بیاید یه نگاهی بندازیم به فورت بلیس، همون پایگاه معروف نظامی که لب بیابون چیواهوای تگزاس قرار گرفته. شاید اسمش بیشتر با نیروی نظامی و سربازا بیاد تو ذهن، اما حالا یه ماجرای جدید و عجیب داره؛ تبدیل شده به بزرگترین کمپ مهاجران بازداشتشده توی آمریکا! خیلیها دارن درباره این موضوع حرف میزنن و میگن تاریخ غمانگیز و تبعیضآمیزش دوباره داره تکرار میشه.
مامورین دولت آمریکا اومدن و یه مجموعه بزرگ چادری رو با بودجه ۱.۲ میلیارد دلار اینجا درست کردن، جایی که میتونن تا ۵ هزار نفر از مهاجرها رو نگه دارن. فقط تصور کن، پایگاهی که الان خودش نزدیک به ۹۰ هزار سرباز و خانوادههاشون رو داره، حالا قرار شده به شدت امنیتی تبدیل بشه و مهاجرها رو از همه دنیا بیارن و اونجا نگه دارن. خیلی از فعالان حقوق بشر و حتی مسئولای محلی کلی نگرانی دارن که این کمپ میتونه مشکلات انسانی زیادی به وجود بیاره و حتی یاد و خاطره تیره گذشته رو زنده کنه.
تاریخ فورت بلیس پره از داستانای زندانی کردن آدمها. مثلا زمان جنگ جهانی دوم، دولت آمریکا اومد و همینجا کلی آدم با ریشههای ژاپنی، آلمانی و ایتالیایی رو بدون جرم خاصی فقط به خاطر اصالتشون بازداشت کرد. این پروسه رو بهش میگن “internment”؛ یعنی اینکه یه گروه از مردم رو فقط به خاطر اینکه از یه کشور خاص اومدن یا ریشهشون فرق داره، بیارن و زیر نظر نگه دارن. بعدها خیلیها گفتن این کار کاملا ناعادلانه و نژادپرستانه بوده.
قبلش هم تو دوران انقلاب مکزیک (حدود ۱۰۰ سال پیش)، وقتی کلی از مردم مکزیک مجبور بودن از ترس جنگ فرار کنن، همین جای پایگاه هزاران پناهجو رو با چادر نگه میداشتن و حتی بهشون مواد شیمیایی میزدن که ضد شپش بود (delousing). جالب یا شاید بهتره بگیم ترسناک، اینه که بعضی از همین مواد شیمیایی بعدا توی اتاقهای گاز نازیها استفاده شد! یعنی ماجرا فقط یه داستان کوچیک تاریخی نیست، تهش خیلی تلخ بوده.
این وسط، کمپ فورت بلیس تو دوران ترامپ هم کلی سر و صدا کرد. بچههای مهاجر رو که خانوادههاشون از هم جدا شده بودن، اونجا قفل میکردن. یادته موقع ریاست جمهوری ترامپ سیاست جداسازی خانوادهها مطرح شد؟ اینجا یکی از همون لوکیشنای بحثبرانگیز بود.
ماجرا به دوران بایدن هم کشیده شد. سال ۲۰۲۱ بازرسهای دولتی گفتن کلی از بچههایی که توی این کمپ بودن، دچار حملات عصبی (panic attack یعنی حمله استرسی حسابی که یهو آدم رو میگیره) و مشکلات روحی شدن، چون شرایط زندگی خیلی افتضاح بود و کارمندا هم تعدادشون کم.
یکی از وکلای اتحادیه آزادیهای مدنی آمریکا (American Civil Liberties Union یا همون ACLU که یه نهاد معتبر دفاع از حقوق آدمهاست)، گفته: “باز کردن دوباره این کمپ فقط نشون میده که فرهنگ حبس کردن مهاجرها عمیقتر از همیشه شده و ریشه تو نژادپرستی و ترس از غریبهها داره.” خودشون معتقدن اینجا اصلاً یه مکان بیطرف نیست، بلکه هر بار گروههای رنگینپوست و مهاجر رو آوردن و تحت فشار گذاشتن.
دولت و اداره مهاجرت (Immigration and Customs Enforcement یا ICE که کارش کنترل مهاجرهاست)، البته همه این انتقادارو رد کرده. میگن شرایط مناسب و استاندارده و هیچ مشکلی نیست! اما جالبه بدونین حتی اعضای کنگره هم چندبار تلاش کردن سرزده بازدید کنن و بهشون اجازه ندادن! یعنی شفافیت و نظارت هنوز تو هالهای از ابهامه. مخالفا میگن اصلاً پایگاه نظامی جاییه که مردم عادی خیلی چیزی ازش نمیفهمن یا توش آزادن برن و بیان، پس مرور و نظارت درست هم تقریبا غیرممکنه.
فقط اینجا نیست؛ دولت ترامپ قبلاً گفته بود که میخواد همچین کمپهایی رو توی پایگاههای دیگه نظامی هم بسازه و برای این کار میلیاردها دلار بودجه کنار گذاشته بود. این باعث شده خیلیها بپرسن: آقا این همه پول خرج کردن برای بازداشت کردن مردم به اسم امنیت ملی، اصلاً کار درستیه؟ نمیشد این هزینه رو صرف کمک به مردم، ساخت مدرسه و بیمارستان تو خود تگزاس کرد؟
الان دیگه کسی فورت بلیس رو فقط به چشم نماد دفاع ملی نمیبینه، بیشتر یاد گذشتهای میافتن که پر بوده از زندانی کردن آدمهایی که فقط دنبال یه زندگی بهتر بودن. با اینکه اسم جدیدش “بزرگترین کمپ مهاجرای آمریکا” شده، اما بحث سر اینه که هنوزم جنگ هایی بر سر این که چه کسی تو این کشور حق داره بمونه یا نه، حسابی داغه و فورت بلیس هم افتاده وسط همین داستان گیجکننده! (راستی، Detention camp یعنی یه جایی که بهطور موقت آدمارو نگه میدارن، مخصوصا مهاجرا و پناهجوها).
منبع: +
