خب بچه‌ها، امروزه یکی از دردسرهای اصلیِ آدم‌ها مخصوصاً توی خیلی از کشورهای دنیا، آتیش‌سوزی‌های وحشیانه‌ی جنگلیه! خیلی از سیستم‌هایی که الان برای مدیریت این آتیش‌سوزی‌ها استفاده میشن، هنوز یه مشکل بزرگ دارن: نمیشه همه‌ی داده‌ها و تصاویر و گزارشات رو توی یه محیط مجازی یکپارچه و قوی جمع کرد که هم بشه گذشته‌ها رو دید، هم بتونی توش غرق بشی و حسابی بشناسیش. خلاصه هنوز برای تحلیل عمیق و تصمیم‌گیری سریع و درست، راه زیاد داریم.
حالا اینجاست که داستان FIRETWIN شروع میشه! 🚀 این پروژه اومده یه جور دوقلوی دیجیتالیِ آتیش‌سوزی درست کنه، یعنی با اصطلاح شاخدار Digital Twin (یعنی نسخه‌ی مجازی و شبیه‌سازی‌شده از چیزی که توی دنیای واقعی اتفاق میفته) روبرو هستیم. FIRETWIN دقیقاً همون پلیه که داده‌های پیچیده‌ی محیط زیستی رو به تصویرهای با‌کیفیت و زنده وصل میکنه، طوری که بشه بهش اعتماد کرد و جواب‌های عملی گرفت.
قلب ماجرا: یه کره‌ی سه‌بعدی و دیجیتال که مثل زمین واقعیه و می‌تونه توی لحظه، آتیش و رفتارهاش رو نشون بده! این مدل سه‌بعدی دقیقاً بر مبنای مدل‌های ریاضی و فیزیکِ آتیش‌سوزیه (یعنی میره محاسبات علمی درباره‌ی نوع و جهت آتیش رو وارد کار میکنه). جالب‌تر اینکه کاربر می‌تونه از دیدهای مختلف بررسی کنه؛ مثلاً نمای ماهواره‌ای و حتی پرنده‌نمای پهپادی، درست مثل عکس‌های NOAA GOES-18 (اینو هم بگم: NOAA یه سازمان بزرگ هواشناسی و دیدبانی آمریکا هست که داده‌های ماهواره‌ای توپ فراهم میکنه).
طرفداران و کارشناس‌ها می‌تونن وضعیت فعلی آتیش رو لحظه‌ای بررسی کنن، بفهمن آتیش کجا پیش‌بینی میشه بره یا رشد کنه و ببینن با چه منابعی باید جلوش رو بگیرن. یعنی انگاری با یه بازی ویدیویی روبرو هستی که اتفاقات واقعی توی جنگل رو شبیه‌سازی میکنه، منتها دقیق و علمی، نه فانِ معمولی!
حالا چجوری این شبیه‌سازی باحال ساخته شده؟ چندتا تکنولوژی توپ زیر کاپوتشه: پایه‌های پروژه روی Google Maps (همون نقشه گوگل که همه‌مون باهاش راه گم نمی‌کنیم) و Unreal Engine (اینم یه موتور گرافیکی قوی برای بازی‌سازی و شبیه‌سازی) ساخته شده. افزون بر اینا، خروجی‌های از قبل آماده‌شده از مدل CAWFE رو استفاده میکنن (CAWFE یعنی یه مدل ترکیبی آب‌وهوا و آتیشِ وحشی، که دقیقاً برای تحلیل ارتباط آب‌وهوا و آتیش‌سوزی ساخته شده).
برای تست، اومدن سراغ یه حادثه‌ی واقعی: آتیش‌سوزی «کینگ فایر» در سال ۲۰۱۴ توی جنگل ملی الدورادو کالیفرنیا. همه‌چی رو عین واقعیت بازسازی کردن: از شکل و چیدمان درخت‌ها (که با یه تکنیک به اسم Procedural Generation ساخته شده – یعنی خودش با الگوریتم، جنگل رو می‌چینه) تا کنترل ذره‌به‌ذره آتیش (Particle-level fire control یعنی می‌تونن هر حرکت آتیش رو جدا جدا و بسیار ریز کنترل کنن!).
این‌جوری هم شبیه‌سازی حسابی واقعیه، هم یه فرصت میده که کارشناسا و امدادگرا بتونن بهتر آموزش ببینن و سریع‌تر واکنش نشون بدن. اتفاقاً میگن واقعیت و تعامل و پیش‌بینی توی FIRETWIN خیلی جلوتر از تمرینات معمولی میشه و کمک میکنه تصمیمات درست‌تر گرفته بشه.
خلاصه اگر کسی دغدغه آتیش‌سوزی‌های جنگلی داره یا دوست داره بدون نیاز به آدرس جنگل، داخل یه دنیای دیجیتالی، آتیش واقعی رو بررسی کنه و احتمالش رو بسنجه، پروژه FIRETWIN همونه! این یکی واقعاً آینده‌ی مدیریت بلاهای طبیعی می‌تونه باشه.
منبع: +
