خب، بذارید یه نگاه رفیقوار به این تحقیق بندازیم که درباره تاثیر استرس دوران کرونا روی والدین بوده و اینکه چطور مدیریت احساسات میتونه توی این شرایط به دادشون برسه! ماجرای این تحقیق از اینجا شروع میشه که همه میدونیم کرونا چقدر زندگیها رو به هم ریخت، مخصوصاً برای پدر و مادرا که استرسهای زیادی مثل قرنطینه، نگرونی بابت مریض شدن، مشکلات مالی و درس خوندن بچهها توی خونه داشتن.
توی این مطالعه، که پایه و اساسش مدل استرس خانوادگی (Family Stress Model یعنی مدلی که نشون میده چطور شرایط سخت میتونه رو خانواده اثر بذاره) و تئوری تراکنشی ( transactional theory یعنی نظریهای که تعامل مداوم آدمها و محیط رو بررسی میکنه) بوده، ۲۱۲ تا والد ایتالیایی (بیشترشون مادر بودن، میانگین سن ۴۲.۶ سال) تو یه بازه زمانی خاص یعنی بهار ۲۰۲۱، به پرسشنامه آنلاین پاسخ دادن. سوالا در مورد ترسشون از ویروس، فشارهای مالی مربوط به کرونا، تاثیر روانی کووید، روشهایی که برای کنترل احساساتشون استفاده میکردن (مثل بازنگری مثبت، برنامهریزی، نشخوار ذهنی یا همون rumination، فاجعهسازی یا همون catastrophizing)، حال روحیشون و روابطشون با بچهها و معلمها بود.
حالا این مدل ساختاری که استفاده کردن، اومده یه کاری کرده که بتونن کلی عامل مختلف مثل سن، جنسیت، تماس مستقیم با کرونا و وضعیت اقتصادی رو هم کنترل کنن تا نتایج بهتر باشه. خب، حالا نتیجهها!
تحقیق نشون داد وقتی والدین تهدید کرونا رو بیشتر حس میکردن یا از لحاظ روانی تحت تاثیر قرار گرفته بودن، باعث میشد حال روحیشون بدتر بشه، ولی نه به طور مستقیم! این تاثیر مخرب بیشتر از طریق فاجعهسازی (catastrophizing یعنی وقتی آدم همه چیز رو به بدترین شکل تصور میکنه و مدام فک میکنه اوضاع خیلی خرابه) اتفاق میافتاد. اگه کسی بیشتر تلاش میکرد برنامهریزی کنه (planning یعنی سعی کنه منطقی فکر کنه و برای آینده یه نقشه بندازه)، آسیب استرس کووید کمتر بود. باحالیش اینه که نشخوار ذهنی و بقیه راههای مثبت مثل بازنگری مثبت عملاً تاثیر زیادی نداشتن.
جالب اینجاست که مشکلات مالی مستقیماً با روابط والد-کودک و همکاری با معلمها ارتباط داشت اما ربطی به روشهای کنترل احساسات نداشت. یعنی اگه پول کم بیاری، صرفنظر از اینکه چطور احساساتت رو مدیریت میکنی، احتمالاً روابطت دچار مشکل میشه.
خلاصه، نتیجه مهمش اینه که اگه والدین توی شرایط استرسی مثل کرونا خیلی فاجعهسازی کنن، حال روحیشون بدتر میشه، اما اگه بتونن درست برنامهریزی کنن، خیلی راحتتر از پس مشکلات برمیان. پس به عنوان یه نتیجه کاربردی، اگه بشه برنامههای کمکی طراحی کرد که به خانوادهها مهارت کنترل استرس رو یاد بده، خیلی کمککننده میشه، مخصوصاً تو همچین شرایط بحرانیای!
در آخر، این تحقیق میگه سختی مالی مستقیماً رابطهها رو به هم میزنه و ربطی به اینکه چقدر بلد باشی احساساتت رو مدیریت کنی نداره. پس سیاستهایی که هم به اقتصاد خانوادهها کمک کنه، هم مهارتهای مقابلهای رو تقویت کنه، واقعاً میتونه توی سلامتی روانی خانوادهها موثر باشه.
منبع: +