بیاید با هم یکم درباره بچههایی که اوتیسم دارن (یعنی همون Autism Spectrum Disorder که باعث میشه ارتباط برقرار کردن و رفتارهاشون با بقیه فرق داشته باشه) حرف بزنیم. واقعاً یکی از مهمترین چالشهای این بچهها اینه که هم رفتارهاشون خیلی خاصه، هم ابراز کردن احساساتشون خیلی راحت نیست. خب، خیلی وقتها آدمبزرگها یا حتی معلمها دقیق متوجه نمیشن که بچه واقعاً داره چی حس میکنه یا میخواد چی رو نشون بده.
حالا این مقاله که میخوام دربارهش براتون تعریف کنم، رفته سراغ یه موضوع خیلی جالب؛ اینکه چطوری با کمک دیپ لرنینگ (Deep Learning یعنی همون مدلهای هوش مصنوعی که رفتارشون شبیه مغز ما انسانهاست و دنبال الگوها میگردن)، میشه احساسات و رفتارهای بچههای اوتیستیک رو خیلی بهتر و دقیقتر شناسایی کرد.
این پژوهش به این نتیجه رسیده که قبل از اینکه بخوایم مهارتی رو آموزش بدیم یا تکنیک خاصی براشون پیاده کنیم، باید اول دقیق بفهمیم که رفتارها و احساسات این بچهها تو بازه زمانی طولانی (یعنی همون مطالعه طولی یا Longitudinal Approach که یعنی آدمها رو توی مدت زیادی زیر نظر میگیرن) چه الگوهایی داره. چون خیلی وقتها چیزهایی تو رفتار بچهها هست که حتی خودشونم بلد نیستن بیانش کنن!
جالب بدونی این مطالعه بیشتر روی بچههایی که به حوزه فناوری اطلاعات (Information Technology یا همون دنیای کامپیوتر و برنامهنویسی و اینا) علاقهمند بودن انجام شده. دلیلش هم این بوده که این بچهها معمولاً کمتر تو این حوزه فرصت دارن رشد کنن. با بررسی دقیق رفتارها و احساساتشون تو طول زمان، محققها تونستن یه چارچوب (Framework یعنی یه نقشه راه یا دستورالعمل) بسازن که بعداً بشه براساسش اپلیکیشن و ابزارهای کمکی ساخت مخصوص خود این بچهها، نه برای همه به یک شکل!
نکته مهم دیگهای که مقاله بهش اشاره داره اینه که باید خیلی مرحله به مرحله و بر اساس شواهد جلو بریم (Evidence-based Approach یعنی اول اطلاعات جمع کن، بعد تصمیم بگیر نه اینکه همینطوری یه راهکار رو برای همه اجرا کنی). تا وقتی واقعا محیط احساسی و رفتاری هر بچه رو نشناختیم، نمیتونیم کمک فوقالعادهای به رشد مهارتهاش کنیم.
در کل حرف اصلی مقاله اینه: اگه بتونیم از تکنولوژی و مدلهای هوش مصنوعی کمک بگیریم تا رفتار و احساسات بچههای اُتیستیک رو زودتر و دقیقتر تشخیص بدیم، نه تنها یادگیری و رشدشون خیلی بهتر میشه، بلکه میتونن تو محیط مدرسه و جامعه هم راحتتر باشن و فرصتهای بیشتری پیدا کنن. خلاصه، این نوع تحقیقات هم میخواد کمک کنه دنیای بچههای اوتیستیک جالبتر و مهربونتر بشه!
منبع: +
