سلام رفقا! امروز میخوام براتون یه داستان جالب از دنیای تکنولوژی و هنر تعریف کنم که واقعاً ترکیب بامزه‌ایه: ردیابی حرکت رقص به کمک سنسورهای کف ارزون و راحت، اونم توی یه رقص سنتی ژاپنی به اسم Nihon Buyo (نیهون بایو یعنی یکی از رقص‌های سنتی و اصیل ژاپنی که حرکات بدن و انتقال وزن توش خیلی مهمه).
داستان درباره یه سیستم جدید به اسم Flexel هست. فلکسل یه جور سنسور فشاری کف زمینه که هم ارزونه، هم راه‌اندازیش ساده‌ست و هم وضوح (رزولوشن) بالایی داره. این یعنی خیلی راحت می‌تونی فشار و جابجایی وزن افرادی که رو زمین وایسادن رو زیر نظر بگیری بدون اینکه نیاز باشه حرفه‌ای باشی یا کلی تجهیزات گرون بخری.
ماجرا اینجوری شروع شد که یه نفر که اولین بارش بود با اینجور وسایل سر و کار داشت (یعنی اصلاً تخصص فنی نداشت!) اومد و فلکسل رو توی یه کلاس رقص Nihon Buyo نصب کرد. کار خیلی آسونی بود: سنسورها رو گذاشت، سیستم رو کالیبره کرد (کالیبره کردن یعنی تنظیم دقیق وسیله برای دقت بهتر)، و شروع کرد فشار و پخش وزن روی زمین بین معلم و هنرجو رو برای ۹ هفته زیر نظر گرفتن. جالب این بود که حتی همین آدم معمولی هم از پس نصب و استفاده کامل از این تکنولوژی بر اومد؛ پس دیگه کسی نمی‌تونه بهونه بیاره که استفاده‌ش سخته!
اینجا یه نکته بامزه اتفاق افتاد: انتظاری که همه داشتن این بود که هرچی می‌گذره، هنرجو کم‌کم شبیه به معلمش وزن رو روی پاهاش پخش می‌کنه و الگوها یکی میشن. اما با تحلیل داده‌های عددی که از سنسور گرفته بودن (تحلیل عددی: یعنی همه چیز رو با عدد و رقم بررسی کردن)، فهمیدن که هنرجو یه سبک ثابت و مخصوص به خودش رو پیدا کرده و دقیقاً مثل معلمش نشده. این یعنی حتی توی این سبک‌های آموزشی سنتی و منظم، بالاخره هر کسی امضای حرکتی خودش رو پیدا می‌کنه!
یه نکته خفن دیگه این بود که این سنسور فلکسل رو خیلی راحت میشه با نرم‌افزار سفارشی خودش به فیلم‌های ضبط‌شده از کلاس سینک کرد (سینک کردن یعنی همزمان‌سازی داده‌ها). یعنی می‌تونن هم فیلم ببینن، هم دقیقاً بفهمن هرکی چه موقع و چطور وزنش رو جا‌به‌جا کرده. این قابلیت خیلی به معلم‌ها و پژوهشگرهای حرکتی کمک می‌کنه تا دقیق‌تر رفتار شاگردها رو رصد کنن یا خود هنرجوها پیشرفت خودشون رو ببینن.
در کل، این تحقیق نشون داد که فلکسل نه تنها برای متخصص‌ها نیست، بلکه هر کسی می‌تونه باهاش راحت کار کنه—چه معلم رقص باشی، چه هنرجو یا حتی اگه دنبال پژوهش حرکتی باشی. این سیستم واقعاً پتانسیل داره که توی آموزش، اجراهای هنری و حتی تحقیقات بدن‌محور (یعنی تحقیق‌هایی که با حرکت و بدن سر و کار دارن) استفاده بشه. خلاصه که سنسورهای کف دیگه فقط دست دانشمندها نیست و هرکسی می‌تونه دنیای حرکت رو باهاش کشف کنه!
منبع: +
