمک به دیگران میگیری) : امتیاز میانی ۲۶ (بین ۲۴ تا ۳۰)
– فرسودگی شغلی (burnout یعنی اون فشار ذهنی و روحی شدید که از کار سخت میگیری): امتیاز میانی ۲۹ (بین ۲۶ تا ۳۰)
– آسیب ثانویه (secondary trauma یعنی وقتی از دیدن رنج بقیه خودت هم آسیب روحی می‌بینی): امتیاز میانی ۲۸ (بین ۲۵ تا ۳۰)
در کل هم، امتیاز میانی برای “شوک انتقال” ۴۸ (بین ۴۲ تا ۵۴) بوده – یعنی تقریباً اکثراً با شوک شدیدی روبرو می‌شن.
تحلیل آماری که انجام دادن، نشون داده بود چندتا عامل اساسی هست که میزان این شوک انتقال رو خیلی تعیین میکنه:
– چقدر از مربی‌های بالینی (همون clinical teachers یعنی اون پرستارهای باتجربه و استادایی که تو بیمارستان راهنماییت میکنن) راضی هستی
– میزان رضایت دلسوزانه
– چقدر فرسودگی شغلی گرفتی
– چقدر دچار آسیب ثانویه شدی
جالب اینجاست که این چهارتا عامل، حدود ۵۳٪ دلیل تغییرات تو شدت شوک انتقال رو توضیح میدن! یعنی تقریباً نصف دلیل شوک اینه که کی راهنماییت میکنه و چقدر حال خودت در مورد کار و احساست خوب یا بده.
نتیجه؟ این تحقیق خیلی روشن میگه که خستگی دلسوزی و شوک انتقال یه مشکل جدیه برای دانشجوهای پرستاری، به‌خصوص تو مراحل وسط و پایانی کارآموزی. اگه نمی‌خوای دانشجوهای پرستاری از کار زده بشن و کلی حرفه‌ای خوب رو از دست بدی، باید چه‌کار کنی؟
– حتماً یه سیستم حمایتی قوی براشون بسازی: مثل مشاوره روانی یا گروه‌های پشتیبانی
– برنامه‌های آموزشی برای بالا بردن تاب‌آوری (resilience یعنی مقاوم بودن در برابر فشارهای کاری و روحی)
– مربی‌گری حسابی و ساختارمند تا بچه‌ها حس کنن کنار کسی هستن که راهنماییشون میکنه و تنها نمونن.
خلاصه اینکه پرستارای آینده، تو کارآموزی با کلی چالش روحی روبرو می‌شن اما با کمی حمایت بیشتر میشه امیدوار بود که هم حالشون بهتر میشه و هم عاشق کارشون می‌مونن!
منبع: +
