خب رفقا، امروز می‌خوام یه تحقیقی که روی موضوع خیلی جالبی کار کرده رو براتون تعریف کنم: اینکه مدیریت ایمنی توسط مربی‌های گلف تو باشگاه‌های داخل سالن (یعنی همون جاهایی که با شبیه‌ساز گلف تمرین می‌کنن، نه توی زمین واقعی!) چه تاثیری روی اعتماد شاگردها، رضایتشون و اینکه اصلاً تصمیم می‌گیرن ادامه بدن به ورزش یا نه، داره. کل داستان هم تو سئول کره اتفاق افتاده؛ چون اینجا تو سال‌های اخیر ملت بیشتر ورزش می‌کنن و نگرانی‌های ایمنی هم زیادتر شده.
اول از همه بگم اون شبیه‌ساز گلف – یا همون Golf Simulator – یه وسیله پیشرفته‌ست که مثل بازی کامپیوتریه ولی جدی جدی می‌تونی توش تکنیک بزنی و تمرین کنی؛ به‌خصوص تو شهرهای شلوغ که زمین گلف واقعی سخته پیدا بشه، کلی محبوب شده.
راستی، تو این تحقیق ۲۱۵ نفر بزرگسال که می‌رفتن باشگاه و با شبیه‌ساز گلف بازی می‌کردن، پرسشنامه پر کردن. البته ۱۳ نفر که پاسخ‌هاشون خیلی عجیب بود رو حذف کردن و در نهایت رو داده‌های ۲۰۲ نفر حسابی تحلیل کردن. برای تحلیل هم از نرم‌افزارهای تخصصی مثل IBM SPSS و AMOS استفاده کردن (این‌ها برنامه‌های آماری حرفه‌ای هستن که داده‌ها رو بررسی می‌کنن و الگوها رو نشون می‌دن).
اما بریم سر نتایج جالب تحقیق:
اگه شاگردها حس کنن مربیشون حسابی هوای امنیتشون رو داره و مدیریت ایمنی رو جدی می‌گیره، دو تا چیز خیلی مهم اتفاق می‌افته:
۱. اعتمادشون به مربی خیلی بیشتر می‌شه (به زبان آمار: t = 13.7، یعنی تاثیر خیلی بالاست)
۲. از کل روند یادگیری و تمرین شون بیشتر لذت می‌برن و راضی‌تر می‌شن (t = 14.4)
اینجا یه توضیح کوچیک: منظور از مدیریت ایمنی اینه که مربی‌ها بلد باشن نکات ایمنی رو رعایت کنن، مثلا بگن موقع زدن توپ چطور بایستی وایسی، فاصله با بقیه رعایت شه، تجهیزات سالم باشه و اینجور چیزا.
ولی! نکته عجیب این بود که حس کردن «ایمنی» به طور مستقیم باعث نمی‌شد شاگردها بخوان حتماً ادامه بدن به ورزش و تمرین تو این باشگاه (یعنی تاثیر مستقیم آماری پیدا نکردن، t = -0.5). جالب نیست؟ یعنی فقط امن بودن فضا کافی نیست واسه اینکه ملت بمونن.
حالا اون چیزی که خیلی تاثیر داره اینه که اعتماد به مربی بالا بره؛ اگه شاگرد حس کنه مربیشو قبول داره و بهش اعتماد داره، احتمال اینکه به تمرینات همیشگی ادامه بده حسابی بیشتر می‌شه (t = 4.4). ولی رضایت از تمرین، یعنی فقط خوش گذشت و راضی بود، به تنهایی باعث نمی‌شه حتما بمونه (t = 0.3).
واسه همین تو بحث نتیجه‌گیری تحقیق هم گفتن که مهم‌ترین کار برای مربی‌های گلف اینه که روی آموزش ایمنی و مهارت‌های رهبری (یعنی leadership skills – یعنی بلد باشن چطور درست شاگردها رو هدایت کنن، انگیزه بدن و محیط سالم بسازن) جدی کار کنن. اینطوری هم شاگردها بیشتر بهشون اعتماد می‌کنن، هم از تمرین خوشحال‌ترن و هم احتمال اینکه بخوان ادامه بدن و باشگاه شاگردهاش رو از دست نده، بالا می‌ره.
در مجموع، این تحقیق می‌گه باید پروتکل‌های آموزش ایمنی مربی‌ها تو باشگاه‌های داخل سالن حسابی تقویت بشه. چون این کار نه تنها جو تمرین رو امن‌تر و جذاب‌تر می‌کنه، بلکه باعث می‌شه شاگردها با عشق و اعتماد تو مسیر ورزش بمونن و هیچی مربی شاگردهاشو از دست نده!
پس خلاصه‌ش اینه: اعتماد مثل چسب ادامه‌دادن ورزشه، و ایمنی مربی‌ها راه رسیدن به اون اعتماده. دفعه بعد خواستی تو یه باشگاه بدن سازی یا شبیه‌ساز ورزش ثبت‌نام کنی، حواست باشه مربی چقدر به ایمنی اهمیت می‌ده – چون شاید ادامه راهت تو اون باشگاه به همین بستگی داشته باشه!
منبع: +
