ثبت خودکار و با رضایت اطلاعات زایمان و احیای نوزاد؛ داستان پروژه خفن NewbornTime

خب رفقا، امروز میخوام از یه پروژه جالب براتون بگم که به اسم NewbornTime معروفه و کلی آدم حرفه‌ای روش کار کردن؛ از جمله Sara Brunner و چندین همکار دیگه از بیمارستان دانشگاه استاوانگر. این پروژه داستان ثبت داده‌های شفاف و دقیقی از لحظه تولد بچه‌ها و احیای نوزادهاست… یعنی وقتی پزشک‌ها و پرستارها سرشون حسابی شلوغه!

اصلاً چرا این موضوع مهمه؟ خب وقتی یه نوزاد تازه به دنیا میاد یا نیاز به احیا داره (این همون لحظه‌هایی هست که یه بچه به دنیا میاد و شاید خودش نتونه نفس بکشه و باید کمکش کنن)، ثبت درست اینکه چی دقیقاً کی اتفاق افتاده و هر کاری چقدر طول کشیده، خیلی تو تحقیقات و بهبود کیفیت درمان مهمه.

تا حالا معمولاً این کارو دستی انجام می‌دادن. یعنی یه نفر باید مینشست اطلاعات رو یادداشت می‌کرد، که خب این روش هم سوتی زیاد داشت، هم خیلی وقت‌گیره، هم ممکن بود حریم خصوصی رو به خطر بندازه. تازه همه اطلاعات هم دقیق و یکدست نبودن.

حالا پروژه NewbornTime اومده و یه کار باحال‌تر کرده: استفاده از هوش مصنوعی و دوربین! یعنی این سیستم طوری کار می‌کنه که با کم‌ترین مزاحمت برای تیم درمان، از طریق فیلم‌برداری اتوماتیک با سنسور حرارتی (یعنی دوربین‌هایی که از روی گرمای بدن تصویر می‌گیرن) تو اتاق زایمان و دوربین‌های معمولی و حرارتی تو اتاق احیا، همه چیز رو ثبت می‌کنه. یه سیستم هوش مصنوعی هم این ویدیوها رو پردازش می‌کنه تا یه خط زمانی دقیق از رویدادها ایجاد کنه.

یه نکته جالب اینجاست که رضایت (consent) مادرها قبل از تولد گرفته میشه و حتی کادر درمان هم هر دفعه می‌تونن تصمیم بگیرن که اگه دوست ندارن، اون فیلم حذف شه. یعنی حفظ حریم خصوصی اینجا واقعاً جدیه. خود فرآیند فیلمبرداری هم جوری چیده شده که هیچ مزاحمتی برای کار پزشک‌ها و پرستارها ایجاد نکنه و باعث دردسر اضافی برای کسی نشه.

این پروژه تو بیمارستان دانشگاهی استاوانگر (تو کشور نروژ) پیاده شده و تا خرداد ۲۰۲۵ قراره ادامه داشته باشه. تا الان، از نوامبر ۲۰۲۱ تا امروز، ۱۰۱۲ تا ویدیوی حرارتی از لحظه زایمان و ۲۷۴ تا ویدیوی معمولی از عملیات احیا و مراقبت‌های بعد تولد جمع‌آوری کردن.

خلاصه اینکه این روش جدید ثبت و تحلیل داده با کمک ویدیو و هوش مصنوعی (یه توضیح کوتاه: هوش مصنوعی یا AI یعنی ماشینی که می‌تونه کارهایی مثل فکر کردن، یادگیری و شناسایی الگوها رو انجام بده) می‌تونه به بهبود مستندسازی، برنامه‌های ارتقاء کیفیت درمان و تحقیقات خیلی کمک کنه. چون هم دیگه نیازی نیست افراد وقت زیادی صرف ثبت اطلاعات کنن، هم اطلاعات درست‌تر و بی‌دغدغه‌تر جمع میشه، هم شرکت‌کننده‌ها خیال‌شون از بابت حریم خصوصی راحته.

در کل، این حرکت می‌تونه انقلابی توی ثبت اطلاعات اورژانسی مربوط به تولد و احیای نوزاد باشه و کمک کنه که بفهمیم بهترین روش درمان هر بچه چیه و هرکدوم کی به چه چیزی نیاز داشته. واقعاً پروژه باحالیه، نه؟

منبع: +